Ρεβυθόπιτα

Το αλεύρι ρεβιθιού είναι μια πίτα  της Γένοβας,και  γίνεται με αλεύρι ρεβιθιού, νερό,  αλάτι και ελαιολάδο.  . Σας συνιστώ να την  σερβίρετε ως ορεκτικό ενός δείπνου , κομμένο σε κύβους ή φέτες.

 Χρόνος προετοιμασίας: 3 ώρες

Υλικά για το ψήσιμο:

• 250 γραμμάρια αλεύρι ρεβιθιού (βάλτε από βραδύς τα ρεβυθια στο νερό  Το πρωί τα σουρώνετε   και τα ρίχνετε  τα μέσα στο μουλτι    τα πολτοποιείτε έως ότου παύουν την μορφή χονδρόκοκκο αλευριού)
• 750 ml νερού
• 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• αλατοπίπερο

Χύστε το νερό σε ένα μεγάλο μπολ. Προσθέστε το αλεύρι ρεβιθιού, ανακατεύοντας προσεκτικά.

Συνεχίστε την ανάδευση μέχρις ότου οι σβώλοι να έχουν διαλυθεί πλήρως. Προσθέστε αλάτι για γεύση.

Αφήστε στη στάση αυτήν την κρέμα για 2 ώρες περίπου, ανακατεύοντας κατά διαστήματα.                                               Ρίχνουμε το λάδι στο ταψί.

Ρίχνετε τα ρεβίθια στο ταψί και ανακατεύετε, ώστε το λάδι θα απλωθεί παντού.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο σε δυνατή θερμοκρασία   ( 250 °) για περίπου 10-15 λεπτά.

Η Πιτα θα είναι έτοιμη όταν πάρει  ένα χρυσό χρώμα.

Αφήνετε να κρυώσει,την πασπαλίζετε με φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι και την  κόβετε σε φέτες.

Δύσκολο να φτιάξεις ένα "φτωχό'''  φαγητό και να είναι και  Νόστιμο! Αυτή η πίτα όμως το καταφέρνει παρά την λιτότητα των υλικών της κερδίζει  στη ποιότητα της γεύσης της   Δοκιμάστε την και θα με θυμηθείτε ...Καλή επιτυχία !  

Προτιμάμε πάντα τα Ελληνικά ρεβυθια και ας είναι λίγο πιο ακριβά  για τη τσέπη μας Είναι τόσο νόστιμα (και προπαντός φρέσκα) τα όσπρια της Ελληνικής Γης που είναι βλακεια μας να αγοράζουμε  από την μακρινή Κίνα ............ εσείς τι λέτε δεν είναι?

πηγη http://www.bricioledimele.com

Λούπινο, το «κρέας του φτωχού»: Η καλλιέργειά του δίνει 400 ευρώ το στρέμμα -Τι είναι ο καρπός αυτός

Το αποκαλούν «κρέας του φτωχού», επειδή οι παλαιότεροι το έτρωγαν λόγω της υψηλής περιεκτικότητας των καρπών του σε πρωτεΐνη -φτάνει μέχρι και 44%- ενώ σήμερα το λούπινο (περί ου ο λόγος) έρχεται να δώσει λύση στα αυξημένα έξοδα των κτηνοτρόφων σε ζωοτροφές...


Το λούπινο αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη καλλιέργεια κτηνοτροφικού ψυχανθούς για την ελληνική ύπαιθρο και την ελληνική κτηνοτροφία...., συγκαταλέγεται στις εύκολες καλλιέργειες με χαμηλό κόστος παραγωγής, ενώ αποτελεί και μια κερδοφόρα καλλιέργεια για τον παραγωγό, όπως εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γεωπόνος-συγγραφέας, Κάσσανδρος Γάτσιος.

Μπορεί, σήμερα, να είναι ελάχιστα τα στρέμματα που καλλιεργούνται στη χώρα μας, αλλά η οικονομική κρίση, σε συνδυασμό με τα προωθούμενα μέτρα στον αγροτικό χώρο, αυξάνουν την ανάγκη για μείωση του κόστους παραγωγής και την καλλιέργεια προϊόντων που θα απορροφηθούν άμεσα στην εσωτερική αγορά.

"Οι δυνατότητες του πρωτογενούς τομέα είναι τεράστιες" επανέλαβε ο κ. Γάτσιος, προσθέτοντας ωστόσο ότι "ο μικρός γεωργικός κλήρος στη χώρα μας, η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού σε βάθος 10ετίας τουλάχιστον, αλλά και ισχυρών ομάδων παραγωγών, όπως και η μη επαρκής λειτουργία υπηρεσιών σε επίπεδο πολιτείας, που θα μπορούσαν να πιάσουν από το χέρι τον αγρότη και να τον καθοδηγήσουν, φρενάρουν σημαντικά τον κλάδο".

Καθαρό εισόδημα 400 ευρώ/στρέμμα και ...αποδόσεις

Το λούπινο είναι ένα φυτό γνωστό από την αρχαιότητα, που επανέρχεται και πάλι δυναμικά στο διατροφικό προσκήνιο, και η καλλιέργειά του κερδίζει έδαφος πανευρωπαϊκά. Από τον καρπό του μπορεί να παραχθεί αλεύρι αλλά και λάδι, ενώ πολλές είναι και οι θεραπευτικές του ιδιότητες. Το φυτό είναι γνωστό εδώ και 3.000 χρόνια στην περιοχή της Μεσογείου. Στην Ελλάδα θεωρείται κυρίως κτηνοτροφικό φυτό και πολύ ευτελές και φτωχικό φαγητό, το οποίο εγκαταλείφθηκε με την πάροδο των χρόνων και αντικαταστάθηκε από την εισαγόμενη σόγια, η οποία στο μεγαλύτερο ποσοστό της είναι μεταλλαγμένη.

Η ζήτηση για λούπινο αυξάνεται, κυρίως στην Ευρώπη, και η καλλιέργειά του μπορεί να αποφέρει ένα σημαντικό εισόδημα και συγκεκριμένα ακαθάριστο ετήσιο εισόδημα ύψους 300-500 ευρώ/στρέμμα, με το καθαρό εισόδημα να υπολογίζεται σε 200-400 ευρώ/στρέμμα.

Η παραγωγή του λούπινου εξαρτάται από την ποικιλία, τις εδαφοκλιματικές συνθήκες, την εποχή σποράς, την πυκνότητα φύτευσης κ.λπ. Η όψιμη φθινοπωρινή σπορά, όπως επίσης και η έλλειψη εδαφικής υγρασίας από την άνθιση και μετά, επηρεάζουν αρνητικά τις αποδόσεις. Οι ποικιλίες του λευκού λούπινου αποδίδουν από 240 έως και 450 κιλά/στρέμμα, με τις αποδόσεις της ποικιλίςας Multitalia για τα ελληνικά δεδομένα να κυμαίνονται από 130 μέχρι και 300 κιλά.στρέμμα, ανάλογα τις εδαφοκλιματικές συνθήκες.

Το λούπινο είναι ένα ποώδες φυτό, ετήσιο, ορθόκλαδο. Έχει ριζικό σύστημα που αναπτύσσει διακλαδώσεις και μία κεντρική κατακόρυφη ρίζα. Τα φύλλα των λούπινων είναι σύνθετα παλαμοειδή, τα δε φυλλάριά τους εκπτύσσονται κυκλικά γύρω από την άκρη του μίσχου. Τα άνθη του μπορεί να έχουν λευκό, κίτρινο, κυανό, μαργαριτώδες χρώμα και εκπτύσσονται επάκρια σε βότρεις. Τα άνθη του φέρουν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ανθέων των ψυχανθών. Τα λούπινα είναι φυτά αυτογόνιμα, αλλά μπορούν να σταυρογονιμοποιηθούν, με τη βοήθεια των εντόμων.

Οι "γλυκές" και "ημίγλυκες" ποικιλίες λούπινου καλλιεργούνται σε Αυστραλία, Γαλλία, Πολωνία και τη Χιλή σαν βασική πηγή πρωτεΐνης στις ζωοτροφές, καθώς ο καρπός περιέχει μέχρι και 44% πρωτεΐνη ανάλογα με το είδος, την ποικιλία και τις εδαφοκλιματικές συνθήκες.

Στην Ελλάδα, παλαιότερα, καλλιεργούνταν κυρίως το λευκό, ντόπιο, πικρό λούπινο όπου ύστερα από την κατάλληλη αποπίκρινση καταναλωνόταν από ανθρώπους και ζώα. Η καλλιέργεια, όπως εξήγησε ο κ. Γάτσιος, γινόταν κυρίως σε Πελοπόννησο, Κρήτη και Αιτωλοακαρνανία.

Σήμερα, η καλλιέργειά του επανέρχεται με εισαγόμενες (κυρίως από Ιταλία) και λιγότερο πικρές ποικιλίες ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα.

Εύκολη καλλιέργεια με χαμηλό κόστος

"Το λούπινο είναι εύκολη καλλιέργεια χαμηλού κόστους, με τέτοια περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη που μπορεί επάξια να αντικαταστήσει τη σόγια στο σιτηρέσιο των ζώων και να εξασφαλίσει αυτάρκεια στην ελληνική κτηνοτροφία" είπε ο κ. Γάτσιος.

Το χαρακτηριστικό των λούπινων είναι ότι είναι ευαίσθητα στην υψηλή περιεκτικότητα του εδάφους σε ασβέστιο. Σε εδάφη με περιεκτικότητα σε ασβέστιο μεγαλύτερη του 5%, η καλλιέργειά τους είναι προβληματική. Τα εδάφη που είναι κατάλληλα είναι αυτά που έχουν ρΗ 5-7.

Τα λούπινα δεν απαιτούν πολύ γόνιμα εδάφη, αλλά μπορούν να καλλιεργηθούν σε φτωχά, αμμώδη. Τις καλύτερες αποδόσεις τις δίνουν σε αμμοπηλώδη εδάφη.

Σε περιοχές που καλλιεργούνται για πρώτη φορά τα λούπινα, θα πρέπει να γίνεται ο εμβολιασμός του εδάφους με τα κατάλληλα αζωτοβακτήρια, ώστε τα φυτά να προσλαμβάνουν τις απαραίτητες ποσότητες αζώτου που έχουν ανάγκη.

Για την καλλιέργειά τους ακολουθείται η εξής διαδικασία: γίνεται η ίδια κατεργασία του εδάφους που γίνεται και για τα άλλα ετήσια φυτά, δηλαδή ένα όργωμα και ένα φρεζάρισμα. Στη συνέχεια γίνεται η σπορά του σπόρου και μία ελαφρά επικάλυψη του σπόρου με μία σβάρνα. Η λίπανση που απαιτείται στην καλλιέργεια των λούπινων, επειδή είναι φυτά που ανήκουν στα ψυχανθή, αφορά τη λίπανση με φωσφόρο και κάλιο, επειδή το φυτό αυτό έχει μεγάλες ανάγκες στα στοιχεία αυτά. Επειδή όμως το ριζικό του σύστημα είναι εκτεταμένο, μπορεί να προμηθεύεται τον φωσφόρο και το κάλιο από βαθύτερα σημεία του εδάφους, με αποτέλεσμα η λίπανσή του με λιπάσματα να γίνεται με μέτριες ποσότητες φωσφόρου και καλίου. Γενικά θα πρέπει να αποφεύγονται τα λιπάσματα που περιέχουν ασβέστιο. Τα λούπινα είναι επίσης ευαίσθητα στην έλλειψη μαγγανίου.

Η πικράδα του καρπού οφείλεται σε ορισμένες αλκαλοειδείς ουσίες, οι οποίες είναι τοξικές για τον άνθρωπο και τα ζώα και για αυτό συνιστάται ξεπίκρισμα πριν τη χρήση. Παλαιότερα, ξεπίκριζαν το λούπινο με εμβάπτιση στη θάλασσα ή με καβούρδισμα. Ο καρπός του λούπινου αποτελεί επίσης πλούσια πηγή ασβεστίου, σιδήρου, μαγνησίου και φωσφόρου.

Ιστορικά στοιχεία

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η καλλιέργεια του λούπινου στην αρχαιότητα ξεκίνησε από την Αίγυπτο (Zoukovsky 1923). Όμως πιθανότερο είναι το λευκό λούπινο να καλλιεργήθηκε στην αρχαία Ελλάδα (Kurlovich, 2002), όπου υπάρχουν οι περισσότερες ποικιλίες του φυτού σε άγρια μορφή μέχρι σήμερα. Ένα άλλο είδος λευκού λούπινου που αυτοφύεται στη Βαλκανική χερσόνησο είναι το ssp. termis (Θέρμος ο ήμερος).

Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τα λούπινα ως τροφή όπως γίνεται ακόμη και σήμερα σε διάφορες χώρες. Ο Θεόφραστος ονόμασε το βότανο θέρμος. Ο Διοσκουρίδης το αποκαλούσε θέρμος ο ήμερος και ξεχώριζε δύο είδη λούπινα. Το γλυκό και το πικρό στα οποία απέδιδε θρεπτικές ιδιότητες.

Οι ωχροκίτρινοι καρποί σύμφωνα με τον Λουκιανό, ήταν απαραίτητο μέρος των δείπνων της Εκάτης, της θεάς "των νυκτίων φαντασμάτων", ενώ ταυτόχρονα αποτέλεσαν και την ειδική τροφή των επισκεπτών του Νεκρομαντείου του Αχέρωνα, σαν προετοιμασία για την επικοινωνία τους με τους νεκρούς. Τα σπέρματά τους ήταν ακόμη γνωστή τροφή των Κυνικών Φιλοσόφων και δίνοντας ως τράγημα (επιδόρπια) στα συμπόσια. Ο Φλωρεντίνος αναφέρει ότι είναι ωφέλιμα γιατί περιέχουν άζωτο και καθιστούν τα χωράφια γόνιμα. Και αυτό είναι σωστό, γιατί το λούπινο τραβά άζωτο από την ατμόσφαιρα το οποία χρησιμοποιεί αλλά και αποθηκεύει στις ρίζες του.

Εδώ και χιλιάδες χρόνια το βότανο έχει χρησιμοποιηθεί εσωτερικώς χωρίς να αφαιρεθεί η πικρότητά του ως ελμινθοκτόνο. Το άλευρό τους χρησιμοποιήθηκε σαν διαλυτικό, μαλακτικό και καταπραϋντικό, σε τοπικά καταπλάσματα. Το αφέψημα τους χρησιμοποιήθηκε σε καταπλάσματα, πλύσεις, πυριάματα (θερμικά επιθέματα). Χρησιμοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία κατά χρόνιων δερματικών παθήσεων όπως εκζέματα , λειχήνες κ.α. Τα καβούρδιζαν όπως τον καφέ και τα έπιναν με νερό γιατί πίστευαν ότι θεράπευαν στομαχικά και αρθριτικά νοσήματα. Επίσης τα έπαιρναν για προβλήματα λευκωματουρίας και διαβήτη.

Στα Χανιά λούπινα φύονται πολλά στην περιοχή του Αποκόρωνα. Παλαιότερα τα θεωρούσαν πολύ καλό μεζέ για τη ρακί. Τους καρπούς τους αποκαλούσαν στη Δυτική Κρήτη λιμπίνους, στην κεντρική Κρήτη λουμπούνους ή λουμπούνια. Τα λούπινα βέβαια είναι πικρά και η διαδικασία για το ξεπίκρισμα τους ήταν απαραίτητη. Αυτό γινόταν ως εξής. Τα έβαζαν από βραδύς στο νερό και φούσκωναν. Το πρωί τα ζεμάτιζαν σε μεγάλες χύτρες 2 με 3 φορές. Τα άφηναν να κρυώσουν και μετά τα έβαζαν σε κρύο νερό που το άλλαζαν μέχρι και τρεις φορές την ημέρα για μία βδομάδα τουλάχιστον.

Στην περιοχή της Μεσσαράς φυτρώνουν και αγριολουμπούνια τα οποία δεν τρώγονται ούτε από τα ζώα. Στην Κρήτη απέδιδαν στα λούπινα ιδιότητες ελμινθοκτόνες και αντιδιαβητικές. Παλαιότερα κατά την περίοδο των δύο πολέμων καβουρδισμένα με σιτάρι ή κριθάρι αντικατέστησαν τον καφέ όταν υπήρχε έλλειψη.                                                                               πηγη    http://kafeneio-gr.blogspot.com/

«Ένα τεράστιο ορόσημο» στην εξέλιξη της θεραπείας του καρκίνου.........ένα πολύ σημαντικό βήμα." !

 Μικροσκοπική άποψη των παγκρεατικών καρκινικών κυττάρων. Φωτογραφία: Stocktrek Εικόνες, Inc. / Alamy S / Alamy 

Νέα θεραπεία Imlygic προγράμματα με ιούς που θα επιτίθενται  μόνο στα καρκινικά κύτταρα θα δίνει στους ασθενείς περισσότερες ανθρώπινες επιλογές - ενδεχομένως «μια ολοκληρωτική αλλαγή στο παιχνίδι» στη θεραπεία του Καρκίνου Μια νέα στρατηγική για τη θεραπεία του καρκίνου είναι στον ορίζοντα και οι εμπειρογνώμονες λένε ότι θα μπορούσε να είναι ένα παιχνίδι-changer και εναλλακτικό   σε ασθενείς που βιώνουν ακραίες παρενέργειες των υφιστάμενων επιλογών, όπως η χημειοθεραπεία.

Η χημειοθεραπεία και άλλες επώδυνες  θεραπείες για τον καρκίνο είναι βίαιες.Οι Παρενέργειες τους είναι πολλές, και σε πολλές περιπτώσεις τρομακτικές - από την απώλεια μαλλιών και εσωτερική αιμορραγία σε χρόνιες ναυτίες και ακόμα και στο θάνατο.

Την έγκριση των ΗΠΑ για τα ναρκωτικά, που μετατρέπει τον ιό του έρπητα κατά του καρκίνου

 

Διάβασε περισσότερο

 Την περασμένη εβδομάδα η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για  πρώτη φορά  εγκρίνει  μία  αγωγή που μπορεί έξυπνα να στοχεύει τα καρκινικά κύτταρα αφήνοντας τα υγιή και μόνα, και ταυτόχρονα να διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα για να καταπολεμήσει τον  ίδιο του καρκίνο.

Η θεραπεία,  ονομάζεται T-VEC (για talimogene laherparepvec), αλλά θα πωλείτε με την εμπορική ονομασία Imlygic, χρησιμοποιεί ένα τροποποιημένο ιό για να κυνηγήσει τα καρκινικά κύτταρα και απ  ό, τι λένε οι ειδικοί ειναι ένα σημαντικότατο   βήμα στη μάχη κατά της θανατηφόρου νόσου.

Λειτουργεί με την εισαγωγή ενός ειδικά τροποποιημένου σε  μορφή του ιού του έρπητα με ένεση απευθείας μέσα στον  όγκο 

Η θεραπεία αναπτύχθηκε  στη Μασαχουσέτη απο την εταιρεία βιοτεχνολογίας BioVex,Ο γενετικός κώδικας του ιού έχει τροποποιηθεί έτσι ώστε να μπορεί να σκοτώσει μόνο τα καρκινικά κύτταρα.

Ιοί Καρκίνος-κυνήγι = στοχευμένη θεραπεία για τον καρκίνο. Σε αντίθεση με τις σημερινές  ογκολογικές θεραπείες όπως την χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία, οι οποίες σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα, αλλά επίσης  βλάπτουν και  το υπόλοιπο του σώματος, οι ιοί μπορούν να προγραμματιστούν για να επιτεθούν  μόνο στα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας τους ασθενείς να υποφέρουν την θεραπεία πολύ μικρο τερο  χρονικό διάστημα  ....

Θεραπείες όπως Imlygic έχουν δύο τρόπους δράσης: πρώτον, ο ιός προσβάλλει άμεσα τα καρκινικά κύτταρα? και το δεύτερο, ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού για  να επιτεθεί στα κύτταρα απατεώνων .

Ο Δρ Stephen Russell, ένας ερευνητής στη Mayo Clinic, που ειδικεύεται στην ογκολυτικη ιοθεραπεία - όπως είναι γνωστές αυτές οι θεραπείες - λέει ότι η κάθαρση της Imlygic του FDA αποτελεί «ένα τεράστιο ορόσημο» στην εξέλιξη της θεραπείας του καρκίνου.

Οι ιοί είναι "οι τελευταίοι ανεκμετάλλευτοι από τους  βιολογικούς πόρους της φύσης»,  ο Ράσελ. δήλωσε ανεπίσημα ότι στις μελέτες του Mayo Clinic σε ποντίκια,  είδε "μεγάλοι όγκοι να εξαφανίζονται τελείως".

Μερικές από τις θεραπείες χρησιμοποιούν μια τροποποιημένη έκδοση της ιλαράς, και οχι   του έρπη, ως ένα όχημα.  Ο Ράσελ μας αναφέρει  για τ ον  Ασθενής Στέισι Erholtz, του οποίου η ανίατη αρρώστια του μυέλωμα - καρκίνο του αίματος -εξαφανίστηκε, κυρίως χωρίς παρενέργειες, σε 36 ώρες μετά από τη θεραπεία χρησιμοποιώντας ένα τροποποιημένο ιό της ιλαράς        Ο Russell είναι αισιόδοξος ότι αυτή η θεραπεία Imlygic αποτελεί "ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της πλήρους αλλαγής του παιχνιδιού" στο πώς αντιμετωπίζουμε τον καρκίνο. "Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι πρόωρα έχουμε επιτύχει τον απώτερο στόχο μας, διότι δεν έχουμε? Αυτό είναι πραγματικά ομως ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση », είπε."Αλλά είναι ένα πολύ σημαντικό και πολύ σημαντικό βήμα."          

Με όπλο τους ιούς ενάντια στον καρκίνο                                                                             Το 1904, μια γυναίκα στην Ιταλία ήρθε αντιμέτωπη με δύο απειλητικά για τη ζωή της περιστατικά: Το πρώτο η διάγνωσή της με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και το δεύτερο το δάγκωμα από ένα λυσσασμένο σκυλί. Οι γιατροί τής έκαναν το αντιλυσσικό εμβόλιο και λίγο καιρό μετά ο μεγάλος καρκινικός όγκος είχε εξαφανιστεί. Η γυναίκα έζησε χωρίς καρκίνο έως το 1912. Οπως ήταν φυσικό η θεραπεία δοκιμάστηκε και σε άλλες γυναίκες που έπασχαν από την ίδια μορφή καρκίνου, με μείωση του μεγέθους των όγκων σε ορισμένες απ' αυτές. Τελικά, όλες υποτροπίασαν και πέθαναν. Είχε, όμως, γεννηθεί η ιδέα της θεραπείας του καρκίνου με ιούς, ικανούς να σκοτώσουν τα νεοπλασματικά κύτταρα, μέθοδος που σήμερα ονομάζεται ογκολυτική ιοθεραπεία.

Επί δεκαετίες, η προσωρινή ανταπόκριση ενός μόνο μέρους των ασθενών και σε ελάχιστες περιπτώσεις η ίαση, έκαναν το πεδίο αυτό να μένει στο περιθώριο της αντικαρκινικής έρευνας. Η ιοθεραπεία κατά του καρκίνου αντιμετώπιζε και διάφορα επιπρόσθετα εμπόδια: Την αβεβαιότητα για τους μηχανισμούς και τον τρόπο που οι ιοί επιτυγχάνουν το θεραπευτικό αποτέλεσμα, την ανυπαρξία της πλειάδας εργαλείων που απαιτούνται για την κατασκευή πιο αποτελεσματικών στελεχών των ιών, την αναμενόμενη έλλειψη ενθουσιασμού των γιατρών να μολύνουν τους ασθενείς τους με παθογόνα. Την ίδια ώρα, βέβαια, οι γιατροί χρησιμοποιούσαν δηλητήρια (χημειοθεραπεία) αντί για μικρόβια, καθώς καταλάβαιναν καλύτερα αυτά τα φάρμακα και ένιωθαν πιο άνετα στη χρήση τους.

Νέα γνώση, νέα εργαλεία

Από τη δεκαετία του 1990 και μετά, οι ερευνητές, εξοπλισμένοι με πιο πλούσια κατανόηση του καρκίνου και των ιών, έχοντας ταυτόχρονα στη διάθεσή τους εργαλεία για το χειρισμό γονιδίων, άρχισαν να αποκαλύπτουν τις λεπτομέρειες των τρόπων με τους οποίους οι ιοί επιτίθενται στα καρκινικά κύτταρα. Αρχισαν, επίσης, να εφευρίσκουν τρόπους για να τροποποιούν το γενετικό κώδικα των ιών, ώστε να αυξήσουν την αποτελεσματικότητά τους απέναντι στα καρκινικά κύτταρα και τον περιορισμό των παρενεργειών της ιοθεραπείας.

Αυτή η πολύχρονη δουλειά δίνει τώρα τους πρώτους καρπούς. Το 2005, ένας ογκολυτικός ιός εγκρίθηκε ως θεραπεία στην Κίνα, για τον καρκίνο στο κεφάλι και το λαιμό και άλλοι 10 ιοί είναι σε διάφορα στάδια δοκιμών σε ανθρώπους, ως θεραπείες για διάφορα είδη καρκίνου. Πιθανόν μέσα στα επόμενα δύο χρόνια να έχει εγκριθεί το πρώτο ανάλογο φάρμακο και στις ΗΠΑ. Οπως έδειξε μελέτη που παρουσιάστηκε στο περσινό ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας, περίπου 11% των ασθενών που συμμετείχαν σε μια μεγάλη δοκιμή ιοθεραπείας ενάντια στο προχωρημένο μεταστατικό μελάνωμα (καρκίνος του δέρματος) έδειξαν πλήρη ίαση μετά τη θεραπεία. Ο ιός που χρησιμοποιήθηκε ήταν της οικογένειας του έρπητα, τροποποιημένος γενετικά ώστε να επιτίθεται μόνο στα καρκινικά κύτταρα και μάλιστα με διπλό τρόπο: Να τα καταστρέφει απευθείας και να παράγει μια πρωτεΐνη που ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να επιτεθεί με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα ενάντια στους κακοήθεις όγκους. Σε αντίθεση με τις γνωστές βαριές παρενέργειες της χημειοθεραπείας, η χειρότερη παρενέργεια που προκάλεσαν οι ιοθεραπείες στο πλαίσιο της έρευνας αυτής ήταν συμπτώματα γρίπης, όπως η κόπωση, οι κρυάδες κι ο πυρετός.

Προσεκτικά βήματα

Το ποσοστό ίασης φαίνεται απογοητευτικό. Ωστόσο είναι δεκαπλάσιο από αυτό που πρόσφεραν τα φάρμακα κατά του μεταστατικού μελανώματος, που εγκρίθηκαν από τις αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, όπως δείχνουν σχετικές μελέτες. Πιο εγκαρδιωτικό είναι το γεγονός ότι περίπου το 90% από τους ασθενείς που ανταποκρίθηκαν στην ιοθεραπεία, παρέμεναν ζωντανοί μετά από 3 χρόνια. Στόχος είναι βέβαια να αποτελούν εξαίρεση οι περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται έστω σε κάποιο βαθμό στην ιοθεραπεία και να αυξηθεί πολύ πάνω από το 11% το ποσοστό των ασθενών που εμφανίζουν πλήρη εξαφάνιση του καρκίνου.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

                                                                                                                                                                       A 'huge milestone': approval of cancer-hunting virus signals new treatment era Imlygic programs viruses to attack only cancer cells and gives patients more humane options – potentially ‘a complete change in the game’ in treatmentA new strategy for the treatment of cancer is on the horizon that experts say could be a game-changer and spare patients the extreme side effects of existing options, such as chemotherapy. Chemotherapy and other current cancer treatments are violent affairs of scorched earth working because cancer cells are a little - but not much - more susceptible to disasters wreak the rest of the body. Side effects are numerous and often frightening - from hair loss and internal bleeding chronic nausea and even death. The approval of the US on drugs, which converts the herpes virus against cancer Read more But last week the Food and Drug Administration (FDA) for the first time adopted a single treatment that can intelligently target cancer cells while leaving healthy alone, and simultaneously stimulate the immune system to fight the cancer itself. The treatment, called T-VEC (for talimogene laherparepvec), but will be sold under the brand name Imlygic, uses a modified virus to hunt cancer cells in what experts say was an important and significant step in the fight against deadly disease. It works by inserting a specially modified form of the herpes virus injected directly into a tumor - especially skin cancer, the indication for which the drug is cleared for use. Developed by Massachusetts-based biotechnology company BioVex, which was acquired in 2011 by Amgen biotech behemoth for $ 1 billion. The genetic code of the virus - which was originally taken from a cold sore employee BioVex - has been modified so that it can only kill cancer cells. Viruses Cancer-hunting long been viewed as a potential source of a more humane and targeted therapy for cancer. Contrary to current cancer therapies such as chemotherapy and radiotherapy, which kill cancer cells but also damage the rest of the body, the viruses can be programmed to only attack the cancerous cells, leaving patients suffer the equivalent of just days or flu two years. Treatments such Imlygic have two modes of action: first, the virus directly infects the tumor cells; and second, it activates the body's immune system to attack the cells rogue too soon detect the presence of the virus. Dr. Stephen Russell, a researcher at the Mayo Clinic, specializing in oncolytic iotherapeias - as known these treatments - says the clearance Imlygic the FDA is "a huge milestone" in the evolution of cancer treatment. Viruses are "the last untapped biological resources of nature," said Russell. Imlygic itself has formally fairly mediocre result coming out of clinical studies - an average increase shelf life of less than five months. But under these circumstances, Russell, said unofficially that in studies of Mayo Clinic in mice, some viruses programmable saw "large tumors disappear completely." The goal, he said, was to get to the point where clinical trials will look similar dramatic results, so chemotherapy and radiotherapy could eventually be sent to the medical history. John Bell, a researcher in viral cancer therapies Ottawa Hospital Research Institute in Ottawa, Canada, said that while the T-VEC is designed to be injected directly into a tumor - unlike delivered to the entire body as a systemic treatment should be - the results show systemic effects in some cases. Because breast cancer can be deadly for black women? Read more What seems to be happening, Bell, is that the body's immune system seems to "wake up" in the presence of any tumors in the body, even those that were not inoculated with virus. Scientists do not yet know why, said Bell. Some of the treatments using a modified version of the measles, herpes than as a vehicle. Both Russell and Bell pointed trial participant Russell called Stacy Erholtz, whose refractory myeloma - blood cancer - disappeared, mainly without side effects, at 36 hours after treatment using a modified measles virus, an example of the type of miraculous results viral oncology researchers able to copy. Of course, personal success stories as Erholtz is relatively meaningless without the harsh elements that come with reproducible and repeatable clinical trials. There are currently a number of similar treatments in the third stage of clinical trials - even several years working behind Imlygic in development - but progress is being made. Russell is optimistic that Imlygic is "a first step towards the complete change of the game" in how we treat cancer. "We can not say that we have achieved prematurely our ultimate goal, because we have; This really is a step in this direction," he said. "But it is a very important and very important step."     πηγη http://www.theguardian.com/international

Μιά μακρόστενη λαστιχένια βάρκα ήρθε στα ανοιχτά του Καραβοστάμου ........

Μιά μακρόστενη λαστιχένια βάρκα ήρθε στα ανοιχτά του Καραβοστάμου στην Ικαρία. Ο Παντελής την έβγαλε στη στεριά. Μέσα, ότι είχε απομείνει: ένα μπουκάλι νερό, δυο παπούτσια, 2-3 ρούχα, ένα κουβαδάκι. Και οι επιβάτες; Που είναι; Κανείς δεν ξέρει. Το δράμα της προσφυγιάς συνεχίζεται. Θλίψη σε όλο το χωριό. Όλοι φοβούνται ότι θα αρχίσουν να ξεβράζονται σιγά σιγά πνιγμένοι στις ακτές. Στις ειδήσεις μιλούν για 80 νεκρούς πρόσφυγες στο Αιγαίο τις τελευταίες μέρες. Νάναι και οι δικοί μας μέσα; 
Να πέσει το τείχος του Έβρου. Να γίνει ένα σημείο ελέγχου στην Τουρκία. Οι πρόσφυγες νάρχονται από τη στεριά και να μην αναγκάζονται να περνούν με ψευτόβαρκες το Αιγαίο. Πόση σκέψη θέλει κύριοι Ευρωπαίοι ηγέτες, που αφειδώς πουλάτε όπλα στη Συρία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, και παντού όπου γίνονται πόλεμο                                      Ηλίας Γιαννίρης

Φτιάχνω Φυσικό Καθαριστικό για τα Τζάμια

Τα καθαριστικά που διαφημίζονται από την τηλεόραση και έντυπα συχνά προκαλούν περισσότερα προβλήματα από όσα λύνουν. Εκατομμύρια θανατηφόρες ασθένειες οφείλονται μερικώς ή αποκλειστικώς σε τοξίνες του περιβάλλοντος που ζούμε, και τα καθαριστικά υλικά έχουν μεγάλο μερίδιο σε αυτό. Και είναι κρίμα, διότι είναι ένα πρόβλημα που αποφεύγεται χρησιμοποιώντας εναλλακτικές λύσεις. ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ εναλλακτικές!                                                                                                                                             Για σπίτι καθαρό και οικολογικό
Η υγιεινή του σπιτιού είναι η βασική αρχή για μια σωστή διαβίωση. Ιδανικός τρόπος για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι η χρήση φυσικών προϊόντων με καθαριστική δράση, τα οποία είναι φιλικά προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Κάθε άνθρωπος σκέφτεται ιδανικά το σπίτι του σαν ένα επίγειο «παράδεισο». Ωστόσο, πέρα από τις ανέσεις που αναβαθμίζουν τη διαβίωση, το οικιακό περιβάλλον απειλείται καθημερινά από τοξικές «βόμβες» που παραμονεύουν.

Πρόκειται για τα αμφίβολης ποιότητας καθαριστικά προϊόντα που περιέχουν βλαπτικά υλικά, επικίνδυνες τοξίνες και κάποια παράγωγα βαρέων μετάλλων ή άλλων τοξικών στοιχειών, η χρόνια χρήση των οποίων μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στην υγεία μας.

Η μόνη λύση είναι η διαρκής και σωστή ενημέρωση, ώστε να αποφεύγετε τα σύνθετα χημικά που μετατρέπουν το σπίτι σε... αντιδραστήριο, προκαλώντας από δερματικούς ερεθισμούς, αναπνευστικά προβλήματα και πονοκεφάλους έως σοβαρές βλάβες σημαντικών οργάνων, ασθένειες του αίματος και καρκινικές αλλοιώσεις.Μπορεί κάποιες φυσικές ουσίες να κάνουν «θαύματα», όμως υπάρχουν και περιπτώσεις όπου απαιτείται η ισχυρή καθαριστική δράση εξειδικευμένων προϊόντων. Εκεί χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, ειδικά εάν στο σπίτι υπάρχουν μωρά που θηλάζουν, ηλικιωμένοι ασθενείς ή άνθρωποι οι οποίοι ανήκουν σε κατηγορία υψηλού κινδύνου.  ...                                                         Αφήστε τη φύση να... καθαρίσει                                                        Προϊόντα γενικής χρήσης

Αλάτι
Είναι ισχυρό καθαριστικό λόγω της κρυσταλλικής μοριακής δομής του, ενώ παράλληλα απολυμαίνει.

Οινόπνευμα
Εκτός από τη βρωμιά διώχνει και μεγάλο αριθμό μικροβίων. Χρησιμοποιείται για παράθυρα, καθρέφτες, γυάλινες επιφάνειες και δύσκολους λεκέδες.

Βότανα
Διαθέτουν απολυμαντικές και καθαριστικές ιδιότητες. Η λεβάντα, το φασκόμηλο, το γεράνι κ.ά. είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά.

Χλώριο
Είναι ιδανικό για απολύμανση, αλλά έχει πολλές παρενέργειες σε μεγάλες ποσότητες. Χρειάζεται ιδιαίτερες προφυλάξεις και πρέπει να χρησιμοποιείται όπου υπάρχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις απολύμανσης (όπως ο χώρος του μπάνιου, τα είδη υγιεινής κ.τ.λ.). Μην το ανακατεύετε ποτέ με αμμωνία και καυστικά προϊόντα καθαρισμού του WC. Η ένωσή τους δημιουργεί επικίνδυνα τοξικά αέρια. Εχετε πάντα ανοιχτά παράθυρα όταν το χρησιμοποιείτε, φοράτε γάντια, προσέξτε να μην έρθει σε επαφή με το δέρμα, τα μάτια και τις βλεννογόνους και προπαντός να μην το πλησιάσουν μικρά παιδιά. Αδιάλυτο μπορεί να προκαλέσει φθορές στην επιφάνεια πολλών υλικών, όπως η πορσελάνη και το σμάλτο που γυαλίζουν και να τα θαμπώσει.

Αμμωνία και σόδα φαγητού
Πρόκειται για αλκαλικά υλικά, προορισμένα να εξαφανίζουν όξινους λεκέδες. Η αμμωνία είναι εξαιρετική για τα τζάμια και δεν αφήνει ίχνη. Είναι όμως και επικίνδυνη και δεν πρέπει να εισπνέεται ούτε να έρχεται σε επαφή με το δέρμα, ειδικά σε αδιάλυτη μορφή. Η σόδα είναι εξαιρετική, ακίνδυνη, έχει τεράστιες δυνατότητες στο καθάρισμα και το γυάλισμα και κοστίζει πάμφθηνα.

Ξίδι
Καθαρίζει, απολυμαίνει την ατμόσφαιρα και διώχνει τις ανεπιθύμητες οσμές. Διαλυμένο σε νερό ή μόνο του, θεωρείται «θαυματουργό» για αφαίρεση λεκέδων ή για τον καθαρισμό της τουαλέτας σε συνδυασμό με σόδα.

Αιθέρια έλαια
Μπορούν να αλλάξουν την καθημερινή ρουτίνα της καθαριότητας του σπιτιού. Για παράδειγμα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν στον νεροχύτη. Προσθέστε 5-7 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού μέσα στο νερό με την σαπουνάδα και τα πιάτα σας θα μοσχοβολούν. Τα αρωματικά έλαια μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο σφουγγάρισμα των δαπέδων. Ρίξτε 20 σταγόνες σε 8 λίτρα νερού με αγνό σαπούνι και τα πάντα θα μοσχοβολούν. Απαλλάξτε τα χαλιά σας από τις μυρωδιές, ειδικά εάν υπάρχουν στο σπίτι καπνιστές ή κατοικίδια. Σε 500 ml βόρακα προσθέστε 25 σταγόνες αιθέρια έλαια. Ανακατέψτε καλά, ώστε να διαλυθούν και εφαρμόστε το διάλυμα στο χαλί. Κατόπιν σκουπίστε το.

Βασίλης Δαλαμπίνης - εφημερίδα Έθνος                                                                                                 Φυσικό Καθαριστικό Τζαμιών

Συστατικά:

• 2 φλιτζάνια νερό (αποσταγμένο ή φιλτραρισμένο είναι το καλύτερο, ώστε να μην αφήνει κατάλοιπα)
• 2 κουταλιές της σούπας ξύδι
• 10 σταγόνες αιθέριο έλαιο   με επιλογή  δική σας ,μια καλή επιλογή είναι  το λεμόνι( βοηθά κόβοντας τη μυρωδιά του ξυδιού)

Οδηγίες:

Συνδυάστε τα συστατικά σε ένα μπουκάλι ψεκασμού (κατά προτίμηση από γυαλί) Ανακινήστε καλά να ενσωματωθούν όλα τα υλικά και ψεκάστε  ..! χρησιμοποιήσετε με αυτήν την συνταγή.ένα πανί μαλακό  για να σκουπίσετε τα παράθυρα   σας και όχι χαρτί  για καλύτερα αποτελέσματα 

Σημείωση:  Εάν  πάντα στο παρελθόν χρησιμοποιούσατε ένα εμπορικό καθαριστικό τζαμιών,θα πρέπει να  ανακατέψετε μια-δυο σταγόνες υγρού σαπουνιού ή υγρό σαπούνι πιάτων σε λίγο από αυτό το μείγμα τη πρώτη φορά που θα καθαρίσετε τα παράθυρα για να αφαιρέσετε  τα χημικά υπολείμματα  ..........       Καλή  καθαρή Αρχή  λοιπόν    !!!!                                           http://wellnessmama.com/

Καστανοκαλλιέργεια: Επαγγελματική διέξοδος με σημαντικά εισοδήματα

Ελπιδοφόρες προοπτικές ανοίγονται για την καλλιέργεια του κάστανου μέσα από την εκμετάλλευση του ντόπιου γενετικού υλικού.Αυτό επισημάνθηκε σε  εσπερίδα το απόγευμα της Δευτέρας στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Χανίων με θέμα:“Κάστανο – καλλιέργεια και μια νέα εντομολογική απειλή στην Ελλάδα”.

Την πρόληψη, την προστασία, τις προοπτικές, καθώς και τον περιορισμό των προβλημάτων που δημιουργείται στις καστανοκαλλιέργειες από τη “σφήκα του κάστανου”, ανέλυσαν στους καστανοπαραγωγούς του νομού μας, ο γεωπόνος, επιστημονικός σύμβουλος, ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, κ. Γιάννης Μετζιδάκης και ο ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης,  κ. Δημήτρης Αβτζής.

Στο περιθώριο της εσπερίδας μιλώντας στους δημοσιογράφους ο κ. Μετζιδάκης τόνισε ότι «οι προοπτικές που ανοίγονται από την καλλιέργεια του καστάνου είναι ελπιδοφόρες, αλλά χρειάζεται να υπάρξει περισσότερη ενημέρωση στους καστανοπαραγωγούς, να γνωρίσουν καλύτερα την σωστή και βιώσιμη καλλιέργεια, ώστε να μπορούν να βελτιώσουμε την ποιότητα, αλλά και την αύξηση του προϊόντος και του εισοδήματος τους, καθώς επίσης να μάθουν να διαχειρίζονται σωστά το γενετικό υλικό για όσους ετοιμάζονται να εγκαταστήσουν νέες φυτείες δέντρων». Ο κ. Μετζιδάκης πρόσθεσε επίσης ότι «ένα σημαντικό στοιχείο για τους καστανοπαραγωγούς είναι να διατηρήσουν το ντόπιο γενετικό υλικό που έχουμε εδώ, γιατί υπερτερεί έναντι των άλλων ποικιλιών που υπάρχουν στη ελλαδα».

Στη “σφήκα του καστάνου” αναφέρθηκε ο κ. Αβτζής. Οπως επεσήμανε, «η μόνη λύση για την καταπολέμηση του εντόμου αυτή την στιγμή είναι η εισαγωγή ενός ξένου παρασιτοειδούς, το οποίο εφαρμόζεται μέχρι στιγμή πειραματικά σε καστανεώνες σε τέσσερις χώρες. Τα αποτελέσματα αν και δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμα, αλλά τα γνωρίζουμε είναι πολύ ελπιδοφόρα»Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών Στέφανος Διαμαντής, οι Ιταλοί «εισήγαγαν» τη σφήκα της καστανιάς, που είναι παρθενογενετικό έντομο, από την Κορέα και αυτή έχει κατευθυνθεί σε Γαλλία και Σλοβενία, ενώ «το πιο πιθανόν είναι ότι ευτυχώς τελικά η σφήκα δεν προσγειώθηκε στα ελληνικά εδάφη».

Η καταπολέμηση της σφήκας, εξηγεί ο ερευνητής, γίνεται με την απελευθέρωση ανταγωνιστικών εντόμων στην περιοχή.

Σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση του έλκους της καστανιάς στη χώρα μας, ο κ. Διαμαντής ανέφερε πως «μπορεί να καθυστέρησε η έναρξη του βιολογικού προγράμματος που αφορά την καταπολέμησή του, ωστόσο προχωρά με γοργούς ρυθμούς (ολοκληρώνεται το 2016) και τα αποτελέσματά του είναι άκρως ενθαρρυντικά».

Το έλκος της καστανιάς βρίσκεται σε ύφεση ήδη στη χώρα μας και με την ολοκλήρωση του βιολογικού προγράμματος που πραγματοποιείται σε 10 Νομούς της χώρας, «σύντομα θα απαλλαγούμε εντελώς», πρόσθεσε.                                             

Καστανοκαλλιέργεια: Επαγγελματική διέξοδος με σημαντικά εισοδήματα

 Στην καλλιέργεια της καστανιάς στρέφονται ολοένα και περισσότεροι παραγωγοί, τα τελευταία χρόνια, αναζητώντας μια καλλιέργεια που να τους εξασφαλίζει σημαντικά εισοδήματα εν μέσω οικονομικής κρίσης. Η χώρα μας παράγει κάθε έτος περίπου 20 χιλ. τόνους κάστανα, κατέχοντας την 4η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, εμφανίζοντας ανοδική τάση της παραγωγής τα τελευταία δύο έτη, με αποτέλεσμα να εμφανίζει εξαγωγική δραστηριότητα, από ελλειμματική που ήταν τα προηγούμενα χρόνια. Παράλληλη αύξηση με την παραγωγή εμφανίζουν και οι τιμές παραγωγού. Τα γεγονότα αυτά συντελούν στο αυξημένο ενδιαφέρον που δείχνουν, ιδιαίτερα οι κάτοικοι των ορεινών και ημιορεινών περιοχών, να ασχοληθούν με την καστανοκαλλιέργεια.

Την ίδια ώρα, Ιταλοί χονδρέμποροι έρχονται στη χώρα μας και αγοράζουν προς 3,50 ευρώ/κιλό τα ελληνικά κάστανα, προκειμένου να τροφοδοτήσουν τις βιομηχανίες τους που κινδυνεύουν να σταματήσουν τις μηχανές, αφού η σφήκα που χτύπησε τα δέντρα τους περιόρισε την παραγωγή σε ποσοστό 70%!

Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από το 2012, η τιμή του προϊόντος κυμαινόταν από 1,50-2,20 ευρώ/κιλό, γεγονός που καταδεικνύει τις προοπτικές εξασφάλισης ενός καλού εισοδήματος για τους καστανοκαλλιεργητές.

Αυξάνεται διαρκώς η παραγωγή κάστανου στην Ελλάδα

Σύμφωνα με τον κ. Διαμαντή, η ελληνική μέση ετήσια παραγωγή κάστανου υπερβαίνει σήμερα τους 18.000 τόνους, έναντι των 15.000 τόνων πέρυσι και 12.000 τόνων το 2012 και, όπως λέει ο κ. Διαμαντής, τους 18.000 τόνους κάστανο «η χώρα είχε να τους δει από τις δεκαετίες ’60 και ’70»!

Οι καστανοπαραγωγοί υπερβαίνουν σήμερα τους 10.000 σε όλη τη χώρα, ενώ καστανιές θα βρει κάποιος σε 28 νομούς• μεταξύ άλλων σε Ξάνθη, Σέρρες, Ημαθία, Τρίκαλα, Ηλεία και Χανιά.

Η αύξηση της παραγωγής σε συνδυασμό με την έλλειψη ρευστότητας τα τελευταία χρόνια, έχουν οδηγήσει σε σημαντικό περιορισμό των εισαγωγών από χώρες όπως η Τουρκία, η Πορτογαλία, η Κίνα και η Ν. Κορέα.

Η ανεπάρκεια του προϊόντος εντός και εκτός ελληνικών συνόρων καθιστά εξασφαλισμένη την απορρόφηση της παραγωγής, επισημαίνει ο κ. Διαμαντής, δίνοντας «ψήφο εμπιστοσύνης» στο κάστανο και τονίζοντας ότι «η ελληνική παραγωγή κάστανου, μπορεί να ανακάμψει ακόμα περισσότερο, αρκεί να υπάρξει μια δυναμική και συγκεκριμένη πολιτική».

Κατά τον ίδιο, η πολιτική αυτή πρέπει να επικεντρωθεί -μεταξύ άλλων- στα εξής σημεία: πιστοποίηση του ελληνικού γενετικού υλικού καστανιάς και παραγωγή και διάθεση άριστου εντόπιου φυτευτικού υλικού σε προσιτές τιμές, καθιέρωση κινήτρων για την αντικατάσταση των υπέργηρων δένδρων με νέα δένδρα, φύτευση πιο αποδοτικών ποικιλιών ή προελεύσεων και σε διάστημα μίας 10ετίας, ίδρυση νέων σύγχρονων καστανεώνων, όπου οι κλιματοεδαφικές συνθήκες το επιτρέπουν, χρήση της καστανιάς σε αναδασωτικά προγράμματα και δασώσεις αγρών, καθόσον αποτελεί πολύτιμο, αυτόχθονο, δασοπονικό είδος κ.ά.

Παράλληλα, σύμφωνα με τον ίδιο, η πολιτική που θα πρέπει να υιοθετηθεί, οφείλει να είναι επικεντρωμένη στην ίδρυση, ανά ευρύτερη καστανοπαραγωγό περιοχή, κατάλληλης υποδομής για την ποιοτική ταξινόμηση (διαλογητήρια) και συντήρηση του προϊόντος (ψυγεία), έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για την καθιέρωση προδιαγραφών ποιοτικής ταξινόμησης του ελληνικού κάστανου και ίδρυση ιδιωτικών ή συνεταιριστικών βιομηχανιών τυποποίησης, μεταποίησης και συντήρησης του κάστανου ώστε να αυξηθεί η απορρόφησή του στην αγορά και να καταστεί διαθέσιμο όλο τον χρόνο.

Υπογραμμίζεται ότι το 90% της ελληνικής παραγωγής κάστανου καταναλώνεται στο εσωτερικό, ψητό ή βραστό. Το 10% διατίθεται στην αγορά ως marrons glaces και πωλείται σε υψηλές τιμές (16-20 ευρώ ανά κιλό) ή ως γλυκό συντηρημένο σε σιρόπι που παρασκευάζεται τοπικά από οικογενειακής κλίμακας μικρές επιχειρήσεις, κυρίως σε περιοχές του Πηλίου και του Καρπενησίου.Προϊόντα όπως η φαρίνα, ο πουρές και η κρέμα, κάστανα συντηρημένα σε νερό ή συσκευασμένα σε κενό, ηδύποτα και εξαιρετική μπίρα είναι άγνωστα στα ελληνικά νοικοκυριά και στον μέσο Έλληνα, όταν στο εξωτερικό, σύμφωνα με τον κ. Διαμαντή, “κάνουν θραύση”.

Στο πλαίσιο αυτό, ο ίδιος εκτιμά ότι η μεταποίηση της ελληνικής παραγωγής θα προσδώσει προστιθέμενη αξία στο προϊόν, θα “ανοίξει” την αγορά και θα δημιουργήσει προϋποθέσεις εξαγωγών, με τελικό στόχο την αύξηση του εισοδήματος του αγρότη.

Επισημαίνεται ότι στην Ελλάδα υπάρχουν έξι σαφείς πληθυσμοί και όχι ποικιλίες φρουτοπαραγωγικών δένδρων καστανιάς, οι οποίοι διακρίνονται μάλλον από τη γεωγραφική τους διασπορά παρά από τις γενετικές τους διαφορές. Αυτοί είναι οι Κοζάνης ή Βοΐου, Βόλου ή Πηλίου, Καρπενησίου, Πάρνωνα, Λέσβου και Κρήτης. Οι εν λόγω πληθυσμοί έχουν εγκλιματιστεί και η ποσοτική και ποιοτική απόδοσή τους είναι ικανοποιητική, σύμφωνα με τον κ. Διαμαντή, ο οποίος επισημαίνει, ωστόσο, ότι οι πληθυσμοί αυτοί ακόμα δεν έχουν μελετηθεί και αξιολογηθεί επαρκώς, ώστε να πιστοποιηθούν και σε κάθε περιοχή έτσι να χρησιμοποιείται το άριστο τοπικό γενετικό υλικό.                               πηγες   http://dasarxeio.com/      http://www.haniotika-nea.gr