Ο Άντρακλος (Arbutus andrachne) της Ικαρίας

 Ο Άντρακλος της Ικαρίας είναι κοινό είδος της διάπλασης των αειφύλλων πλατύφυλλων, όπως και η κουμαριά, γνωστή με τα κοινά ονόματα αγριοκουμαριά, άνδρακλα, αντρουκλιά, κουκουμάτσι, μπαμπουκλιά και ανδραχνιά. Στην αρχαιότητα  αναφέρεται από το Θεόφραστο  ως «ανδράχλη».Όταν είναι σε θαμνώδη μορφή αναπτύσσεται σε ύψος έως 4 μέτρα, ωστόσο όμως υπό ιδανικές συνθήκες μπορεί να εξελιχθεί σε δένδρο που να ξεπερνάει και τα 12 μέτρα σε ύψος .Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα στην Ικαρία υπήρχαν ακόμα πυκνά δάση με κουμαριές, 
 διαφόρων ειδών που έφταναν μέχρι τη θάλασσα και 
σκέπαζαν τις ακτές.

Τον συναντάς σε χαμηλά ή μέτρια υψώματα  και προτιμά ασβεστόλιθους και πηριγενείς βράχους. Ο Άντρακλος αναπτύσσεται άριστα σε όξινα ή ουδέτερα αμμώδη ή αργιλώδη εδάφη. Το έδαφος πρέπει να είναι καλά αποστραγγισμένο και απαιτεί ελάχιστο έως καθόλου νερό από βροχοπτώσεις κάθε χρόνο. Το δένδρο δεν ανέχεται τη σκιά γι’αυτό και δεν μπορεί να αναπτυχθεί κάτω από πυκνούς θόλους που σχηματίζουν ψηλότερα δένδρα .

 Ο Άντρακλος (Arbutus andrachne) συχνά συγχέεται με το υβρίδιο (A. andrachnoides) που προκύπτει απο την ένωσή  με το Α. unedo . Και τα δύο είδη αποτελούν εξαιρετικό υλικό για παραγωγή κάρβουνων, ενώ το έδαφος που εμπλουτίζεται από τα αποσαθρωμένα φύλλα τους, γνωστό ως κουμαρόχωμα, χρησιμοποιείται ως άριστο χώμα στις γλάστρες και στην κηπουρική.Το ξύλο του είναι σκληρό και ανθεκτικό στη σήψη,  για τούτο χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή άροτρων, σε λαβές εργαλείων, ξύλινα κύπελλα, και τέλος οι κορμοί  σε στέγες σπιτιών . Στη λαϊκή ιατρική όλα τα μέρη του δέντρου χρησιμοποιήθηκαν εναντίον των πόνων του στομαχιού, σε δυσκοιλιότητα και σε βλάβες του δέρματος.

Ο κορμός και τα κλαδιά του, έχουν φλοιό ερυθρό εντελώς λείο. Ο Γουσταύος Φλωμπέρ, χωρίς να γνωρίζει το είδος, σε μια περιοδεία του στην Πεντέλη και το Μαραθώνα το 1850, χαρακτηριστικά περιγράφει: «μικρά πράσινα δάση, ελατάκια, ξυλοκερατιές, κι ένα δενδράκι με φύλλα που μοιάζουν με τα φύλλα της δάφνης ή της ροδακινιάς και που τα κλαριά του, πλυμένα από τη βροχή, είναι κόκκινα και γυαλίζουν σαν λουστραρισμένο μαόνι»

 Ο Θρύλος γύρω από το όνομα του Άντρακλου,  μιλάει για ένα γιο,  που πάνω στο κακό του , δολοφόνησε τον πατέρα του.Στο σημείο που τον έθαψε έβαλε μια πέτρα για να είναι σίγουρος ότι δεν θα  για τον βρούνε ποτέ    .. Όμως η θεά της φύσης είχε άλλη έμπνευση έτσι χάρισε μια δεύτερη ζωή στον χαμένο πατέρα Ένα κατακόκκινο δέντρο ξεπρόβαλε σιμά  στη πέτρα   Ηταν δε, ένα τόσο όμορφο και παράξενο  δέντρο  με τα μπερδεμένα κλαδιά του  να  μοιάζουν  σαν ανθρώπινα γραμμωμενα  χέρια ,  που  έκανε   τους Ανθρώπους  να φαντάζονται  θρύλους γεμάτους από αγώνες αντρών που βρίσκονταν σε ανταγωνισμό και  προσπάθεια......και κάπως έτσι τον βάφτισαν   Ο Άντρακλος  , άνδρακλα, αντρουκλιά, ανδραχνιά.«ανδράχλη».......!                                                                                                                    Πληροφορίες http://agro365.gr/     http://biokipos.blogspot.gr/