Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ψυχολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ψυχολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

Χρόνια ξανά Ελεύθερα !

«Μόνο ένα πράγμα έχει σημασία: ζήσε μια γεμάτη, ευτυχισμένη ζωή. Κάνε αυτό που σου λέει η καρδιά σου, ακόμα κι αν σε βγάλει σε μονοπάτια που οι αδύναμες ψυχές αποφεύγουν. Ακόμα κι όταν η ζωή είναι μαρτύριο, μην την αφήνεις να σε σκληραίνει»».

Όταν τα ήρεμα βραδάκια μετά τη δουλειά κάθομαι στο λιβάδι, μπροστά στο σπίτι μου, με την αγαπημένη μου ή το παιδί μου και νιώθω την ανάσα της φύσης, τότε ένα αγαπημένο μου τραγούδι ηχεί μέσα μου, το τραγούδι της ανθρωπότητας και του μέλλοντός της: «Seid umschlungen, Millionen…» Τότε εκλιπαρώ τούτη τη ζωή να διεκδικήσει τα δικαιώματά της και να αλλάξει τις καρδιές των σκληρών ή φοβισμένων ανθρώπων που εξαπολύουν πολέμους. To κάνουν μόνο και μόνο επειδή η ζωή τούς διαφεύγει. Σφίγγω στην αγκαλιά μου το αγοράκι μου, που μου λέει, «Μπαμπά! Ο ήλιος έφυγε. Πού πήγε ο ήλιος; Θα γυρίσει γρήγορα;» κι εγώ του λέω, «Ναι, αγόρι μου, ο ήλιος θα γυρίσει γρήγορα για να μας φέρει τη γλυκιά ζεστασιά του». .............. Είσαι κληρονόμος ενός τρομερού παρελθόντος. Τούτη η κληρονομιά καίει στη χούφτα σου σα διαμάντι φλεγόμενο. Εγώ αυτό έχω να σου πω.
Ο γιατρός, ο τσαγκάρης, ο μηχανικός ή ο εκπαιδευτικός, για να προκόψουν στη δουλειά τους και να κερδίσουν το ψωμί τους, πρέπει να γνωρίζουν τις ελλείψεις τους. Εδώ και κάμποσες δεκαετίες παίρνεις παγκοσμίως τα ηνία στα χέρια σου. To μέλλον της ανθρωπότητας θα εξαρτηθεί από τις σκέψεις και τις πράξεις σου. Όμως, οι δάσκαλοι κι οι αφέντες σου δε σου μιλάνε για τον τρόπο που σκέφτεσαι πραγματικά. Δε σου λένε ποιος είσαι στα αλήθεια. Κανένας δεν τολμά να σε φέρει αντιμέτωπο με τη μοναδική πραγματικότητα που έχει τη δύναμη να σε καταστήσει κύριο του πεπρωμένου σου. Είσαι «ελεύθερος»........ Απόσπασμα από το βιβλίο Άκου Ανθρωπάκο-Του Βίλχεμ Ράιχ

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

"βγείτε έξω, ζήστε, ερωτευτείτε"

Δεν είν’ τα μάτια σου μεγάλα, 
τόσο βαθιά και γαλανά, 
είν’ η αγάπη που τα κάνει
όλα αληθινά.
Δεν είν’ τα λόγια σου σπουδαία, 
λόγια απλά, καθημερινά, 
μα είν’ η αγάπη που τα κάνει
όλα αληθινά.

Η αγάπη όλα τα υπομένει, 
η αγάπη όλα τα ελπίζει.
Δίνει ζωή στην οικουμένη
κι η γη γυρίζει κι η γη γυρίζει.

Είσαι κι εσύ μι’ αυγής λουλούδι, 
κάτι που εφήμερα περνά, 
μα είν’ η αγάπη που τα κάνει
όλα αληθινά.
Είναι τα λάθη σου μεγάλα
και κάθε λάθος σου πονά, 
μα είν’ η αγάπη που τα κάνει
όλα αληθινά.

Δεν ξέρει η αγάπη μοιρολόι, 
αρχή και τέλος δε γνωρίζει.
Χτυπάει τ’ αόρατο ρολόι
κι η γη γυρίζει κι η γη γυρίζει.

Η αγάπη όλα τα υπομένει, 
η αγάπη όλα τα ελπίζει.
Δίνει ζωή στην οικουμένη
κι η γη γυρίζει κι η γη γυρίζει.                                                                                                                           
Έτσι όπως θα μπαίνει η Άνοιξη "βγείτε έξω, ζήστε, ερωτευτείτε"   γιατί η Αγάπη όλα τα Γιατρεύει ..όλα!!!!!!                                                                                                                      Στίχοι:  
Σώτια Τσώτου

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Τα φυτά έχουν ψυχή και μπορούν να μας μεταδώσουν τη γνώση και την επούλωση.

Η ψυχή των φυτών είναι ο κύριος παράγοντας της επούλωσης, αναζωογονεί και ανανεώνει την ψυχή, το μυαλό και το σώμα, με την αλλαγή του τρόπου ζωής. Τα φυτά είναι η θεϊκή πηγή που υφίσταται την αρνητική ενέργεια και την μετατρέπει σε θετική, και γεννά μια νέα ζωή. Τα φυτά είναι η αναπνοή μου και από τους καλύτερους φίλους μου, αισθάνονται όλα τα συναισθήματά μου.
Είχα παντα μια στενή σχέση με τα φυτά  αλλά  όταν άρχισα να ζω στην Ικαρία  βάδισα το μαγικό μονοπάτι  τους .....Έμαθα πολλά πράγματα με τη σχέση μου με τα φυτά. Τα φυτά είναι ο καλύτερος  φυσικός γιατρός για να ακούσει, να μιλήσει, να επικοινωνήσει, να αναπτύξει, να θεραπεύσει και να ζήσει.Τα φυτά είναι οι πρόγονοί μας, που γεννήθηκαν πριν από τον άνθρωπο, και εξακολουθούν να ζουν υποστηρίζοντας τους ανθρώπους και όλες τις άλλες μορφές ζωής. Τα φυτά έχουν τη δυνατότητα μιας εξαιρετικής προσαρμοστικότητας στο περιβάλλον.Τα φυτά σκέφτονται και  έχουν συναισθήματα σαν κι εμάς. Είναι  ευαίσθητα στα λόγια και στα χάδια μας και  εχουν αναπτύξει μηχανισμούς για την άμυνα και την επικοινωνία τους προκειμένου να επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον που κυριαρχείται από μεγάλα αρπακτικά ζώα ..τον Άνθρωπο !                             
Όλα  τα φυτά  έχουν ψυχή, αισθάνονται, διαισθάνονται «βλέπουν» και «ακούνε» έχουν  μνήμη. Έχουν  δηλαδή όλο εκείνο το σύστημα  που στον άνθρωπο ονομάζουμε «νευροφυτικό». Άλλωστε  το βασικό μέρος του σώματός μας προέρχεται από τα φυτά.

Ο  καθηγητής  Κλήβ Μπάξτερ, που χρησιμοποιούσε τις «μηχανές της αλήθειας  για να ξεσκεπάζει τους εγκληματίες, ανάμεσα στα πρώτα του πειράματα, έκανε  το 1988, κι' αυτό:  Έβαλε μέσα σε ένα δωμάτιο δύο φυτά. Έπειτα, μέσα από το δωμάτιο, πέρασαν διαδοχικά, ξεχωριστά ο ένας από τον άλλο, πέντε βοηθοί του και ο  ίδιος. Ένας από τους πέντε,  χωρίς να ξέρουν οι  άλλοι ποιος, επελέγη­ στην τύχη για να κομματιάσει το ένα φυτό.

Αμέσως μετά το άλλο φυτό συνδέθηκε με τη «μηχανή της αλήθειας» και οι έξι άντρες ξαναπέρασαν από μπροστά του — μέσα σ' αυτούς και ο «εγκληματίας» -, που σαν βρέθηκε πάλι μέσα στο δωμάτιο. το φυτό «τρελάθηκε» από το φόβο του, και  «λιποθύμησε».

Έτσι, μ αυτό το πείραμα ο Μπάξτερ ανακάλυψε ότι, τα φυτά, όταν νοιώθουν πως απειλούνται, φτάνουν ακόμα και μέχρι λιποθυμίας, για να μην πονέσουν και να σώσουν τη ζωή τους...



Έχει αποδειχτεί ότι τα φυτά συνδέονται «συναισθηματικά» με τον κηπουρό τους, που τα φροντίζει και τα  περιποιείται. Κυριολεκτικά συντονίζονται  μαζί του   σαν  ραδιοφωνικοί  δέκτες. Πάνω σ' αυτό ακριβώς  το θέμα  έγινε ένα πολύ εντυπωσιακό  πείραμα, από τον Αμερικανό ηλεκτρονικό Πήτερ Σωβίν  (1986)  που  ασχολείται με μελέτες  πάνω στην εξωαισθητική αντίληψη. Κατάφερε να κάνει ένα φυτό να του ανοίγει την καγκελόπορτα του  κήπου του, όποτε αυτός πλησίαζε  στο σπίτι. Φυ­σικά το φυτό «αγαπάει» τον Σωβίν και μόνον αυτόν. Επομέ­νως, «συγκινείται» με την παρουσία του, ακόμα και όταν βρίσκεται σε κάποια απόσταση. Η συγκίνηση αυτή προκαλεί μιαν ενέργεια, που συνήθως μετριέται με τις «μηχανές της αλήθειας». Ο Σωβίν, όμως, αντί να συνδέσει το φυτό με έναν απλό με­τρητή, κατασκεύασε έναν υπερευαίσθητο διακόπτη, ο οποίος θέτει  σε  λειτουργία το ηλεκτρικό μοτέρ, που ανοίγει την πόρτα.

Συνοψίζοντας    τα    συμπεράσματα   από  πειράματα  που  έγιναν  στο   Ινστιτούτο   Ερευνών στης Καλκούτας,  ο Ντεζιντέριους  Παπ  γράφει:

 Το  φυτό  αποκάλυψε   το   πιο συγκλονιστικό   μυστικό   του   όταν ο καθηγητής   Μπάζε  του  έκανε  ερωτήσεις   μέσω    ραδιοτηλεγραφικών    σημάτων.    Τα ραδιοσήματα    κατευθύνθηκαν πάνω ο' ένα σπόρο σιταριού,  που βρισκόταν   κάτω   από   τον   από­λυτο   έλεγχο   της    ρυθμιστικής συσκευής.  Και  είδαμε ότι   ο  σπό­ρος   πήρε   μέρος   στο   διάγραμμα!

Τον επηρέασε η ακτινοβολία. Όποτε αυτή δυνάμωνε, επιβρα­δυνόταν  ο ρυθμός  αναπτύξεως  του σπόρου. Δηλαδή, το φυτό μπορούσε να «πιάνει» ακτινοβο­λίες, που  ο  άνθρωπος δεν μπο­ρεί, γιατί δεν  έχει το κατάλλη­λο όργανο. Κι  όχι μόνον αυ­τό. Τα φυτό σχεδόν «απαντού­σε».

Ο  Μπάζε   υποψιαζόταν   την ύπαρξη   κάποιου    νευρικού    συ­στήματος   στα   φυτά    και    ανακάλυψε  ένα   «μηχανισμό»,   ανά­λογο με την καρδιά  που προορισμό έχει  την κυκλοφορία  της  λύμφης.

Πολλά φυτά, γράφει ο Παπ, διαθέτουν ένα οπτικό όργανο, σε σχήμα αμφιβληστροειδούς χιτώνα. Αυτή η αποκάλυψη του φυσιολόγου Χάμπερλαντ, που άφησε κατάπληκτο τον επιστημο­νικό κόσμο, με αποτέλεσμα να μη γίνεται πιστευτή, σήμερα έ­χει αποδειχτεί και δεν χωρά καμιά αμφισβήτηση. Η «σελατζινέλλα»,    ένα παράξενο φυτό, που ευδοκιμεί μέσα  στα  τροπι­κά δάση, έχει αυτό το «μάτι» και μάλιστα τώρα ευδιάκριτο, που εξουδετερώνει κάθε αμφιβολία. Ασφαλώς υπάρχουν κι' άλλα  φυτά που  διαθέτουν οπτικό  όργανο, διαφορετικής μορφής βέβαια.

Ο Μπάζε κατάφερε ακόμη  να αποδείξει ότι  πολλά φυτά αντιδρούν ακόμη και σε ακτίνες που διαρκούν  ελάχιστο κλάσμα του δευτερόλεπτου.

Οι σημερινές    μεταλλάξεις  των φυτών, ιδίως των παραγωγικών, από τον άνθρωπο  επιβεβαιώνουν όλα αυτά.

Pictureselaginella
  ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ   ΣΗΜΑΤΩΝ

Μια     ομάδα  επιστημόνων   του Νοβοσιμπίρσκ   της  Ρωσίας  με επικεφαλής τον καθηγητή  Σέϊν, απέδειξε ότι κύτταρα φυτών και ζώων  μπορούν  να ανταλλάσσουν πληροφορίες, με τη μορφή απειροελάχιστων φωτεινών σημάτων. 

Οι επιστήμονες αυτοί  έκαναν  το ακόλουθο  πείραμα:  Έβαλαν ομοιογενή ζωικά και  φυτικά κύτταρα μέσα σε δυο γυά­λινα δοχεία,  χωρισμένα από ένα λεπτό διάφραγμα.   Στο  ένα οπό τα δύο κύτταρα χορηγήθηκε έ­νας ιός.   Και τότε ο ιός άρχισε να   προκαλεί  «σήματα   συναγερμού», σε κανονικά χρονικά διαστήματα,   που   μεταδίδονταν   με τη μορφή απειροελάχιστων λάμ­ψεων   από   τα   «υγιή»   κύτταρα  τού δεύτερου δοχείου.

Και   δεν   είναι   μόνο   αυτό.  Αποδείχτηκε ότι άτομα  προικισμένα  με  εξαιρετική    υπερευαισθησία,  μπορούν να έχουν   επίδραση στα φυτά.

Αλλά  γιατί να  ψάχνουμε; Δε μας φθάνει  ότι τα φυτά  στρέφονται  προς το  μέρος του ήλιου.

Άλλωστε είναι αποδεδειγμένο ότι  τα φυτά «αισθάνονται»   τον κόσμο  γύρω τους, σαν να βλέπουν. Αν φυτέψεις  μια φασολιά κοντά σε κάγκελα, και παράλληλα  δέσεις ένα σπάγκο  που πηγαίνει  ψηλότερα, όταν θελήσει  να αναρριχηθεί,  δεν θα πιαστεί  στα κάγκελα, αλλά στο σπάγκο  που πηγαίνει ψηλότερα  - κι  ας βρίσκεται μακρύτερα – σαν να βλέπει (προσωπικό πείραμα).
Τα φυτά πρέπει να να αντιμετωπίζονται με σεβασμό και ευγνωμοσύνη.Αν θέλετε να επικοινωνήσετε με ένα φυτό, πρέπει να έχετε υπομονή και διαθέσιμο χρόνο, χωρίς βιασύνη, θα πρέπει να καθίσετε κοντά σε αυτα, να τους μεταδώσετε την αγάπη σας  , χαϊδεύοντας τα φύλλα  τους και να τους μιλήσετε  χωρίς προσδοκίες.


 ΕΧΟΥΝ   ΚΑΙ   ΜΝΗΜΗ
Η  πιο εκπληκτική διαπίστωση, που έκαναν οι   επιστήμονες,   έγραψε  η   σοβιετική επιθεώρηση «Νοβόστι»,   είναι  ότι   τα φυτά έχουν  και μνήμη - ιδιότητα   που χαρακτηρίζει    μόνο  τους   ανώτερους Ζωικούς οργανισμούς, οι οποίοι διαθέτουν ττελειοποιημένο   νευρικό   σύστημα. Ετσι  κι αυτά  υπόκεινται στο βασικό μηχανισμό των «ελεγχομένων   αντανακλαστικών».  Και αυτό αποδεικνύεται με το ακό­λουθο   πείραμα:   οι   ρίζες   ενός φασολιού   τοποθετήθηκαν   μέσα σε    νερό   θερμοκρασίας    μηδέν βαθμών,  και λίγο αργότερα,  σε νερό   κανονικό.   Και   όμως,   τα «σήματα κινδύνου» που  έδινε το φυτό,  δεν σταμάτησαν,   αμέσως μόλις    βρέθηκε    σε    κανονικές συνθήκες. Το φασόλι «θυμόταν» ακόμη την παγωνιά και συνέχισε να συμπεριφέρεται  με προφύλαξη.   Διαπιστώθηκε   επίσης, ότι   τα   αγγούρια,   τα   φασόλια, το  σιτάρι   και  οι  πατάτες,   μπο­ρούν  να  θυμηθούν   τέλεια  τις δυσάρεστες   στιγμές   που  πέ­ρασαν.

 ΤΑ  ΦΥΤΑ  ΑΚΟΥΝΕ   ΚΑΙ   ΜΙΛΟΥΝ

 Στην Ινδία, ο  καθηγητής Σίνγκχ, του Πανε­πιστημίου του Ανομαλάϊ βεβαίωνε (1985)  ότι  τα φυτά είναι πολύ πιο  ευαίσθητα στη μουσική  από τους ανθρώπους. Διάφορα  πειράματα    που  έκανε, τον οδήγησαν  στο  συμπέρασμα, ότι τα φυτά  επιταχύνουν πολύ την ωρίμανση των καρπών τους, κάτω από την επίδραση ορισμένων με­λωδιών.

Το γεγονός αυτό το έχει διαπιστώσει  και ο  Σκανδιναβός ειδικός  επιστήμονας Κάρλ Κρίστιανσεν,  που γράφει σε   μελέτη του:

Picturemimosa pudica
«Κάτω από τους ήχους ενός βιολιού, για  παράδειγμα, η « Μιμόζα Πούντικα»  αναπτύχθηκε  και οι ρίζες της δυνάμωσαν  κατά 60%  πιο γρήγορα, απ όσο  θα αναπτύσσονταν   σε κανονικές συνθήκες.  Φαίνεται ότι οι υψηλοί τόνοι είναι πιο αποτελεσματικοί από τους χαμηλούς  και  οι φωνές των γυναικών και των παιδιών επιδρούν ευεργετικά   ενώ το αντίθετο  συμβαίνει με τις φωνές των ανδρών. Ωσ­τόσο, οι προτιμήσεις αλλάζουν   από φυτό σε φυτό.

Και κάτι άλλο ακόμη:   Ο κα­θηγητής   Ιβάν  Γκουνάρ,   διευθυντής της έδρας  Φυσιολογίας  των φυτών, της Αγροτικής Ακαδημίας της Μόσχας, μπόρεσε να ενισχύσει, με κάποια ειδική  ηλεκτρονική συσκευή  τις   «φωνές» των φυτών. Διαπίστωσε, λοιπόν, ότι ένα βλαστάρι κριθαριού  «φωνάζει»  όταν το βουτήξουμε μέσα  σε   νερό πολύ  ζεστό.   Αυτή είναι μια απόδειξη  ότι τα φυτά έχουν νευρικό σύ­στημα και   αισθητήρια όργανα, ανάλογα  με εκείνα   των ανώτε­ρων Ζωικών   οργανισμών.

Άλλωστε  ίσως έχουμε ακούσει  γεωργούς να  λένε ότι «ακούνε» τις φωνές  των φυτών,  και το χυμό που τρέχει μέσα τους – κάτι  τέτοιο  έγραφαν τα παλιά  αναγνωστικά βιβλία.

Τέλος  να πούμε  ότι  ακόμη και τα κομμένα άνθη αντιδρούν ανάλογα – όσο είναι τρυφερά – στον ανθρώπινο μαγνητισμό. Αν το άτομο που τάχει τα καλοδέχτηκε τότε διατηρούνται περισσότερο  τρυφερά, αν τα  πήρε  με άρνηση, ή αδιάφορα, τότε μαραίνονται πιο γρήγορα.

Ακόμη  και  στη  μακρινή  αρχαιότητα  ο Εμπεδοκλής, ο Αριστοτέλης  και άλλοι πίστευαν  ότι  τα  φυτά  έχουν ψυχή.


Picture
Σαρκοφάγο φυτό - καθαρίζει το περιβάλλον από έντομα


Τα Φυτά εξελίσσονται όπως και κάθε άλλη μορφή ζωής και, εν καιρώ, έχουν αναπτύξει τους δικούς τους αμυντικούς μηχανισμούς. Πάρτε για παράδειγμα ένα  διαδεδομένο τύπο φτέρης, με την επιστημονική ονομασία  Dicranopterus cyatheoides. Είναι ένα φυτό που χρονολογείται από την εποχή των δεινοσαύρων, Είναι μια ελαφρώς τοξική  φτέρη που, αν κατά λάθος την φας , προκαλεί ένα εξάνθημα στο στόμα. Μια θεωρία είναι ότι αυτές οι φτέρες έχουν αναπτύξει τις δικές τους άμυνες τοξικότητας , όταν η ζωή τους απειλήθηκε σοβαρά από τα γιγαντιαία κοπάδια των φυτοφάγων  δεινοσαύρων που κατανάλωναν κάθε μέρα  τόνους από αυτά Οι Ακακίες, για παράδειγμα, παράγουν σε μεγάλη ποσότητα φύλλων την τανίνη, μια θανατηφόρα ουσία για την καμηλοπάρδαλη και την αντιλόπη που τους αρέσει να την βόσκουν  Έτσι  οι ακακίες έχουν αναπτύξει ένα ιδιαίτερα πρωτότυπο συστήματα επικοινωνίας και άμυνας. Είναι ένας πραγματικός χημικός συναγερμός. Όταν , οι αντιλόπες και οι καμηλοπαρδάλεις, αρχίζουν να ροκανίζουν το φυτό της ακακίας, μια χημική ουσία το αιθυλένιο απλώνεται στον αέρα, και αυτό ωθεί όλες τις άλλες γειτονικές ακακίες να επιταχύνουν την παραγωγή τανίνης. Μέσα σε λίγα λεπτά όλα τα δέντρα της περιοχής παράγουν μια υψηλή και τοξική ποσότητα τανίνης. Και με αυτό τον τρόπο μπορούν να προστατεύσουν τον εαυτό τους "αρκετά" από την επίθεση αυτών των φυτοφάγων                                                                                                                                                                                         ΥΣ  Αυτά να τα βλέπουν οι φανατικοί χορτοφάγοι. Παν μέτρον άριστον, έλεγαν οι πρόγονοι μας. 

Τα πλάσματα της φύσης δεν μπορούμε να τα ξεχωρίζουμε ρατσιστικά. Όποιος θέλει να μην τρώει ΚΑΝΕΝΑ ζωντανό οργανισμό, δεν έχει παρά να ανέβει στα ανώτερα επίπεδα πνευματικής εξέλιξης όπου δεν θα χρειάζεται καμία τροφή. Και τότε ίσως ανεβαίνοντας συλλογικά σε τέτοια επίπεδα ο άνθρωπος να μπορέσει να συμπαρασύρει και όλο το υπόλοιπο βασίλειο ανακύκλωσης.

Καλή σταδιοδρομία!
πηγες http://www.allnewz.g koutouzis.gr 

Σάββατο 5 Μαρτίου 2016

Μια βόλτα στο δάσος, ωφέλιμη για την υγεία και την ψυχολογία

Τα δέντρα

Τι δίκαια και πόσο σιωπηλά είναι τα δέντρα.
Δε ζητάνε στάλα παραπάνω απ' αυτό που τους αναλογεί.
Είτε σε έρημο είτε σε πολυσύχναστη πλατεία,
η λεύκα λεύκινα, η λεμονιά λεμονένια θα ντυθεί.
Ή πάλι μετατρέπονται σε οικοτροφεία και ξενώνες
για της πλάσης τα στρουθιά - αληθινό περίττωμα η λέξη έξωση.
Στο παραμικρό αεράκι πιάνουν το τραγούδι.
Οταν τα πληγώσεις, δε βογκάνε˙ δεν τραβάνε τα πλούσια
μαλλιά τους. Δακρύζουνε κρυφά κι ακούν
οι ρίζες. Ομως καμιά φορά πεισμώνουν όταν ο άνθρωπος
τα βασανίζει. Αγριεύουν τότε, συστρέφονται, φτύνουν
τον καρπό. Εκδικούνται το χέρι που τα καίει.
Ρίχνουν χώρια μες στις πλημμύρες.
Με δένδρινα μυαλά νουθετούνε. Με θεσπίσματα
θεία αφανίζουνε φυλές.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ                                                                                                                                                                                                                 Οταν περπατάμε μέσα στο δασικό περιβάλλον, σχεδόν πάντα έχουμε μια ευχάριστη αίσθηση. Σήμερα, δημοσιευμένες σε έγκυρα διεθνή περιοδικά επιστημονικές έρευνες, αποδεικνύουν πως η ωφέλεια από το δάσος είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια αίσθηση. «Ο Ιπποκράτης πρώτος περιγράφει τη σημασία του φυσικού περιβάλλοντος στην υγεία του ανθρώπου. Στην Ιαπωνία, η Δασική Ιατρική αναγνωρίζεται ως επίσημη ιατρική ειδικότητα και έχει πιστοποιηθεί ως επάγγελμα, με ανάλογες σπουδές και εξετάσεις, αυτό του Δασικού Θεραπευτή. Οι βάσεις της τέθηκαν στα αρχαία ελληνικά Ασκληπιεία» λέει στην «Κ» ο δρ Χρίστος Γαλλής, τακτικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης και εκ των ιδρυτών της Δασικής Ιατρικής στην Ιαπωνία (διετέλεσε Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Hyogo), εκπροσωπώντας την επιστήμη της Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος.
Οπως μας αποκαλύπτει ο δρ Γαλλής, οι θετικές επιδράσεις του δασικού περιβάλλοντος στην υγεία του ανθρώπου είναι πολλές. «Ερευνες έδειξαν ότι το δασικό περιβάλλον μειώνει την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό ρυθμό και έχει χαλαρωτική επίδραση στα άτομα, μειώνοντας τη δράση του συμπαθητικού που αυξάνει την πίεση. Επηρεάζει έμμεσα το ενδοκρινικό-ανοσοποιητικό σύστημα, προκαλώντας μείωση της αδρεναλίνης και αυξάνοντας τη δραστηριότητα των κυττάρων φυσικών φονέων (NK-natural killers) στο αίμα» εξηγεί ο δρ Γαλλής. Το δασικό περιβάλλον επηρεάζει την ψυχολογία του ατόμου. «Ερευνες έδειξαν ότι η ενασχόληση του ατόμου στο δασικό περιβάλλον μειώνει το άγχος, την κατάθλιψη, τον θυμό, την κούραση, αυξάνοντας τη ζωτικότητα και την ευεξία. Είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση του “πνευματικού” stress και της πνευματικής κόπωσης. Επιδρά στο ενδοκρινικό σύστημα μειώνοντας τα επίπεδα των ορμονών stress αδρεναλίνης και κορτιζόλης και έχει χαλαρωτικά αποτελέσματα. Το stress αναστέλλει τις ανοσοποιητικές λειτουργίες. Το δασικό περιβάλλον τις ενισχύει έμμεσα, μειώνοντας τα επίπεδα των ορμονών stress. Επίσης αυξάνει τα επίπεδα μιας καρδιοπροστατευτικής ορμόνης του λιπώδους ιστού, της λιπονεκτίνης καθώς και της θειικής διυδροεπιανδροστερόνης. Η μείωση της λιπονεκτίνης στο αίμα συσχετίζεται στενά με παχυσαρκία, διαβήτη τύπου 2, καρδιοπνευμονικές ασθένειες και μεταβολικό σύνδρομο. Τα επίπεδα των επινεφριδικών ορμονών διυδροεπιανδροστερόνης και θειικής διυδροεπιανδροστερόνης μειώνονται δραματικά με την ηλικία και συνοδεύονται από σειρά εκφυλιστικών και χρόνιων ασθενειών που χαρακτηρίζουν τη γήρανση. Η θειική διυδροεπιανδροστερόνη παρέχει καρδιοπροστασία και προφυλάσσει από την παχυσαρκία και τον διαβήτη. Επίσης φαίνεται ότι ο περίπατος σε δασικό περιβάλλον μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σε διαβητικούς ασθενείς» εξηγεί ο κ. Γαλλής.



Μια συγκριτική έρευνα

Μάλιστα, συγκριτική έρευνα ημερήσιων περιπάτων σε δασικό και αστικό περιβάλλον έδειξε ότι ενώ η επίσκεψη στο δάσος μείωσε σημαντικά τη συγκέντρωση των ορμονών stress και στα δύο φύλα ιδιαίτερα στις γυναίκες, δεν συνέβη το ίδιο με τον περίπατο σε αστικό περιβάλλον. Το δασικό περιβάλλον δρα άμεσα στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα προάγοντας τη δραστηριότητα και αυξάνοντας τον αριθμό των κυττάρων φυσικών φονέων (natural killers - ΝΚ), όπως και τα επίπεδα των διακυτταρικών αντικαρκινικών πρωτεϊνών και ενζύμων και στα δύο φύλα. «Ερευνες σε άτομα που έκαναν περίπατο αναψυχής σε αστικό περιβάλλον έδειξαν ότι δεν παρατηρήθηκε καμία αύξηση της δραστηριότητας και του αριθμού των ΝΚ κυττάρων, ούτε στην έκκριση των διακυτταρικών ορμονών και ενζύμων. Αντίθετα ήταν τα αποτελέσματα περιπάτου στο δάσος, γεγονός που δεν οφείλεται στον περίπατο αλλά σε αυτό καθαυτό το δασικό περιβάλλον.
Επειδή τα ΝΚ κύτταρα φονεύουν τα καρκινικά κύτταρα απελευθερώνοντας αντικαρκινικές πρωτεΐνες, και το δασικό περιβάλλον αυξάνει τη δραστηριότητα των ΝΚ κυττάρων και την ποσότητα των αντικαρκινικών πρωτεϊνών, η δραστηριότητα στο δασικό περιβάλλον μπορεί να έχει προληπτικά αποτελέσματα ενάντια στην καρκινογένεση. Σε έρευνα στην Ιαπωνία, βρέθηκε ότι άτομα που ζουν σε περιοχές με χαμηλή δασοκάλυψη είχαν σημαντικά μεγαλύτερη πιθανότητα θανάτου από καρκίνο απ’ αυτά που ζούσαν σε περιοχές με υψηλότερη δασοκάλυψη» σημειώνει ο δρ Γαλλής, συγγραφέας του τόμου «Green Care: for Human Therapy, Social Innovation, Rural Economy, and Education». Public Health in the 21st Century (Νέα Υόρκη 2013).
Ο δρ Γαλλής, από τους πιονέρους της Δασικής Ιατρικής (την οποία έχει παρουσιάσει και διδάξει σε Κίνα, Νότια Κορέα, Βραζιλία, Ταϊβάν, και στην Ευρώπη), υπογραμμίζει πως «η ενσωμάτωση της Δασικής Ιατρικής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας μπορεί να προσφέρει την ευκαιρία πρόληψης νοσημάτων μέσα από οργανωμένες δραστηριότητες στο δασικό περιβάλλον, που συνοδευόμενες από πολιτιστικές δράσεις και υγιεινή διατροφή, μπορούν να προσελκύσουν υψηλού επιπέδου επισκέπτες από όλο τον κόσμο με προφανή οφέλη για την εθνική, περιφερειακή και τοπική οικονομία».Αρκεί βεβαίως να έχουμε δάση και μάλιστα υγιή. Ενας ακόμα λόγος για την προστασία και την ανάπτυξη του δασικού μας πλούτου.                                                                             http://www.kathimerini.gr




       

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Εφηβεία αγάπη μου…


Τρίχες παντού, το πρώτο χνούδι κάνει την εμφάνισή του αντί για μουστάκι και τα μάτια πέφτουν με παράπονο στο ξυραφάκι. Τα μαλλιά φουντώνουν, η φωνή βαραίνει, τα χέρια μακραίνουν και φεύγουν άτσαλα σα να περισσεύουν. Τα σπυράκια ανεξέλεγκτα προδίδουν τον οργασμό της ορμόνης και χαλάνε διαθέσεις και αυτοεκτιμήσεις. Ευτυχώς που οι ορμόνες δεν κάνουν διακρίσεις. Και συ δε μπορείς να καταλάβεις πότε ακριβώς το “μπρελόκ” που τα ρούχα του όλη μέρα μυρίζαν  μωρουδίλα έχει αρχίσει να βρωμάει από παντού και να παίρνει οριστικό διαζύγιο με το νερό. Αθλητικά πετάγονται πια στα μπαλκόνια για την ύστατη σωτηρία, τα ρούχα δεν προλαβαίνουν να πλένονται και οι μικροί ήρωες αλλάζουν νούμερα σε παπούτσια τόσο που κοιτάς να βεβαιωθείς ότι κόβουν τα νύχια τους γιατί αλλιώς δεν εξηγείται πως μοιάζει να φοράνε βατραχοπέδιλα σε όλες τις φωτογραφίες. Στις οποίες παρεμπιπτόντως, τα χαμόγελα είναι άτολμα, αμήχανα και αν μεσολαβούν ανάμεσα στη διάθεση και στα χείλη και σιδεράκια, τότε είναι και ερμητικά «κλειστά»!
Το βαριέμαι σταθερά γραμμένο σε όλη τη γλώσσα του σώματος τόσο που σκέφτεσαι πόσο πιο ανιαρός γονιός μπορείς να γίνεις που να μη σε αντέχει το παιδί σου. Μετά καταλαβαίνεις ότι στα μάτια του παιδιού σου, «παίζει» να είναι βαρετό το σύμπαν όλο και κάπως ησυχάζεις…
Αλλαγές ρούχων στάνταρ. Φεύγει με μακρυμάνικο και ζακέτα, επιστρέφει με κοντομάνικο και χωρίς ζακέτα, φεύγει με φόρμα αθλητική και επιστρέφει βαμμένη και φορώντας το δικό σου τζίν (και δε σου λύνει ποτέ την απορία που το είχε κρύψει αφού δεν κουβαλούσε τσάντα) και κάπου εκεί καταλαβαίνεις ότι η πρακτικότητα είναι μια πολύ σχετική και παρεξηγημένη έννοια, ειδικά στην εφηβεία…
Ώρες ατέλειωτες απομόνωσης στο δωμάτιο ή το μπάνιο που εναλλάξ παίζουν το ρόλο του καταφύγιου και που αν είσαι αρκετά δημοκρατικός γονιός και θυμάσαι έστω και λίγο τα δικά σου εφηβικά δράματα, θα χτυπήσεις διακριτικά πριν να μπεις, θα παραβλέψεις το ατέλειωτο χάος, την «εφηβίλα» που μυρίζει παντού, τα σχόλια να βιαστείς να εκκενώσεις το δωμάτιο (όχι πάντα με σεβασμό) που θα σε συνοδέψουν μέχρι την πόρτα αλλά και τη φωνή του βλασταριού σου που επανέρχεται στο τηλέφωνο με το γνωστό «έλα ρε» και που σίγουρα είναι άλλη από αυτή που γνωρίζεις, σα να μεγάλωσε απότομα την τελευταία ώρα που είναι κλεισμένο εκεί μέσα…
Άς μη μιλήσουμε για εκείνο πια το βλέμμα λύπησης που σου ρίχνει όποτε λες κάτι που δεν είναι αρκετά κούλ, σύγχρονο ή προχωρημένο και που σου φορτώνει στις πλάτες την ηλικία σου συν άλλα τόσα, έτσι για τιμωρία για όσα τράβηξε η μάνα σου από σένα και ποτέ δεν της ζήτησες «συγγνώμη».
Η σχέση με το φαγητό αλλάζει «πίστα» και εσύ καλείσαι να ξεπεράσεις ανεπιστρεπτί το στάδιο της κοτομπουκιάς, της κομμένης σαλατούλας, του στημένου χυμού. Τα γούστα αλλάζουν-στα μάτια σου αψυχολόγητα-το ίδιο και οι ποσότητες, προς τα πάνω και προς τα κάτω. Οι υπερβολές σε τρομάζουν και νιώθεις ανήμπορος να διαχειριστείς την τεράστια δύναμη που στέκεται απέναντί σου  πανίσχυρη και λέγεται «συνομήλικοι»!
Μετράς πια τα καλοκαίρια που υπολείπονται μέχρι να σου ανακοινώσει ότι θα πάει διακοπές μόνος του και εσύ την πατάς και αντί να σκεφτείς το δικό σου αξέχαστο- πρώτο, μακριά από τους γονείς σου καλοκαίρι- μηρυκάζεις όλα τα προηγούμενα (μαζί με τα παιδιά σου και χωρίς καθόλου χρόνο για σένα) καλοκαίρια που έβαζες καπέλα, αντηλιακά, έβγαζες αγκάθια αχινών με το τσιμπιδάκι και φούσκωνες μπρατσάκια. Και παίζει η ταινία μέσα σου ξανά και ξανά, με νοσταλγία, αναλογιζόμενη τη φωλιά σου που σύντομα θα αδειάσει…
Κι όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.  Δεν είναι που η φωλιά αδειάζει, είναι που ίσως την παραθεώρησες εξαρχής δεδομένα γεμάτη. Είναι που ίσως δεν σκέφτηκες ή κι αν σου πέρασε από το μυαλό, το έδιωξες σαν κάτι πολύ μακρινό, ότι το πέρασμα του παιδιού από το σπίτι είναι προσωρινό ως προς τη διαμονή αλλά παντοτινό στην επιρροή. Και ότι εσένα δουλειά σου ήταν να το προετοιμάσεις, να το βοηθήσεις να δυναμώσει, ώστε όχι μόνο να σε αμφισβητήσει ή σε ξεπεράσει στις ικανότητες αλλά κυρίως να μπορεί να πετάξει ανεξάρτητο μακριά σου, χωρίς ενοχές. Μόνο με καμάρι.
Τα υπέροχα κοινά καλοκαίρια που σου δόθηκαν είναι προνόμιο πολύτιμο και όχι αιτία πένθους και τα επόμενα που θα περνά από κάποια στιγμή και έπειτα μακριά σου, θα είναι η απόδειξη ότι αυτό το προνόμιο το αξιοποίησες γενναιόδωρα. Γιατί αυτά τα «γεμάτα» καλοκαίρια, με αγάπη, εικόνες και μοιράσματα είναι η δική του κληρονομιά που απλά και αβίαστα θα θελήσει να εξασφαλίσει στα δικά του παιδιά και στα δικά σου εγγόνια, ένας κύκλος θαλπωρής που δεν κλείνει ποτέ και που δεν πνίγει αλλά αγκαλιάζει τρυφερά και γεμίζει τόσο ώστε να…
Και κάπου στην άκρη του μυαλού σου κράτα, πως όσο εκείνο περνά τον τυφώνα που λέγεται εφηβεία και τρέμει αλλά και ερωτεύεται την ιδέα ότι μεγαλώνει, «μουστακωμένο» και αλλά «αμούστακο» ακόμη, δουλειά σου δεν είναι ούτε να του «ζωγραφίζεις» μουστάκια εκεί που δεν έχουν ακόμη φυτρώσει, ούτε να του αγοράζεις «ξυραφάκια» ενώ δεν στο έχει ακόμη ζητήσει, δουλειά σου είναι να το βοηθήσεις να του αρέσει η εικόνα του (με ή χωρίς μουστάκια!) στον «καθρέφτη» του. Και να τον σκεπάζεις τα βράδια όταν περνάς έξω από το δωμάτιο και να τον έχεις έννοια και να κρυφοκοιτάς το ρολόι όταν αργεί το βράδυ να γυρίσει και να του φτιάχνεις το αγαπημένο του φαγητό, όλα επιτρέπονται κι όλα εφόδια στις βαλίτσες του είναι και τρυφερά κεφάλαια αξέχαστα στην κοινή σας ζωή. Μην του πεις ποτέ όμως «εγώ που έκανα τόσα για σένα…» γιατί στην πραγματικότητα η τυχερή ήσουν εσύ. Κι αν μπορείς προσπάθησε να μην ξεκινάς τις φράσεις σου με το «Εγώ» στις κουβέντες σας. Τον εαυτό σου κλέβεις και τη μαγεία του να είσαι γονιός  χωρίς σύνορα…                            Γράφει η Μαριέττα Κόντου, Ψυχολόγος- Συστημική θεραπευτρια Ζεύγους και Οικογενειας- Δρ Κοινωνικής Ψυχολογίας                                                                                          http://www.parents24.gr/

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Το μικρό δασάκι της Παναγίτσας

Το δάσος της Παναγίτσας με τα πανύψηλα δέντρα ήταν τόσο πυκνό, που ήταν αδύνατο να το τρυπήσουν οι ζεστές αχτίδες του ήλιου. Τα δέντρα έμοιαζαν με θεόρατους γίγαντες, που συναγωνίζονταν για το ποιο θα ξεπερνούσε το άλλο στο ύψος.

Στάθηκα να κοιτάζω έκθαμβη. Το δάσος ήταν ένας πραγματικός παράδεισος, ένα τοπίο ονειρεμένο. Μύρισα την ατμόσφαιρα κι αισθάνθηκα να ζαλίζομαι στο άρωμα του πεύκου και στην καθαρότητα του αέρα. Φουντωτοί θάμνοι, πυκνόφυλλα δέντρα, πολύχρωμα και μοσχομύριστα αγριολούλουδα ήταν αυτό που έβλεπες, όπου κι αν γύριζες το κεφάλι σου.Ένα χειμωνιάτικο Σάββατο, βρέθηκα για βόλτα σε ένα μονοπάτι στο μικρο δασάκι της παναγιτσας Το μονοπατι αυτο περπατουσαν οι παλιοί για να πάνε και να γυρίσουν στο Χριστό ,στον Αγιο Δημήτρη (το κεφαλοχώρι των Ραχών τότε) και στον Αγιο Πολύκαρπο .. Ήμουν σκεφτική και κατηφής γιατί κάποιο σοβαρό πρόβλημα με απασχολούσε. Έσερνα βαρύθυμα τα βήματά μου με το κεφάλι κάτω.

Σύντομα όμως διαπίστωσα πως όσο περπατούσα, τόσο καλύτερα αισθανόμουν.Σαν να ήμουν φορτωμένη με σακιά άμμου και κάθε τόσο ένα τσουβαλάκι έπεφτε από πάνω μου. Τα πόδια μου πια, αντί να τα σέρνω, με κουβαλούσαν εκείνα.
Σήκωσα το κεφάλι, και παρατήρησα γύρω μου τη φύση. Πλάι μου η πλαγιά του βουνού, καταπράσινη από τα πεύκα, κατηφόριζε . Στα πόδια της, η καταγάλανη θάλασσα και απέναντι  η Χίος. «Εδώ» είπα στον εαυτό μου«υπάρχουν ομορφιές που τις κοιτούσες μα δεν τις έβλεπες».
Συνέχισα το περπάτημα. Πόσο ωραία έδενε το γαλάζιο του ουρανού, το μπλε της θάλασσας με το καφέ του χώματος της πλαγιάς και το λευκό των σύννεφων που ταξίδευαν απαλά σπρωγμένα από το αεράκι. Η παλέτα της φύσης είχε βάψει τα πάντα με μια μαγευτική αρμονία.


Καθώς περπάταγα σκόνταψα σε  ένα μικροσκοπικό κατακόκκινο μανιταρι  που άλλοτε θα προσπερνούσα δίχως να προσέξω καν την παρουσία του. Τέλειος συνδυασμός του κόκκινου του πράσινου και του καφέ . Ένα θαύμα. Τότε κατάλαβα τι εννοούσε ο Βούδας όταν έλεγε: «Αν μπορούσαμε να δούμε καθαρά το θαύμα ενός μονάχα λουλουδιού, θα άλλαζε όλη η ζωή μας».
  
Συνέχισα μαγεμένη. μπροστα μου ξάφνου συνάντησα ένα παλιό έρημο  σπίτι Είναι ένα πέτρινο σπίτι που χτίστηκε κάποτε  με τις καλύτερες προθέσεις. από τον Σιμεόν τον Κόχυλα  και στα πόδια του έχει έναν θησαυρό, εκεί που τελειώνει  η αυλή του, απλώνετε μεγαλοπρεπής ο Άγιος Δημήτριος   

Τα μάτια μου θαρρείς πως άνοιξαν και έβλεπα για πρώτη φορά τα πράγματα που ήσαν εκεί και με πρόσμεναν να τα ανακαλύψω και να τα θαυμάσω. Όλα τα δημιουργήματα της φύσης, μικρά και μεγάλα λες κι ήσαν σοφά  τοποθετημένα από άριστο διακοσμητή  σε μια διαρκή υπαίθρια έκθεση. Απολάμβανα με τις αισθήσεις μου όλο αυτό το μεγαλείο.
Και τότε ανοίξανε τα αυτιά μου στους ήχους που δεν άκουγα γιατί δεν τους πρόσεχα: τα τιτιβίσματα των πουλιών, το θρόισμα της αύρας στα κλαδιά των δέντρων, το φτερούγισμα μιας ξεχασμένης μέλισσας   που πετούσε δίπλα μου ψαχνοντας να βρει την κυψέλη της.
Κι άνοιξαν τα ρουθούνια μου και οσφράνθηκα την μελένια  μυρωδιά που σε λιγώνει, καθώς αναδυόταν από τις ξερές πευκοβελόνες στο χώμα, νοτισμένες από τη χθεσινή βροχή.





Σε λίγο πήρα τον δρόμο του γυρισμού. Κάθε τόσο σταματούσα για να πάρω ενθύμια από αυτή την εκδρομή στην φύση. 
και  σκέφτηκα ότι το πιο μεγάλο, το πιο υπέροχο και το πιο τρελό παιχνίδι στον κόσμο, είναι ο ίδιος ο κόσμος. Τεράστιος, τέλειος, απύθμενης φαντασίας!
Γυρνώντας στο σπίτι μου ένιωθα μια μεγάλη ψυχική ευφορία. Το άγχος μ
ου είχε εξαφανιστεί και το  πρόβλημα που με βασάνιζε όταν ήλθα, τώρα μίκρυνε. Γρήγορα μάλιστα, με ξεκάθαρο πλέον μυαλό, βρήκα τη λύση του.
Έκτοτε το καθιέρωσα. Όποτε νιώθω πιεσμένη για οποιονδήποτε λόγο, καταφεύγω στη φύση. Αν έχω και κάποιον άλλο για συντροφιά μοιράζομαι μαζί του τις εντυπώσεις και τις σκέψεις μου. Είναι κι αυτό μια διαφορετική εμπειρία και απόλαυση.
Και κάτι τελευταίο αλλά σημαντικό. Αν πρόκειται να πάρω κάποια σοβαρή απόφαση, ο περίπατος στην φύση με βοηθά αφάνταστα. Επικεντρώνομαι στις παραμέτρους του προβλήματος, τις αναλύω και, ήρεμα και νηφάλια, καταλήγω στην σωστή απόφαση.
Ένας περίπατος στη φύση είναι τρία φάρμακα σε ένα: αγχολυτικό, ψυχοθεραπευτικό και ψυχαγωγικό!



Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

8 σημεία πίεσης που μειώνουν το άγχος

Έχουμε όλοι μας τους δικούς μας τρόπους αντιμετώπισης του στρες. Μερικοί άνθρωποι με το να ξεφύγουν σε μια ηλιόλουστη παραλία, μερικοί προτιμούν ένα ωραίο ποτήρι κρασί, και άλλοι να κάνουν ακόμη καλύτερο τον εαυτό τους για να το αγνοήσει. Κάθε τρόπος έχει τα πλεονεκτήματά του (και μερικές φορές τα μειονεκτήματα), αλλά δεν μπορούμε πάντα να κάνουμε αυτό που βοηθά ακριβώς τη στιγμή που χρειάζεται. Αυτό είναι που κάνει τα σημεία πίεσης να γίνει μια γρήγορη και αποτελεσματική λύση μακροπρόθεσμα. Τα Σημεία πίεσης είναι περιοχές του σώματος που μπορούν να προκαλέσουν διάφορες επιδράσεις στο σώμα και το μυαλό μας όταν ασκείται πίεση σε αυτά. 
Το τριχωτό της κεφαλής
Σημεία πίεσης

Το τριχωτό της κεφαλής είναι γεμάτα από τα σημεία πίεσης, πολλά από αυτά   μπορούν αποτελεσματικά και διακριτικά να μειώσουν τα επίπεδα του στρες. Μπορείτε να καθίσετε στο γραφείο σας,  και να χρησιμοποιήσετε δύο δάχτυλα για να κάνετε μασάζ στο σημείο όπου ο λαιμός συναντά το κρανίο για περίπου 20 δευτερόλεπτα. Μεγάλο μέρος του στρες που συσσωρεύετε κατά τη διάρκεια της ημέρας συλλέγετε στους ώμους και τους μυς του λαιμού, και η εφαρμογή πίεσης σε αυτό το σημείο μπορεί να ανακουφίσει πολλή από αυτό.

Το αυτί
Σημεία πίεσης

Αυτό το σημείο πίεσης είναι γνωστό ως Shen Men (Η Πύλη Πνεύμα), και ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι είναι το καλύτερο σημείο-στρες στο σώμα. Στην ρεφλεξολογία,  επίσης χρησιμοποιείται για να μειώσει τον πόνο και τη φλεγμονή σε όλο το σώμα. Συνιστάται να κάνετε μασάζ αυτό το σημείο με μπατονέτα ή ακόμα και με ένα στυλό, και μη ξεχνάτε να   παίρνετε  βαθιές, αργές αναπνοές κατά τη διάρκεια του μασάζ.

Το στήθος
Σημεία πίεσης

Το στρες μπορεί να μας κάνει να ξεχάσουμε να αναπνεύσουμε, ή να πάρουμε  ρηχά ανάσες. Το σημείο αυτό βοηθά στη μείωση του στρες που συσσωρεύεται στο στήθος σας,  υπενθυμίζοντάς σας να αναπνέετε κανονικά και πάλι. Χρησιμοποιήστε τρία δάχτυλα για να κάνετε μασάζ αυτό το σημείο, ή ένα δάχτυλο για να εκμεταλλευτούν ρυθμικά το χώρο, ενώ παίρνοντας βαθιές ανάσες. 

Το αντιβράχιο
Σημεία πίεσης






Αυτό είναι ένα κλασικό σημείο για την ρεφλεξολογία και το βελονισμό.Βοηθά την ενέργειά σας να κινηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση, ενώ βοηθά συγχρονος  την ψυχική εστίαση και τη μείωση του στρες.                                                                                                                                                                                       Η παλάμη 
Σημεία πίεσης

Η στιγμή που θα πατήσετε σε αυτό το σημείο, θα αισθανθείτε το άγχος σας να εξατμίζετε . Βρίσκεται σε ένα από τα πιο σημαντικά σημεια τους μεσημβρινούς (ένα ενεργειακό κανάλι), το οποίο επηρεάζει την καρδιά, το ήπαρ και το πάγκρεας. Πιστεύεται ότι μεγάλο μέρος του στρες που βιώνουν οι άνθρωποι  αποθηκεύεται στο ήπαρ, έτσι ώστε ασκώντας πίεση σε αυτό το σημείο είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικο. Είναι επίσης ένα μεγάλο σημείο για τη θεραπεία των πονοκεφάλων, στομαχόπονους, δυσπεψία, και αϋπνία - τα οποία θα μπορούσαν να είναι συμπτώματα του στρες.
Η ΓΆΜΠΑ 
Σημεία πίεσης

Εάν αισθάνεστε την πίεση στο πάνω μέρος του σώματός σας, κάνοντας μασάζ σε αυτό το σημείο είναι τέλεια. Η περιοχή θα μπορούσε να είναι αρκετά καλή σε άτομα που εργάζονται  με πολύ άγχος, και ιδιαίτερα τις γυναίκες.

Η πατούσα 
Σημεία πίεσης
Ορισμένοι reflexologists πιστεύουν ότι αυτή είναι η καλύτερη μεσημβρινή για τη θεραπεία του παγκρέατος και ότι η θέση της, στο κέντρο του ποδιού, βοηθά τους ασθενείς να μειώσουν το άγχος και την παροχή για καλύτερη προσοχή στο σώμα τους.                                                                                                 πηγη      http://www.ba-bamail.com/