Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολιτικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολιτικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Γαλλική Κουλτούρα


Σήμερα η στήλη είναι κάτι παραπάνω από ενθουσιασμένη!
    Πρώτον διότι εκείνα τα σύννεφα στις σχέσεις Ολαντ – Τσίπρα διαλύθηκαν. Οριστικά. Τι κι αν ο κ.Τσίπρας αποκαλούσε τον Γάλλο πρόεδρο «Ολαντρέου»,καταγγέλλοντάς τον πριν από δυο χρόνια ότι όπως ο Γιώργος Παπανδρέου είχε αθετήσει τις «σοσιαλιστικές» του υποσχέσεις στην Ελλάδα, έτσι κι εκείνος, ο Ολάντ είχε αποδειχτεί αφερέγγυος απέναντι σε Γάλλους και Ευρωπαίους.
    Δεύτερον διότι η Γαλλία είναι μια μεγάλη χώρα που αγαπά την ειρήνη. Οι πρόσφατες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της από τη Συρία μέχρι το Μάλι το αποδεικνύουν. Οι ηγέτες της, επίσης, αγαπούν το λαό τους. Πράγμα που μπορεί να είναι ωφέλιμο και για τον δικό μας λαό. Απόδειξη, τόσο τα 10 εκατομμύρια των φτωχοποιημένων και κοινωνικά αποκλεισμένων στη Γαλλία – μια Ελλάδα δηλαδή – όσο και τα γκέτο του Παρισιού.
    Τρίτον διότι με την πολιτική που εφαρμόζεται (και) στην Γαλλία το αστικό σύστημα οδηγεί τους ανθρώπους να λατρεύουν τη δημοκρατία. Οι εκλογικές επιδόσεις της Λεπέν είναι αδιάψευστος μάρτυς.
    Τέταρτον διότι η Γαλλία είναι σίγουρο ότι θα μας βοηθήσει ώστε το θέμα του χρέους να διευθετηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τον ελληνικό λαό. Βέβαια εκείνο το χρέος της γαλλικής «Πεσινέ» προς το ελληνικό κράτος, όταν η καλή εταιρεία – σύμφωνα με την τότε αποικιοκρατική σύμβαση – κατανάλωνε το 10% όλης της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας (!) πληρώνοντας ένα τίμημα συμβολικό, δεν γνωρίζουμε να καταβλήθηκε ποτέ. Φυσικά δεν υπάρχει λόγος να χαλάμε τις καρδιές μας μπλέκοντας μεταξύ τους άσχετα θέματα…  
    Πέμπτον – και σημαντικότερο – διότι δυο πράγματα είναι αυτά που παρηγορούν τη ψυχή, που βελτιώνουν την διάθεση και που τα έχουν κατά νου οι Έλληνες για να πορεύονται στα δύσκολα. Το ένα είναι η ύπαρξη του Αϊ-Βασίλη και το άλλο είναι εκείνο το «Ελλάς – Γαλλία – συμμαχία»…
    «Ελλάς – Γαλλία – συμμαχία»… λοιπόν. Και τώρα ερχόμαστε ξανά στη διαπίστωση ότι η ιστορία αυτής της αέναης τραγωδίας που βιώνει ο ελληνικός λαός και ο τόπος, ακόμα και στην περίπτωση που θα επαναλαμβανόταν ως φάρσα, θα ήταν μια κάποια «πρόοδος».
    Όμως εδώ δεν έχουμε καν κάτι τέτοιο. Δεν έχουμε καν την επανάληψη της Ιστορίας ως φάρσα. Εδώ έχουμε την ίδια Ιστορία να συνεχίζεται ως αέναο δράμα, με το ένα τραγικό της κεφάλαιο να διαδέχεται το άλλο.
    Για να δώσουμε ένα παράδειγμα, ας πάμε το ρολόι του χρόνου δυο αιώνες πίσω. Από τον 21ο αιώνα στα τέλη του 19ου. Στα 1887.
    Τότε, παραμονές του «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», ο Χαρίλαος Τρικούπηςδιαπραγματευόταν για λογαριασμό της εγχώριας πλουτοκρατίας ένα νέο δάνειο με τους (ίδιους πάντα) «συμμάχους» και «φίλους».
    Τελικά, το δάνειο ορίστηκε στο ονομαστικό ποσό των 135 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων, από το οποίο, όμως, το πραγματικό ποσό που συμφωνήθηκε να εκταμιευτεί από τους πιστωτές μας – μετά τις κρατήσεις, τις εγγυήσεις και τις προπληρωμές τόκων – δεν ξεπερνούσε τα… 90 εκατομμύρια φράγκα.
   Τί έγινε, όμως, με τα υπόλοιπα; Πού πήγαν τα λεφτά του δανείου;
    Η μερίδα του λέοντος (κατά τον Ανδρεάδη τα 32 εκατομμύρια, κατά άλλους τα 52 εκατομμύρια του δανείου) καταβλήθηκε στους τραπεζίτες για την εξόφληση παλιότερων δανείων (σσ: είναι αυτό που σήμερα το έχουν βαφτίσει «ανακεφαλαιοποίηση»)…
    Επίσης, ένα επιπλέον ποσό ύψους 13 εκατομμυρίων «πέταξε» για την ικανοποίηση παλιότερων οφειλών σε ξένους τοκογλύφους…
    Από το δάνειο, επομένως, των 135 εκατομμυρίων δεν είχαν πια απομείνει παρά μόνο 25 εκατομμύρια…
    Και εδώ έρχεται το «καλύτερο»: Επειδή ουδείς δανείζει ή «στηρίζει» (και τότε και τώρα και πάντα) χωρίς «ανταλλάγματα», για την εκχώρηση του δανείου που «πέτυχε» τότε ο Τρικούπης,  για τα 25 εκατομμύρια που είχαν δηλαδή απομείνει από το  δάνειο των 135 εκατομμυρίων, ο ελληνικός λαός υποχρεώθηκε να επωμιστεί νέα βάρη ύψους… 26 εκατομμυρίων!
    Τόσο κόστιζαν – 26 εκατομμύρια φράγκα – τα τρία θωρηκτά και τακανόνια που παρήγγειλε η κυβέρνηση Τρικούπη (σε γαλλικές, φυσικά, εταιρείες) και που δεσμεύτηκε να αγοράσει από τους δανειστές για να της δώσουν τη «στήριξή τους»!
    Αυτή ήταν η «βοήθεια» πριν από εκατόν τριάντα χρόνια των «συμμάχων» και «φίλων» μας προς την Ελλάδα. Έτσι τις έκανε τις «δουλειές» της η εγχώρια ολιγαρχία με τις ξένες φίλες της.
    Αυτά τότε…
    Σήμερα, άλλωστε, οι Γάλλοι δεν μας ζητούν να αγοράσουμε θωρηκτά. Αντίθετα για κάτι φρεγάτες (έξι τον αριθμό) γίνεται λόγος τα τελευταία χρόνια. Και φυσικά η εταιρεία τους η «Souez», δεν κάνει μπίσνες με όπλα. Με το νεράκι (και με τις μετοχές τις ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ) κάνει μπίσνες…
Πηγή: enikos.gr       http://www.imerodromos.gr/olandreou/  http://pitsirikidotnet.gr/    

“Όπου πάει ο Ολάντ… βρέχει”


                                 Ήρθαν και οι Γάλλοι για να ψωνίσουν και τι να δουν λάσπες και σίδερα Δουλίτσες βλέπω με Γαλλικές εταιρίες Ανοικοδόμησης.............................

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Δεν υπάρχει καμία ελπίδα

Γεννήθηκα και μεγαλώνω στην πατρίδα του πράσινου ήλιου, της χρυσής αυγής,  της φέτας, του ξεγάνωτου τενεκέ, του έλληνα πιθήκου. Πάντα είχα την αίσθηση ότι βρισκόμουνα ανάμεσα σε βαρετούς νεόβλαχους κενού περιεχομένου και με τον καιρό σιγουρεύτηκα, οι θρησκόληπτοι μικροαστοί είχαν κατακτήσει τη χώρα εδώ και πολλά χρόνια. Τα θλιβερά αυτά ανθρωπάκια που αγαπούν την τάξη και την ησυχία, υπομένουν στωικά τα πάντα και παραμένουν απαθή στον καναπέ τους, φαίνονται ακίνδυνα και τιποτένια, αλλά αυτοί είναι οι πολλοί και οι πιο επικίνδυνοι. Με αυτούς θα ασχολούμαστε, χωρίς ελπίδα σωτηρίας, γνωρίζοντας δυστυχώς ότι ποτέ δεν θα απαλλαχτούμε, πρέπει να κατανοήσουμε το μαλάκα δίπλα μας και να τον υποστούμε.Η χώρα της Φαιδράς Πορτοκαλέας, που λέει και ο χαρούμενος ποιητής, κατοικείται ακόμα από τους ίδιους ανθρώπους που μάλλον η οικονομική κρίση και η απόγνωση τους έκανε χειρότερους και όσο περίεργο κι αν φαίνεται κυβερνάται αν όχι από πιο ανίκανους, σίγουρα από πιο γραφικούς. Μιλάμε για μία χώρα που στο πολιτικό σκηνικό συμπρωταγωνιστούν ανάμεσα σε άλλους ο τηλεπλασιέ βιβλίων αρχαιοελληνικής λαγνείας Άδωνις Γεωργιάδης, ο ξεπεσμένος δευτεροκλασάτος ζιγκολό Απόστολος Γκλέτσος, ο καταδικασμένος μαφιόζος με απαγόρευση εξόδου από την χώρα Αχιλλέας Μπέος, ο ακροδεξιός ψευτοπαλικαράς Μάκης Βορίδης και βεβαίως οι νεοναζί της Χ.Α συλλήβδην.

Δυστυχώς η κρίση απέδειξε τη γύμνια του ελληνικού λαού σε όλα τα επίπεδα, ένα μεγάλο ποσοστό των γιδιών επέλεξε και ψήφισε τους ίδιους που τον έκαναν το ζητιάνο της ευρώπης και κάποιοι άλλοι είπαν να κάνουν την επανάστασή τους μέσω νεοναζί τενεκέδων. Γιατί να ελπίζω πως κάτι θα αλλάξει σε μία χώρα
που κατοικείται από οσφυοκάμπτες, εθελόδουλους τυχοδιώκτες και κυβερνάται από απατεώνες με τα ίδια χαρακτηριστικά;



Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Στα πόσα μνημόνια ξυπνάει ένα χάπατο;



Μεγάλες νικήτριες των εκλογών η αμνησία και η βλακεία.
Πάρτε μια μούντζα τώρα να τη θυμάστε γιατί μετά θα τις ρίχνετε με το τσουβάλι, ως συνήθως.
Βέβαια, οι εκλογικές αναμετρήσεις σε ένα προτεκτοράτο δεν έχουν καμία σημασία, αλλά ομολογώ πως δεν περίμενα να είναι τόσο ανάλατες.
Ο ελληνικός λαός επέλεξε να συμπεριφερθεί, όπως ο Τσίπρας την επομένη του δημοψηφίσματος.
Σαν να μην συνέβη τίποτα.
Πάντως, να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα τώρα που το σίδερο είναι στη βράση του.
Το μνημόνιο δεν είχε, δεν έχει και δεν θα έχει καμία νομιμοποίηση.
Ο ελληνικός λαός, όταν αποφασίσει να σταματήσει να προσποιείται τον αιώνια αδικημένο -και ειδικότερα όταν θα σταματήσει να γλωσσοφιλιέται με όλα τα πολιτικά σκατά-, τότε θα χιμήξει στη δήθεν νομιμότητα τους σαν αγρίμι.
Όταν και αν έρθει αυτή η στιγμή: εγώ επιμένω ότι είναι νωρίς για συμπεράσματα, αλλά επίσης επιμένω ότι δεν εξαρτιόταν ούτως ή άλλως από το εκλογικό αποτέλεσμα.
Τα μέτρα που έρχονται είναι τόσο σκληρά που η ανάγκη θα σταματήσει τις αναπάντητες και θα μας βάλει όλους με το ζόρι στη θέση μας.
Από την άλλη, μόνο μετά από 50 χρόνια μνημονίου θα μπορούμε να πούμε με σιγουριά, αν πρέπει να αντιδράσουμε… οκ μου ξέφυγε, η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι οργισμένος, όχι περισσότερο απ” όσο θα έπρεπε.
Προς το παρόν, κάποια ασφαλή συμπεράσματα.
Καταρχάς, με αυτό το αποτέλεσμα, δόθηκαν τουλάχιστον 250 έδρες στο κατεστημένο: δηλαδή πλην του ΚΚΕ δεν έμεινε κανένας αντιμνημονιακός στα έδρανα (την ΧΑ την γράφω εκεί που ξέρετε).
Αυτό σημαίνει ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν το λιγότερο σε 4 χρόνια, συγχαρητήρια τους δώσαμε αυτό που ήθελαν.
Το πασοκικό φινάλε αναβάλλεται για τον επόμενο αιώνα, καθώς όχι μόνο επιβραβεύτηκε το νέο ΠΑΣΟΚ, αλλά ενισχύθηκε και το παλιό.
Μάλιστα, αναστήθηκε και η ΔΗΜΑΡ, κάτι που είναι επίσης πολύ θετικό, γιατί να μην είναι;
Ενώ, τα λιγούρια επιβράβευσαν τον Λεβέντη, ακριβώς γι” αυτό, που τα αποκάλεσε λιγούρια για το ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου.
Είναι πολύ απλό, λοιπόν.
Το Τρίτο Μνημόνιο για να εφαρμοστεί χρειάζεται τεχνογνωσία.
Ποιος είναι καλύτερος σε αυτό, από εκείνους που ψήφισαν τα άλλα δυο;
Κανένας.
Οπότε, γιατί να κάνουμε πειράματα;
Βάλε εκεί τα γνωστά, δυο απ” όλα με μπόλικο τζατζίκι και μια σόδα για το δρόμο.
Μου κάνει εντύπωση που δεν μπήκε και το ΛΑΟΣ στη Βουλή· έπρεπε να κατέβει να το αναστήσουμε και αυτό.
Ο ελληνικός λαός, αν του έδιναν ένα μήνα ακόμη, ήταν ικανός να αναστήσει και την ΠΟΛΑΝ.
Τελικά, η ιστορία έχει την τάση να επαναλαμβάνεται ως κακόγουστη φάρσα.
Και ο ελληνικός λαός πήγε τη ρήση του Καζαντζάκη ακόμα παραπέρα.
Ο λαός όχι απλά σώζει επειδή δεν σώζεται, αλλά ανασταίνει κιόλας.
Εγώ, πάντως, είχα να κάνω τέτοια γέλια από το 2012, νόμιζα ότι τα είχα δει όλα.
Ποτέ μην λες ποτέ, βέβαια, και η επανάσταση πάντα έρχεται σε σκοτεινούς καιρούς, αλλά, όπως έλεγε ο Καστοριάδης, «θα γίνει κατά τας γραφάς, αλλά μπορεί και να μην γίνει».
Δεν ξέρω αν το καταλάβετε όσοι τρέξατε να αποδείξετε την θεωρία του Δαρβίνου, αλλά στην ερώτηση «αν θέλετε η χώρα σας να είναι προτεκτοράτο», απαντήσατε ΝΑΙ.
Και η Ιστορία είναι αμείλικτη στα ΝΑΙ.
Για να μην πολυλογούμε: τα ΝΑΙ πέντε χρόνων κοιτάξτε πού μας έφτασαν και απολαύστε άλλα πέντε χρόνια γεμάτα ΝΑΙ τώρα.
Εφόσον, βέβαια, το αποτέλεσμα εκφράζει την πολιτική σας αντίληψη.
Αυτό θα φανεί το επόμενο διάστημα, ειδικά μετά τον Οκτώβριο οπότε θα αρχίσει να εφαρμόζεται το καλύτερο Μνημόνιο μέχρι το επόμενο.
Εγώ επιμένω να το έχω απορία εξάλλου: στα πόσα μνημόνια ξυπνάει ένα χάπατο;
http://33.media.tumblr.com/3a48b923cfeb97a5ba12f153b3b31f11/tumblr_nkgr0reyo01spm17no1_400.gif
Εσείς που φύγατε από τη χώρα, μάλλον κάνατε την καλύτερη δουλειά, αλλά εγώ είμαι αποφασισμένος να δω μέχρι πού θα πάει το… ποτάμι.
Να κλείσω, λέγοντας πως τα σημερινά αποτελέσματα είναι επιτέλους αυτά που είχαμε συνηθίσει τόσα χρόνια.
Ένα 40% στο ΠΑΣΟΚ, ένα 30% στη ΝΔ, 7-8% ακροδεξιά, 5-6% ΚΚΕ, 10% light εκδόσεις των δυο μεγάλων κομμάτων και ένα 6% που πασχίζει να βρει στέγη και πάει με όλους.
Γαμώτο σας, με είχατε ανησυχήσει λίγο μετά το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα.
Νόμιζα για μια στιγμή πως είχα πέσει σε κώμα και ξύπνησα μετά από 20 χρόνια σε μια άλλη κοινωνία που και εκείνη μόλις είχε ξυπνήσει από το δικό της κώμα.
Αλλά και πάλι, δεν ανησυχώ.
Ούτε θα το γράψω για να γλυκάνω την όποια πίκρα.
Το γράφω επειδή πάντα ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει, αλλιώς οι άνθρωποι θα ήμασταν ακόμα στις σπηλιές.
Η πραγματικότητα έχει πάντα την τάση να προσγειώνει και τους πιο ηλίθιους.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ζωή θα μας βάλει όλους και όλα στη θέση τους, όταν θα έρθει η σειρά της να μιλήσει.
Η Έμμυ Χριστούλα, είχε γράψει τον Απρίλιο, ότι ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του.
Δεν νομίζω ότι ως νεκρούς εννοούσε το ΣΥΡΙΖΟΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ ή τη Νέα Δημοκρατία.
Με όλο το σεβασμό στην δικαιολογημένη απογοήτευση εκείνων που πίστεψαν σε έναν λαό που θα αποφάσιζε να ανέλθει, αλλά έτσι είναι ο φαύλος κύκλος.
Δηλαδή, η ζωή κάνει κύκλους.
Και κάποια στιγμή ζαλίζεται και προχωράει ευθεία.
Εξάλλου, ο Αντωνάκης -ο Σαμαράς ρε- είπε κάποτε πως το περισσότερο σκοτάδι είναι πριν το χάραμα.
Από τρελό και από νεοφιλελέ, μαθαίνεις την αλήθεια.
Με εκτίμηση
Άρης
(Αγαπητέ Άρη, έρχεται η σύγκρουση με την πραγματικότητα. Να είσαι καλά.)  http://pitsirikos.net/

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015

Βασίλης Λεβέντης: Ο "χρήσιμος ηλίθιος" αυτών των εκλογών

Συνέντευξη του προέδρου της Ένωσης Κεντρώων στον ΣΚΑΪ.
Β. Λεβέντης: "Όσοι έχουν απόψεις θα δικαιωθούν, όσοι δεν έχουν θα απογυμνωθούν.Οι έχοντες άποψη και περιεχόμενο εγκρίνονται από τον λαό, οι λέγοντες μόνο συνθήματα θα απορριφθούν στον κάλαθο των αχρήστων".
Για να ξεκαθαρίσουμε, δεν θεωρούμε ηλίθιο, ως άνθρωπο τον Βασίλη Λεβέντη. Πανέξυπνος είναι, έχει μία άποψη για τα πολιτικά πράγματα, επιφανειακή για εμάς, αλλά έχει το δικαίωμα να την έχει..

Ως "χρήσιμο ηλίθιο", τον έχει όμως το μνημονιακό κατεστημένο της χώρας, που μετά την απαξίωση του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, και αφού δεν θέλουν να φύγουν πολλοί ψήφοι στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο, τον προβάλλουν ώστε να κατευθυνθεί εκεί κάποιοι από τους ψήφους διαμαρτυρίας.

Δεν έχει καμία πρόταση θα πει κάποιος, αλλά θα θυμίσουμε τις τελευταίες τοποθετήσεις του, υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, υπέρ του "πάση θυσία στο ευρώ", ότι προσφέρει τους βουλευτές του (αν μπει στην Βουλή) στον μνημονιακό Τσίπρα, και ότι φλερτάρει με πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.

Ο Βασίλης Λεβέντης, και η "Ένωση Κεντρώων", αποτελεί μία φιλομνημονιακή λύση, έστω και αν είναι στην κατηγορία της "ψήφου για την πλάκα μας"!


Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2015

Τελικά, με τι πήγε ο Τσίπρας στη Μήλο;

tsipras_tha
Τελικά τι έγινε; Πήγε ο Τσίπρας στη Μήλο; Ή δεν πήγε; Κι εάν πήγε, τελικά πήγε καβάλα σε ιδιωτική θαλαμηγό ή στο φουσκωτό του Πολάκη; Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα. Γιατί πολλοί λένε πως όσοι γυρνάνε το Αιγαίο με φουσκωτό πνίγονται, αλλά είναι και κάτι άλλοι που λένε ότι έχουν διασχίσει με φουσκωτό τον μισό Ατλαντικό. Πόσο καλός καπετάνιος είναι ο Πολάκης; Κι αν τελικά δεν ήταν το φουσκωτό του Πολάκη, μήπως ήταν αυτοί οι μασόνοι τύπου που λέει ο Λιακόπουλος πως κάνουν κρουαζιέρα στο Αιγαίο; Τι δουλειά έχεις Αλέξη με τους μασόνους;
Η είδηση που μονοπώλησε την επικαιρότητα της προηγούμενης Δευτέρας (και λίγο από της Τρίτης), αναδεικνύει το επίπεδο στο οποίο σύρεται η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης, συστημικών και νεοσυστημικών. Παράλληλα, αποτυπώνει  και το σημείο αγανάκτησης που έχει φτάσει το αναγνωστικό, τηλεοπτικό και σοσιαλμιντιακό κοινό.
Πέντε χρόνια μνημονιακής καταστροφής, είδαμε τα δύο μεγάλα κόμματα να γκρεμίζονται. Μαζί τους, εσχάτως, κατέρρευσαν και τα συστημικά ΜΜΕ. Ο κρότος του δημοψηφίσματος ήταν μεγάλος, όπως μεγάλες αποδείχθηκαν οι δυνατότητες των εναλλακτικών μέσων, των λεγόμενων αντισυστημικών.
Με αυτά πορεύτηκε ο κόσμος για να νικήσει τον φόβο. Εδώ όμως συνέβη ένα παράδοξο.
Την στιγμή που ο πρωθυπουργός αποφάσισε να κρεμάσει στον τοίχο του ως αναμνηστικό το 61,3% του δημοψηφίσματος και να δεχτεί το εκβιαστικό μνημόνιο, μία σειρά από μέσα ενημέρωσης που όλο το προηγούμενο διάστημα πολεμούσαν τα προηγούμενα μνημόνια, άρχισαν  (κάποια με κομψό τρόπο και άλλα όχι) να υπερασπίζονται την επιλογή του πρωθυπουργού.
Ο κόσμος γύρισε την πλάτη στα συστημικά ΜΜΕ με το δημοψήφισμα του 61%. Αμέσως μετά ήρθε το τρίτο μνημόνιο, που τα αντισυστημικά μέσα, στην πλειοψηφία τους (για να είμαι δίκαιος), είδαν ως αποφυγή της καταστροφής. Δηλαδή, περίπου όπως παρουσίασε το πρώτο και το δεύτερο το σινάφι των σεσημασμένων δημοσιολόγων.
Συνεπώς, δεν φταίει ούτε η Όλγα, ούτε ο Μπάμπης, ούτε κανένας από όλους αυτούς που είχαν βρεθεί στο στόχαστρο την προηγούμενη περίοδο.
Το πρώτο βήμα προς τα μέσα ενημέρωσης που βρίζει ο λαός από το πρωί μέχρι το βράδυ (αλλά δεν λέει να τους γυρίσει εντελώς την πλάτη) το έκαναν τα αντισυστημικά. Όταν το Μέγκα, ο Αντένα, το Σκάι και οι υπόλοιποι τα είδαν να αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα του μνημονίου, ήταν σαν να φωτίστηκαν.
Ξαφνικά, είδαν και αυτά το φως το αληθινό. Ο Αλέξης έγινε ο ιδανικός ηγέτης και το μνημόνιο που φέρει η μοναδική επιλογή.
Σήμερα, το Μέγκα συμπλέει με το Κόκκινο στην αναγκαιότητα του μνημονίου, και το Βήμα ταυτίζεται με το tvxs για το γεγονός πως «ο Λαφαζάνης προτείνει ριφιφί στην ΤτΕ». Ο κίνδυνος σε λίγο καιρό η κοινωνία να βρεθεί χωρίς αξιόπιστη πολιτική ηγεσία και κοινωφελή ενημέρωση είναι πλέον ορατός.
Το μνημόνιο του Τσίπρα δεν μπορεί να το υπερασπιστεί κανένας, αφού όλοι συμφωνούν πως δεν εφαρμόζεται. Αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί και να το κριτικάρει κανένας, αφού από όλους τονίζεται πως είναι η μοναδική επιλογή που υπάρχει.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, έχουμε στη χώρα μία ευρεία πλειοψηφία μέσων ενημέρωσης, συστημικών και αντισυστημικών, να αποδέχονται το δόγμα που μεσουρανούσε τα προηγούμενα χρόνια.
Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική.
Εάν δεχτούμε πως το επόμενο διάστημα ο διάλογος θα περιστραφεί γύρω από τις υποχρεώσεις των πολιτών και της χώρας απέναντι στις συμβάσεις με τους πιστωτές (που στην περίπτωση μας εδράζονται και επάνω στις ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις) τότε η ενημέρωση θα γίνει  πιο ανεκτίμητη από ποτέ. Και σίγουρα πιο δυσεύρετη.
Είναι επιτακτική ανάγκη, ο κόσμος να μαθαίνει την πλήρη αλήθεια, τόσο για τα όσα απορρέουν από τους δεσμούς μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μνημόνια, όσο και για το ποιο θα μπορούσε να είναι ένα εναλλακτικό σχέδιο αντιμετώπισης του αδιέξοδου που φέρνει η επιβολή της πολίτικης της ΕΕ.
Τα μέσα ενημέρωσης που μάχονται την λιτότητα και την εκποίηση της χώρας, με αξιοπρέπεια και σθένος, χωρίς να λογαριάζουν ποιον έχουν απέναντί τους και χωρίς να κρέμονται από τα κάκαλα κανενός, είναι λίγα.
Το πολύ κανάκεμα, σε κάθε περίπτωση, δεν διαφέρει από το γλείψιμο. Ομοίως, επειδή δεν είναι τα πάντα αυτονόητα, η καλή δουλειά πρέπει πότε-πότε να αναγνωρίζεται.
Περισσότερα από τα μισά δημοσιεύματα (και βάλε) του Hot Doc,  αποτελούν πλέον δικογραφίες ολόκληρες για μεγάλες δικαστικές υποθέσεις.
Περιοδικά σαν το Unfollow έχουν αποδείξει πως η ερευνητική δημοσιογραφία δεν κολλάει πουθενά, έχουν θέσει επανειλημμένως σημαντικά ζητήματα στην ατζέντα της επικαιρότητας, και αποτελούν ζωντανή απόδειξη πως η ψυχή της δημοκρατίας είναι η δημοσίευση.
Το ThePressProject έχει στο παλμαρέ του ερευνητικές επιτυχίες που άλλα μέσα θα ζήλευαν και τηλεοπτικά εγχειρήματα με προοπτική, και στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις δωρεές των αναγνωστών του.
Εκεί όπου στηρίζεται και το Info-War του Χατηζηστεφάνου, με τα ντοκιμαντέρ και τις εκπομπές του έχει αποδείξει πως όταν υπάρχει ενσυναίσθηση,  αποφασιστικότητα και όρεξη για δουλειά, ακόμα και οι πιο δυσνόητες έννοιες και αλήθειες, μπορούν να αποδοθούν στο ευρύ κοινό με ευκολία.
Υπάρχουν κι άλλα μέσα που κάνουν σκληρή δουλεία, άλλα με μικρότερη απήχηση, άλλα με μεγαλύτερη, με τιμιότητα και σοβαρότητα. Το ίδιο και μεμονωμένοι δημοσιογράφοι που δεν έπαψαν στιγμή να σέβονται το κοινό που περιμένει πολλά από εκείνους. Θα μπορούσατε να συμπληρώσετε τα ονόματά τους στα σχόλια.
Όλοι αυτοί μαζί θα μπορούσαν να συνθέσουν ένα νέο μέσο.
Ένα υπερμέσο, που θα μπορούσε να διαθέτει ηλεκτρονική ιστοσελίδα, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Γιατί όχι και έντυπο υλικό. Δίνοντας την επιλογή στον πολίτη και παράλληλα τινάζοντας το μιντιακό τοπίο στον αέρα.
Όλα αυτά τα μέσα έχουν το δικό τους κοινό. Και χρηματοδοτούνται, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, από αυτό το κοινό τους κυρίως.
Το κοινό όμως, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, δεν είναι ανεξάντλητο. Με αποτέλεσμα, μερίδα αυτού του κόσμου, να προσπαθεί να υποστηρίξει πότε τον έναν και πότε τον άλλον.
Ένα μέσο που θα φιλοξένει όλους εκείνους και εκείνες που με τη δουλειά τους κρατούν την τιμή της ενημέρωσης όρθια στις ημέρες μας,  θα δώσει την δυνατότητα στον αναγνώστη, ακροατή, θεατή, να χρηματοδοτήσει άπαντες.
Και άπαντες, ενώνοντας τις δυνάμεις τους, να καταφέρουν ακόμα περισσότερα.
Να έχουν μία μίνιμουμ συμφωνία, σε επίπεδα ελευθερίας της πληροφορίας, της έκφρασης γνώμης, της ελευθεροτυπίας, και να συμβάλουν για την δημιουργία ενός μέσου καθαρού, διάφανου, με ανοιχτούς διαύλους με την κοινωνία, μέσου.
Ένα μέσο που θα δίνει το στίγμα, θα ελέγχει, θα παρεμβαίνει. Ίντερνετ, ραδιόφωνο, τηλεόραση, όλα χρηματοδοτούμενα και συνδιαμορφούμενα από την συνεισφορά των πολιτών.
Όταν κάποιοι αποφασίζουν να συγκατοικήσουν κάτω από την ίδια στέγη, δεν είναι απαραίτητο (και δεν γίνεται) να ταιριάζουν στα πάντα. Ούτε βέβαια γίνεται να συμβιώσουν εάν ο προσανατολισμός τους είναι τελειως και εντελώς διαφορετικός.
Ωστόσο, όταν μιλάμε για ένα τέτοιο εγχείρημα, ο σκοπός είναι πολύ ισχυρότερος από τις όποιες επιμέρους διαφωνίες ή προσωπικές κόντρες. Με τα κανάλια και τις περισσότερες εφημερίδες σε απόγνωση, ένα μέσο που θα δείξει πως γίνεται και διαφορετικά, θα τους τινάξει όλους στον αέρα.
Η όλη διαδικασία θα μπορούσε να γίνει ανοιχτά, με δημόσιο διάλογο, στον οποίο αρχικά θα μπορούσαν να συμμετέχουν και οι πολίτες. Για το πως θα μπορούσε να είναι αυτό το μέσο, τι σχήμα θα έχει, που πρέπει να παρεμβαίνει.
Θα βοηθούσε όλο αυτό να γίνει μπροστά στα μάτια του κόσμου. Έτσι θα αποδυναμωνόταν και το μυστήριο της ιδιοκτησίας, όπως και η καχυποψία για τη δολιότητα του μέσου. Έτσι, ο κόσμος θα το ένιωθε πιο δικό του και θα το στήριζε.
Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι για να μείνει η αλήθεια στα χέρια ανθρώπων που θα μπορούσαν να συστήσουν υπουργείο ειδικό γι’ αυτήν.
Τα κλισέ που λένε για το «εγώ» που πρέπει να υποτάσσεται στο «εμείς» μου δημιουργούσαν πάντα μια δυσανεξία, αφού πιστεύω πως  το «εγώ» είναι που τις περισσότερες φορές ωθεί το «εμείς».
Όταν όμως το «εμείς» αφορά κάτι τόσο μεγάλο, το κάθε «εγώ», ίσως και τα «υπερεγώ», δεν έχουν πάρα να υποτάσσονται. Για να ισχυροποιηθεί το «εμείς» και να αποκτήσει ξανά αξία το «εγώ».
Τελικά ο Τσίπρας πήγε στη Μήλο, μούτσος του Πολάκη; Αλήθεια δεν γνωρίζω.
Ακόμα κι εάν σήμερα είχαμε έναν τέτοιο φορέα, ένα τέτοιο υπερμέσο, το πιθανότερα είναι να μην είχαμε ξεκάθαρη απάντηση.
Όμως αντί γι’ αυτό, σίγουρα θα είχαμε ερωτήσεις και θέματα πιο σοβαρά από τις διακοπές του Αλέξη, λίγα μόλις εικοσιτετράωρα μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου και την πλήρη παράδοση της δημόσιας περιούσιας στα χέρια των δανειστών.
ΥΓ. Εάν συμφωνείς, είτε είσαι απλός αναγνώστης, είτε μπλόγκερ, είτε δημοσιογράφος, είτε πολίτης-δημοσιογράφος, είτε απλός περαστικός, μοιράσου το. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Και πρέπει να γίνει τώρα.                                                                                                                      πηγη     https://rebeliskos.wordpress.com/

Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ


Κάθε σύστημα εξουσίας βασίζεται στην ύπαρξη των χρήσιμων ηλιθίων. Η ηλιθιότητα, με αυτήν την έννοια δεν έχει να κάνει με το χαμηλό δείκτη νοημοσύνης του κάθε ενός αλλά με τον τρόπο που τίθεται μέσα στα πράγματα, δηλαδή το πόσο επιφανειακά τα κατανοεί ή σε πόσο βάθος προσπαθεί να διεισδύσει. Άρα αφορά το πόσο χειραγωγήσιμος καθίσταται. Ο “ιδεώδης” λαός λοιπόν, για ένα σύστημα εξουσίας είναι ο μη- λαός, η μάζα ιδιωτών που είναι έτοιμη να πειθαρχήσει σε μια σειρά εντολών από πλευράς κάποιου τύπουιερατείου, μιας μυθοποιημένης και ουσιαστικά ανέλεγκτης δημοκρατικά και ορθολογικά ομάδας, που κυριαρχεί στο συλλογικό φαντασιακό άλλοτε διά της προσωπολατρίας, άλλοτε διά της απειλής, του φόβου και των τύψεων. Είτε δηλαδή με ένα στρεβλό ηρωικό πρότυπο, είτε με ένα βαθιά ενοχικό σύμπλεγμα ή και με τα δύο.

Αυτήν την απόπειρα εξουσιασμού και μετατροπής μας σε χρήσιμους ηλίθιους βιώνουμε -και- μέσα στην κρίση. Ο Καραμανλής ο νεώτερος υποτίθεται ότι θα χτυπούσε τη διαπλοκή και ότι τα έβαλε με τους Αμερικανούς εξ ου και έχασε την κυβέρνηση. Τα προφανή, ότι δηλαδή παρέδωσε ουσιαστικά την κυβέρνηση στο ΠΑΣΟΚ έχοντας αποτύχει σε όλα τα επίπεδα, έχοντας υπηρετήσει τη διαπλοκή και κάθε επιλογή των ΗΠΑ και προκειμένου να μην καταρρεύσει εκλογικά εξαιτίας της λιτότητας και της ύφεσης που ξεκίνησαν επί ημερών του, θα πρέπει να τα ξεχάσουμε. Ο Γιώργος Παπανδρέουυποτίθεται ότι έπεσε γιατί τα έβαλε επίσης με τη διαπλοκή και γιατί υπέστη σκληρή αντιπολίτευση. Ότι βύθισε την οικονομία και την κοινωνία σε διάλυση, ότι υπηρέτησε πλήρως τις πολιτικές της διαπλοκής, ότι διαπραγματεύτηκε άθλια και ότι παρέδωσε την κυβέρνηση στον Παπαδήμο, στο Σαμαρά και στοΒενιζέλο προκειμένου να συνεχίσουν την πολιτική που εισήγαγε πρέπει και πάλι να τα ξεχάσουμε.
Ο Σαμαράς υποτίθεται ότι έπεσε εξαιτίας του κακού ΣΥΡΙΖΑ. Ότι η δημοφιλία του είχε καταρρεύσειεπειδή ρήμαξε περαιτέρω τη χώρα και το λαό και αφού είχε ταπεινωθεί ζητώντας συγγνώμη από τηΜέρκελ μέσα στο Βερολίνο για την πάλαι ποτέ αντιμνημονιακή του στάση επίσης είναι κάτι που θα πρέπει να το ξεχάσουμε. Και τώρα, η κορύφωση της προσπάθειας να καταστούμε χρήσιμοι ηλίθιοι έρχεται με την κυβέρνηση Τσίπρα- ΑΝΕΛ. Πέρασε το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο, αποστάτησε δύο φορές από τη λαϊκή ετυμηγορία, ταπείνωσε τη χώρα με την υποταγή της, προσχώρησε πλήρως στην πολιτική της ολιγαρχίας και της διαπλοκής, διαπραγματεύτηκε διά του υπουργού οικονομικών με πρωτοφανές ανερμάτιστο τρόπο επί 6 μήνες αλλά θα πρέπει να την υποστηρίξουμε γιατί ο Αλέξης Τσίπρας λέει ότι είναι αριστερός, λέει ότι θα χτυπήσει τη διαπλοκή και λέει ότι θα εφαρμόσει με πιομαλακό τρόπο μια θατσερική πολιτική. Κοινώς θα πρέπει αντίθετα προς κάθε θεωρητική ανάλυση να δεχτούμε πως δεν είσαι ό,τι κάνεις αλλά ό,τι δηλώσεις και ότι ένας ηγέτης κρίνεται όχι από το τι πετυχαίνει και από τη συνέπειά του αλλά από τις υποτιθέμενες καλές του προθέσεις απέναντι σε όσους ο ίδιος χαρακτήριζε ως αντιπάλους τους, δηλαδή ότι η -στην καλύτερη περίπτωση- αφέλεια συνιστά χαρακτηριστικό ηγετικής προσωπικότητας.
Ακόμα χειρότερα θα πρέπει να δεχτούμε ότι αυτό που τέσσερις αποτυχημένοι και προσχωρήσαντες στο νεοφιλελευθερισμό ηγέτες μας λένε- ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος- είναι αλήθεια επειδή μας το λένε εν χορώ, λες και ο πολλαπλασιασμός της αποτυχίας τη δικαιώνει.
Πρόκειται για την προσπάθεια να διαδραματίσουμε το ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου: απογοητευμένοι ή γεμάτοι αυταπάτες, να αναμένουμε τις “καλύτερες μέρες” από μια “φωτισμένη ηγεσία”, με τις ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις εγκλωβισμένες σε τακτικισμούς και εσωκομματικούς συσχετισμούς, με την εναλλακτική στρατηγική δαιμονοποιημένη, προκειμένου η μεγάλη μάζα του λαού που όρθωσε τοανάστημά της στους εκβιασμούς να απογοητευτεί πλήρως, να χάσει κάθε ελπίδα και να ανεχτεί τελικά παλαιούς και νέους μνημονιακούς και νεοφιλελεύθερους.Εν προκειμένω και καθαρά: ο τακτικισμός της ψήφου εμπιστοσύνης επιδιώκει να εγκλωβίσει τους διαφωνούντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και επομένως και τις υπόλοιπες δυνάμεις σε ένα εσωκομματικό παιχνίδι του σκύλου και της γάτας, προκειμένου η απαξίωση που εισπράττει η νέα μνημονιακή κυβέρνηση Τσίπρα- Καμένου να μεταφερθεί και σε εκείνους που διαφώνησαν έγκαιρα και έντιμα. Το σύστημα εξουσίας με την κυβέρνηση στην προμετωπίδα του, θέλει τους έντιμους αριστερούς βουλευτές στο ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου.
Δε θα τους περάσει: στην Ελλάδα υπάρχει μια αντίθετη στη διπλή λαϊκή ετυμηγορία, μνημονιακή κυβέρνηση, άρα μια δεξιά κυβέρνηση, ασχέτως προθέσεων και διακηρύξεων. Οι συνεπείς δημοκράτες, αριστεροί και προοδευτικοί βουλευτές δεν μπορούν παρά να είναι η αντιπολίτευση σε μια τέτοια κυβέρνηση, με απολύτως διακριτή θεσμική παρουσία στη Βουλή και με απολύτως διακριτό κομματικό σχηματισμό. Δεν έχουν κανένα λόγο να αναμένουν τους κυβερνητικούς τακτικισμούς, προκειμένου να δράσουν. Μπορούν και πρέπει να τους προλάβουν. Η εν τοις πράγμασι πεντακομματική συγκυβέρνηση έχει άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία 222 συνενόχων, μνημονιακών βουλευτών. Δεν μπορεί να προσδοκά τον εξευτελισμό των αντιμνημονιακών και δημοκρατών βουλευτών.
Αν οι 222 συνένοχοι δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους και οδηγηθούν σε εκλογές αυτό θα οφείλεται στην αδυναμία τους να σταθούν μπροστά στο λαό, όχι στη συνεπή στάση των δημοκρατών που τιμώντας το λαό και την ανάγκη του να ζήσει αλλιώς δεν μπορεί παρά να χαράξουν μια άλλη, εν τέλει πλειοψηφική διαδρομή. Άλλωστε το εσωτερικό ρήγμα στο ΣΥΡΙΖΑ είναι άνευ ουσίας όταν εξελίσσεται μια πλήρης δημοκρατική εκτροπή, δεδομένου ότι η κυβέρνηση εφαρμόζει αυτά που η ίδια καταγγέλλει ως πραξικόπημα. Κάποιος πρέπει να υπερασπιστεί τη δημοκρατία και το λαό και ο αγώνας αυτός απαιτεί ανάμεσα σε πολλά άλλα πράγματα, πλήρως διακριτό σχηματισμό και στρατηγική, σήμερα, πριν και πέρα από τους τακτικισμούς της κυβέρνησης. Αν ψάχνουν για χρήσιμους ηλίθιους των μνημονίων θα διαπιστώσουν ότι οι δυνάμεις που έχουν έρεισμα στο λαό και σχέδιο είναι πιο ευέλικτες, πιο έτοιμες, πιο γρήγορες και πιο ικανές από όσο φαντάζονται.     Tου ΘΕΜΗ ΤΖΗΜΑ*
*Πηγή: tvxs.gr

Η υγιής αντίδραση των πολιτών στην ψήφιση του νέου Μνημονίου

panigiriΗ κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πέρασε το τρίτο Μνημόνιο τον Δεκαπενταύγουστο μέσα στα άγρια χαράματα. Δηλαδή, σαν τους κλέφτες.
Τώρα, πάλι σαν τους κλέφτες, σχεδιάζουν εκλογές, ώστε οι πολίτες να ψηφίσουν πριν νιώσουν στο πετσί τους τα νέα μνημονιακά μέτρα.
Αν η κυβέρνηση έχει την εντύπωση πως οι πολίτες είναι ικανοποιημένοι με το νέο Μνημόνιο -και πως στην ικανοποίησή τους οφείλεται το γεγονός πως υπήρχαν ελάχιστοι διαδηλωτές έξω από τη Βουλή- την περιμένει μια πολύ μεγάλη έκπληξη.
Οι πολίτες θεωρούν αυτή την κυβέρνηση τελειωμένη.
https://www.facebook.com/stamatina.frangos
Μπορεί ο Τσίπρας με τον Παππά, τον Βούτση, τον Σταθάκη, τον Τσακαλώτο και τον Φίλη να την έχουν δει κυβέρνηση με πυγμή αλλά οι πολίτες τους θεωρούν ήδη παρελθόν.
Όπως θεωρούν παρελθόν τα αντίστοιχα λαμόγια της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Το ενδιαφέρον τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής δεν ήταν στη Βουλή -όπου η Πρώτη Φορά Αριστερά ψήφισε το νέο Μνημόνιο- αλλά εκεί που ήταν οι πολίτες.
Η Βουλή απέδειξε περίτρανα πως δεν έχει λόγο ύπαρξης.
https://www.youtube.com/channel/UCOJ-__mksJyB4lfz0aktf3w 
Το να υπογράφεις τις εντολές του Σόιμπλε δεν χρειάζεται Βουλή, και μόνο ο δουλοπρεπής Τσακαλώτος ενθουσιάζεται με κάτι τέτοια.
Βουλή και κυβέρνηση που αγνοούν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου, είναι ένα κωλοχανείο.
Οι πολίτες επέλεξαν τους φίλους τους, τις διακοπές τους, τις θάλασσες και το πανηγύρι της ζωής που εκφράζει πιο πολύ από κάθε άλλο μήνα στην Ελλάδα ο μαγικός Αύγουστος.
Οι βουλευτές ψήφισαν Μνημόνιο.
Οι πολίτες ψήφισαν ζωή.
https://www.facebook.com/conjuring?fref=photo
Το Μνημόνιο πέρασε από τη Βουλή αλλά δεν θα περάσει από τις ζωές μας.
Συνεδριάσαμε στα πανηγύρια του Αυγούστου και το αποφασίσαμε.
Με χορούς κυκλωτικούς.

Αποφασίσατε χωρίς εμάς, συνεχίζουμε χωρίς εσάς.                                                                           πηγη http://pitsirikos.net/author/pitsirikos/

https://www.facebook.com/conjuring?fref=photo&hc_location=ufi

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015

"Η Χώρα μου και οι άνθρωποί της καταρρέουν"

τηλ
Ένας εξαγριωμένος Έλληνας τα λέει όλα: «Η Χώρα μου και οι άνθρωποί της καταρρέουν"

Άρθρο του Tyler Durden για το Zero Hedge

Είμαι άφωνος.

Και όχι από χθες ή την προηγούμενη εβδομάδα. Εχω μείνει άφωνος Από τις 13 Ιουλίου, όταν ο Ελληνικός αριστερός κυβερνητικός συνασπισμός συμφώνησε να επιβαρύνει τη χώρα και το λαό της με ένα νέο δάνειο, το τρίτο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα από το 2010, ταυτόχρονα ΜΕ ΠΙΟ Το αυστηρό Πρόγραμμα λιτότηταςπου υπήρξε ποτε.

Έχω μείνει άφωνος από τότε και, εδώ και περισσότερο από μία εβδομάδα, σκέφτηκα ότι δεν μπορώ πια να γράφω σε blog. Μου πήρε χρόνο να καταπιώ και να απορροφήσω το σοκ. Αλλά και πάλι. Δεν μπορώ να το χωνέψω.

ΔΕΝ ΣΕ Είμαι Θέση ΝΑ κατανοήσω Πως ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ κυβέρνηση κατέληξε ΝΑ υπογράψει Το χειρότερο Πρόγραμμα λιτότητας που υπήρξε ποτε. Για τον απλούστατο λόγο ότι, αν μια Αριστερή κυβέρνηση υπογράφει τέτοια συμφωνία, τι θα πρέπει να περιμένω από μια Δεξιά ή Νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση να κάνει?Επιδρομή στο διαμέρισμά μου, να κλέψουν τα τηγάνια στην κουζίνα μου, την συλλογή από πήλινες γάτες και τα βρακιά μου?

Όταν η Αριστερή κυβέρνηση υπογράφει μια τέτοια συμφωνία, μπορούμε να πούμε ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα έχει τελειώσει. Και δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.

Πρώτα, κατηγορήσαμε τους πιστωτές ότι θέλουν να πατάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία και άλλων, τέτοιου είδους, παραδειγμάτων εντός της Ευρωζώνης. Στη συνέχεια, κατηγορήσαμε και πάλι τους πιστωτές, ειδικά τον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών, Σόιμπλε, και το σχέδιο του για Grexit: . 5 χρόνια με πακέτα διάσωσης, 5 έτη με προσωρινό Grexit, προτού μπορέσει Η Ελλάδα ΝΑ επιστρέψει στις Αγορές Αυτή ΗΤΑΝ Η Αρχική Θέση του Σόιμπλε το 2011. Στη συνέχεια, κατηγορήσαμε τη διαφωνία μεταξύ του ΔΝΤ και της Γερμανίας όσον αφορά τους όρους περί «ελάφρυνσης του Ελληνικού χρέους". Και τέλος, κατηγορήσαμε τον «ερασιτεχνισμό της Ελληνικής κυβέρνησης" που έστειλε στο Eurogroup το οικονομικό επιτελείο της για να εξηγήσει στους πιστωτές της Ελλάδας, σχετικά με το πώς θα πρέπει να αλλάξει η Ευρωζώνη. Για τον Βαρουφάκη και τους συνεργάτες του, τους πήρε δύο μήνες για να καταλάβουν ότι οι πιστωτές δεν έχουν τη διάθεση να ακούσουν κάποιες οικονομικές θεωρίες και επαναστατικά μανιφέστο, αλλά απλώς ήθελαν πίσω τα λεφτά τους.

Όλες μας οι κατηγορίες ήταν σωστές και λάθος ταυτόχρονα, επειδή Το Παιχνίδι στημένο ΗΤΑΝ ΕΞ 'απαρχής του.

Όταν η Ελληνική ομάδα ξεκίνησε να εργάζεται πάνω στις προτάσεις της, ήταν πολύ αργά. Ο Σόιμπλε ήταν αποφασισμένος να διώξει την Ελλάδα έξω από το Ευρώ με τις κλωτσιές και επιπλέον να «βοηθήσει» να γεφυρωθεί το χρονικό διάστημα που θα κρατούσε το Grexit με ένα δάνειο ύψους περίπου 50 δις Ευρώ . Ούτως ή άλλως, με ή χωρίς Ευρώ, με ή χωρίς δραχμή, με ή χωρίς τον Σόιμπλε ή τον ΣΥΡΙΖΑ, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: ένα τρίτο σχέδιο διάσωσης των 50- 84 δις Ευρώ και ένα ακόμη πρόγραμμα διάσωσης. Δεν υπάρχει ελπίδα για τη χώρα αυτή, για τους ανθρώπους της- τουλάχιστον για κάποιους από αυτούς.

Πραγματικά δεν με νοιάζει, αν Βαρουφάκης φοράει κακόγουστα πουκάμισα και γιατί ήθελε να «χακάρει» τους ΑΦΜ των φορολογουμένων καθώς κάθονταν με την ομάδα του από εξειδικευμένους χάκερ και παιδικούς του φίλους. Ο Βαρουφάκης δεν είναι των προτιμήσεών μου. Ποτέ δεν ήταν. Καθώς όμως η ζωή μας στην Ελλάδα καταρρέει μέρα με τη μέρα, έχω και να διαβάσω την 2.034η συνέντευξη του Βαρουφάκη εξηγώντας τη θεωρία των παιγνίων του και την ακαδημαϊκή του υπόθεση εργασίας, την ιστορία της μητέρας του και τον πόνο του ξαδέρφου του.

Ειλικρινά, αγαπητοί μου, δεν δίνω δεκάρα. Ειλικρινά, αγαπητοί μου, ως εδώ και μην παρέκει.

Έχω βαρεθεί να ακούω νομοθέτες της αντιπολίτευσης να διαμαρτύρονται για την Πρόεδρο του Κοινοβουλίου και να ισχυρίζονται ότι «η Ζωή Κωνσταντοπούλου βασανίζει τους βουλευτές με την σχολαστικότητά της".Ειλικρινά δεν δίνω δεκάρα.

Ειλικρινά, αγαπητοί μου, έχω βαρεθεί να βλέπω βουλευτές που «βασανίζονται» κερδίζοντας € 5,000 και περισσότερα τον μήνα και απολαμβάνουν το αφορολόγητο, ενώ εμείς οι υπόλοιποι κυριολεκτικά αιμορραγούμε: οικονομικά, ψυχολογικά, σωματικά και ηθικά.

Ούτε ΜΕ νοιάζει ΑΝ Ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει, αν ο Πρωθυπουργός θέλει πρόωρες εκλογές τον Σεπτέμβριο, προκειμένου να εξασφαλίσει μια σαφή πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, ώστε να μπορέσει να περάσει τα νομοσχέδια λιτότητας που οδηγούν στο πουθενά.

Κωφεύω στους υπουργούς της κυβέρνησης, τα κομματικά στελέχη και τους νομοθέτες της αντιπολίτευσης που συζητάνε για το αν ο Βαρουφάκης πρέπει να κατηγορηθεί για μεγάλη ή μικρή προδοσία.

Απλά δεν με νοιάζει. Δεν επηρεάζει τη ζωή μου, ούτε καν στο ελάχιστο. Δεν δίνω ούτε ολόκληρη ούτε μισή δεκάρα από αυτήν την λεγόμενη «Ελληνική πολιτική ατζέντα» μετά την 13η Ιουλίου.

Αυτό που με νοιάζει είναι ότι βλέπω τη χώρα μου και τους ανθρώπους της να καταρρέουν. Βλέπω τις ζωές μας στην Ελλάδα να υφίστανται μια άλλη «εσωτερική υποτίμηση», λεπτό προς λεπτό, μέρα με τη μέρα, βδομάδα με τη βδομάδα. Όταν η 3η συμφωνία διάσωσης θα έχει επισφραγιστεί μέχρι την 15η ή 20η Αυγούστου, θα είμαι επίσης σε θέση να πω και πάλι πως «Βλέπω τις ζωές μας στην Ελλάδα να υποφέρουν άλλη μια« εσωτερική υποτίμηση »λεπτό προς λεπτό, μέρα με τη μέρα, βδομάδα με τη βδομάδα, μήνα με το μήνα, και ... χρόνο με το χρόνο ".

Η εσωτερική υποτίμηση κατά 40%, που έχει εδραιωθεί πλέον στην Ελλάδα από το 2010, φθάνει σε μια νέα κορύφωση παρόλο που το 3ο σχέδιο διάσωσης δεν έχει ακόμη καν υπογραφεί. Οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων που επιβλήθηκαν στις 29 Ιουνίου προκειμένου να σώσει τις τράπεζες από το να αδειάσουν, έχουν καταστρέψει τις ζωές πολλών Ελλήνων. Φίλοι μου που έχουν εργαστεί για περισσότερο από δύο δεκαετίες σε ιδιωτικές εταιρείες, εξαναγκάστηκαν σε «υποχρεωτική αργία» μαζί με τις τράπεζες:. Η δουλειά τους, πλήρους απασχόλησης μετατράπηκε σε 1 ή το πολύ 2 Ημέρες Εργασίας ΤΗΝ εβδομάδα ΑΥΤΟ σημαίνει 4 ή 8 ημέρες εργασίας ανά μήνα. Αντίστοιχα, ο μισθός τους καταβυθίστηκε μέχρι το τέλος του Ιουλίου .Πολλοί εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είδαν τις ώρες εργασίας τους και τους ήδη χαμηλούς μισθούς να μειώνονται. Πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να τα βγάζουν πέρα χωρίς εισόδημα? Κανείς δεν νοιάζεται και κανείς δεν μιλά για αυτό. Ούτε τα εθνικά ούτε τα διεθνή ΜΜΕ μιλούν για αυτό. Εμείς συζητάμε χαμηλόφωνα μεταξύ μας για αυτές τις επικίνδυνες συνθήκες. Ήσυχα. Επειδή ντρεπόμαστε. Και εμείς αναρωτιόμαστε ασταμάτητα.

Άλλοι, μαστίζονται από την μακροχρόνια ανεργία ενώ δεν έχουν καμία προοπτική να βρουν μια θέση εργασίας ή ακόμη και να πάρουν σύνταξη, και έτσι αισθάνθηκαν υποχρεωμένοι να πουλήσουν το σπίτι τους.Αυτό δεν είναι δυνατόν στο πλαίσιο των ελέγχων κεφαλαίων. Το ποσό πώλησης θα παραμείνει στην τράπεζα και μπορεί να πέσει ακόμη και θύμα "κουρέματος καταθέσεων" μέχρι το τέλος του έτους. Μια άλλη φίλη που έχει ανάγκη να πουλήσει το δεύτερο διαμέρισμά της - μια κληρονομιά της. - Έτσι ώστε να έχει χρήματα για να ζήσει, ΔΕΝ μπορεί ούτε ΝΑ πουλήσει Το ΠΡΙΝ Από Δέκα Χρόνια, το διαμέρισμα είχε αξία € 130,000. Τώρα, αν βρει έναν αγοραστή, θα πρέπει να το πουλήσει για 45,000-50,000 Ευρώ. Εκείνη προσπαθεί να το πουλήσει τα τελευταία 1,5 χρόνια. Ούτε ένας αγοραστής δεν εμφανίστηκε.

. Με τις νέες αυξήσεις του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), το ποσό που πρέπει να πληρώσουμε για τα εβδομαδιαία βασικά είδη παντοπωλείου, τώρα αυξάνεται επιπλέον 15-20 Ευρώ "Μόλις 15 Ευρώ?»μπορεί κανείς να ρωτήσει. Ναι. Αυτό είναι ένα τεράστιο ποσό, αν δεν το έχεις ή έχεις παιδιά να θρέψεις και να πληρώσεις λογαριασμούς. Το πενηντάρικο που προορίζεται ψώνια, θα έχει χαθεί ως το τέλος του μήνα.Λογαριασμοί θα παραμείνουν απλήρωτοι και τα επιπλέον χρήματα για ένα έκτακτο πρόβλημα υγείας, για παράδειγμα, απλά δεν θα υπάρχουν. Είτε θα φας ή θα πεθάνεις.

Στα νοσοκομεία και τη δημόσια υγειονομική περίθαλψη, η κατάσταση πάει από το χειρότερο προς το τρισχειρότερο. Ελλείψεις γιατρών, νοσηλευτών, διοικητικού προσωπικού, υλικών. Χρειάζεσαι μια δόση υγρού σιδήρου? Ο μέσος χρόνος αναμονής ανέρχεται σε 3 ημέρες. Το ίδιο και για ειδικές αλοιφές, το ίδιο για το ένα και για το άλλο. Χρειάζεσαι λίγο βαμβάκι? "Ωχ, όχι τόσο πολύ, σας παρακαλώ, ένα μικρό κομμάτι, "η νοσοκόμα σου λέει ευγενικά. Μερικές φορές, τα φάρμακα ή οι αλοιφές δεν έρχονται ποτέ, απλά παίρνεις την συνταγή με το εξιτήριο απ 'το νοσοκομείο.

Στη νυχτερινή βάρδια, μια μόνο νοσοκόμα είναι υπεύθυνη για το 40-50 ασθενείς , ακόμα και στο δημόσιο νοσοκομείο που περήφανα αποκαλούν «το μεγαλύτερο στην Ελλάδα, σε όλα τα Βαλκάνια βασικά» . Ούτε αυτή, ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις κατάφεραν να αυξήσουν τις ώρες εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων.

Οι ασθενείς που χρειάζονται φροντίδα την νύχτα πρέπει να προσλάβουν ιδιωτική νοσοκόμα. Χρεώνουν € 8,5 ανά ώρα, € 55 για 6,5 ώρες, και ένα ωραίο πράσινο κατοστάρικο τα Σάββατα. Τα κλαδικά δικαιώματα είναι όπως και πριν από την κρίση. Αυτή είναι η ανταγωνιστικότητα για την οποία μιλάει η Τρόικα?Εργάζονται σε σταθερές βάρδιες και με το ρολόι στο χέρι: 23:00 μ.μ.-5.40 π.μ., για παράδειγμα. Μια φροντίδα 24 ωρών θα σου κοστίσει περισσότερο από € 200 και οι υπερωρίες που χρεώνουν είναι χωρίς απόδειξη. Μια μέρα, ο γιατρός σε στέλνει στο σπίτι, ημι-υγιής -. ημι-άρρωστος ΚΑΙ εντελώς άφραγκος ΣΤΗ συνέχεια, θα πρέπει να συμβουλευτείς έναν άλλο γιατρό και να πάρεις έμπειρους φροντιστές στο σπίτι, όλα πληρωμένα από την τσέπη σου. Ή να πέσεις κάτω και να πεθάνεις.

Ένα ζευγάρι χαμηλοσυνταξιούχων της διπλανής πόρτας, με την σύζυγο να βρίσκεται καθηλωμένη στο κρεβάτι και άρρωστη με άνοια, έχουν περάσει τους τελευταίους 5 μήνες μπαινοβγαίνοντας στα νοσοκομεία. Η γυναίκα χρειάζεται 24ωρη και όλη την εβδομάδα φροντίδα, αλλά δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε έναν φροντιστή ή ακόμα καλύτερα έναν οίκο ευγηρίας. Οι τελευταίες αποταμιεύσεις τους είχαν δαπανηθεί σε αποκλειστικές νοσοκόμες όταν η γυναίκα εισήχθη στο νοσοκομείο. Ο άνδρας ήταν σε κατάσταση «σοκ και δέος» όταν άκουσε ότι και οι δύο θα παίρνουν 20 Ευρώ λιγότερο (στις συντάξεις τους), λόγω των αυξήσεων των εισφορών υγειονομικής περίθαλψης. Ο άνθρωπος ήταν σε ένα τέτοιο σοκ που ξέχασε να πάει να πάρει τις συντάξεις τους την Παρασκευή. Ούτε την Δευτέρα πήγε.

Και μετά διάβασα για το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ), που έχει υπ 'όψιν του απαράδεκτες τουριστικές επιχειρήσεις με ψεύτικες ταμειακές μηχανές σε Μύκονο και Σαντορίνη. Ταμειακές Μηχανές που ΔΕΝ έχουν εγγραφεί ΣΤΗΝ εφορία. Ο πελάτης παίρνει την απόδειξή του, αλλά ο επιχειρηματίας τσεπώνει τα χρήματα χωρίς να αποδίδει στο κράτος το ΦΠΑ ή φόρους. Το υπουργείο Οικονομικών θορυβήθηκε από αυτό το νέο φαινόμενο της φοροδιαφυγής από τους ανέκαθεν έξυπνους "Έλληνες". Αλλά «η έλλειψη προσωπικού" εμποδίζει μια επιδρομή σε όλους αυτούς με τις ψεύτικες ταμειακές μηχανές ... Η μία από τις ψεύτικες ταμειακές μηχανές βρισκόταν στη Μύκονο, οι δύο στη Σαντορίνη, δηλαδή στα δύο από τα πλουσιότερα νησιά στην Ελλάδα. Επί του πρακτέου: οι ψεύτικες ταμειακές μηχανές βρέθηκαν στις πλουσιότερες περιοχές της καταχρεωμένης χώρας, με τις φτωχοποιημένες οικογένειες και κατεστραμμένη την οικονομία.

Και τότε, έχω αυτό το αναθεματισμένο συναίσθημα ότι ζω σε άλλο πλανήτη, σε ένα μακρινό σύμπαν.Και θέλω να μείνω εκεί για πάντα. Σε μια φούσκα. Μακριά από αυτή την Ελλάδα, όπου ο μισός πληθυσμός της λιμοκτονεί και έχει άμεσα ανάγκη βοήθειας και το άλλο μισό, των «έξυπνων Ελλήνων», που συνεχίζει ΤΗΝ εξαπάτηση ΚΑΙ φοροδιαφυγή ΚΑΙ απολαμβάνει ΜΙΑ πραγματική Ζωή ΜΕ ψεύτικες αποδείξεις ΚΑΙ υπέρογκες χρέωση Ανα Ώρα, μακριά από τις συμφωνίες λιτότητας, τις απαιτήσεις της Τρόικας και τα μισητά μνημόνια, καθώς επωφελούνται από τις ελλείψεις του Δημόσιου τομέα.



Κεντρική φωτογραφία του παρόντος: Φωτογραφία του Geert Goiris
Μετάφραση- επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ΟΜΑΔΑ Ν.