Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Το νου μας στο Νερό Καριώτες !

Θεωρούµε τόσο αυτονόητο ότι θα έχουµε καθαρό νερό στην βρύση µας όποτε την ανοίξουμε..να όμως που διαψευστήκαμε!!!! Όταν εξετάσει κανείς τον τρόπο που διαχειριστήκαμε μέχρι τώρα το Νερό στην Ικαρία μπορεί να βρει πολλά ρητά που ταιριάζουν γάντι όπως το «μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα ξεχνιούνται» ή την πολύ διαδεδομένη πρακτική του «κρύβω κάτω από το χαλί». «Μπαλώματα» Η πολυτιμότητα του νερού στην καθημερινή
ζωή του ανθρώπου
Ο καθένας από μας χρησιμοποιεί το νερό στην καθημερινή του ζωή είτε άμεσα (μαγείρεμα, καθάρισμα
κτλ.) είτε έμμεσα (με την κατανάλωση τροφών και άλλων προϊόντων, για την παραγωγή των οποίων
απαιτείται νερό)Είναι εποµένως πολύ σηµαντικό να γίνεται σωστή διαχείρηση των διαθέσιµων υδάτινων πόρων.Η παροχή στους πολίτες ασφαλούς νερού αποτελεί
ίσως την σημαντικότερη υποχρέωση της πολιτείας
αλλά και την μεγαλύτερη υποχρέωση της
κοινότητας προς τους Πολίτες της
• Το μολυσμένο νερό αποτελεί θάνατο αφού
σημειώθηκαν παγκοσμίως 2 εκατ. απόλυες μέσα σε
ένα έτος.Συγκεκριμένα ένα έγγραφο της Ε.Ε στον κλάδο
του περιβάλλοντος για το πόσιμο νερό,
αναφέρει :
• Ότι απαγορεύετε σε μια λίμνη ,η όποια παρέχει 10
χιλ L ποσίμου νερού το χρόνο, να συλλέγονται
παραπάνω λίτρα γιατί πολύ απλά κάποια στιγμή θα
στερέψει. Μήπως μας θυμίζει αυτό κάτι?Σύμφωνα με μια εγκύκλιο της Ε.Ε αναφέρει :
Τα υλικά των σωληνώσεων έχουν ειδικές
προδιαγραφές διότι μπορεί να είναι βλαβερά για
την υγεία ή να μεταφέρουν οσμές, περίεργη γεύση
κα. Όπως :ΛΑΣΠΕΣ
• Μεταλλική ή πικρή γεύση προέρχεται από χαλκό,
σίδηρο, ή σωλήνα γαλβανιζέ
• Γεύση πλαστικού από πλαστικούς σωλήνες
• Γεύση καουτσούκ από φλάντζες Μήπως μας θυμίζει και αυτό κάτι?
Η ευθύνη για τη σωστή διαχείρηση του νερού είναι τόσο κοινωνική όσο και ατοµική.
Οι αρµόδιοι φορείς µιας κοινωνίας οφείλουν να προγραµµατίζουν τη διαχείρηση των υδάτινων πόρων και να
ενηµερώνουν το κοινό για την αποδοτικότερη χρήση τους. Οι πολίτες, από τη δική τους πλευρά, οφείλουν να
κάνουν συνετή χρήση του νερού.
Μέτρα που θα πρεπει να εξετάσουμε 1)Αξιοποίηση μη συμβατικών πόρων, όπως είναι οι Μονάδες Αφαλάτωσης, καθώς και το Ανακυκλωμένο νερό.2) την μέγιστη δυνατή αξιοποίηση του Ανακυκλωμένου νερού με σκοπό την ενίσχυση του υδατικού ισοζυγίου τηςΙκαριας. 3) ενημέρωση του πολίτη 4) εκστρατεία διαφώτισης για την καλλιέργεια υδατικής συνείδησης στους πολίτες, μέσω σεμιναρίων, ημερίδων, διαφημιστικών φιλμ , καθώς και διαλέξεων. στα δημοτικά σχολεία και στα νηπιαγωγεία.5) Απώλειες νερού στα δίκτυα. Την κατάσταση των σωληναγωγών, των υδρομετρητών, των υδατοδεξαμενών καθώς και τον τρόπο διαχείρισης, να παρουσιαστεί σύντομα σε Δημόσια Διαβούλευση με όλους τους εμπλεκομένους με σκοπό την προώθηση διορθωτικών μέτρων.Την ανάγκη εκπόνησης Τεχνοοικονομικής μελέτης για την αντικατάσταση αγωγών της υδατοπρομήθειας των χωριων της Ικαριας. 6) Αξιοποίηση όμβριων υδάτων. πρόβλημα απώλειας μεγάλων ποσοτήτων νερού. Αυτό οδηγεί στην επιτακτική ανάγκη συλλογής, αποθήκευσης, επεξεργασίας και επαναχρησιμοποίησης του νερού αυτού. 7 )Παράνομες Γεωτρήσεις. Βασικό εργαλείο για την επιτυχή εφαρµογή τους είναι η ευαισθητοποίηση και
ενηµέρωση όλων των κοινωνικών εταίρων, ο περιορισµός της σπατάλης νερού και η
ανάληψη από όλους τους εταίρους των ευθυνών που τους αντιστοιχούν για τη
διασφάλιση µακροχρόνια των υδατικών οικοσυστηµάτων. Πρακτικές ορθολογικής διαχείρισης του νερού
Η ορθολογική χρήση του νερού επιτυγχάνεται µε δύο τρόπους:
1. Με αλλαγή συµπεριφοράς, και
2. Με τεχνικές παρεµβάσεις
Προφανώς η πρώτη προσέγγιση είναι φθηνότερη, πλην όµως δυσκολότερη και
απαιτεί χρόνο και υποµονή. Η δεύτερη επιλογή όχι µόνο είναι απαραίτητη αλλά
αποδίδει και οικονοµικά ως επένδυση. Είναι σαφές ότι θα πρέπει να υιοθετήσει κανείς
και τις δύο προσεγγίσεις αν θέλει να έχει ουσιαστικά αποτελέσµατα.Αν ένα θέμα έπρεπε να μπει σε δημόσια διαβούλευση για να ακουστούν οι απόψεις των άμεσα ενδιαφερόμενων σε κάθε περιοχή, ειναι αυτό του καθαρού Νερού . Αυτές δεν είναι εποχές που εγώ αποφασίζω και διατάζω ...Όλοι μαζί μπορούμε να εργαστούμε στο να έχουμε καθαροί νερό στις βρύσες μας Η Ικαρία της Μακροζωίας επιβάλει ΚΑΘΑΡΟ ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ Αν δεν το καταλάβουμε αυτό θα καταντήσουμε μακαρίτες !Και οι νεότερες γενιές όταν θα μιλούν για τον τόπο μας θα λένε οτι εδώ κάποτε ζούσαν άνθρωποι Γεροί σαν βράχοι που τους έπνιξε η λάσπη...!

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Ο Κλέφτης μελισσών ...Τι πρέπει να κάνουμε εμείς;

Κυψέλη ασφαλισμένη με… άγκυραΠριν λίγο καιρό είχα βάλει τη φωτογραφία αυτής της κυψέλης στο instagram, όπου οι ξένοι μελισσοκόμοι εντυπωσιάστηκαν και με ρωτούσαν έκπληκτοι αν στην Ελλάδα πραγματικά κλέβουν τα μελίσσια. Δεν ξέρω τι πάει στραβά με εμάς, πάντως η κατάσταση έχει ξεφύγει πέρα απο κάθε λογική και η οικονομική κρίση την κάνει τις κλεψιές ακόμα πιο συχνές. Αυτές τις μέρες βλέποντας τα γειτονικά μου μελισσοκομία να ρημάζουν το ένα μετά το άλλο! 
Τα τελευταία χρόνια η κλοπή μελισσών έχει γίνει η νέα μάστιγα της Ικαρίας !Όλοι οι μελισσοκόμοι ζουν με το φόβο ότι μια μέρα θα βρουν τις κυψέλες τους κλεμμένες, και δεν είναι λίγοι αυτοί που το έπαθαν στη πραγματικότητα. Δηλαδή έχασαν όλη τη περιουσία τους μέσα σε μια νύχτα. Το θράσος με τους κλέφτες το τελευταίο διάστημα είναι ότι χτυπάνε ακόμη και σε περιφραγμένα κτήματα, σε μικρούς αλλά και μεγάλους μελισσοκόμους, δεν διστάζουν ακόμα να τρυγήσουν επι τόπου τα μέλια, η να κλέψουν μόνο τη βασίλισσα, ακόμα και να διαλέξουν τις πιο βαριές κυψέλες που είναι οι πιο παραγωγικές. Έχουν αναφερθεί περιστατικά που δεν θα πιστεύατε άμα ακούγατε. Η αστυνομία δεν κάνει απολύτως τίποτα για όλα αυτά, τα δικαστήρια μόλις πιάνονται τους αθωώνουν, οπότε δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ αυτή η κατάσταση.                          Ένα να αγοράσει, ένα να του χαρίσουν κι ένα να κλέψει (!)                                                                                   Στο κύκλο των μελισσοκόμων  υπάρχει μία μελισσοκομική ρήση, κακομεταφρασμένη, που λέει οτι για να ξεκινήσει κανείς, πρέπει να πάρει τρία μελίσσια. Ένα να αγοράσει, ένα να του χαρίσουν κι ένα να κλέψει (!) .
Είναι πολύ ρηχή η καταγράμμα μετάφραση και δυστυχως πολλοί την ακολουθούν έτσι. Αν όμως την κάνεις λίγο πιο ψαγμένα και δεις τους συμβολισμούς, θα πιστέψεις πιθανότα ότι είναι σωστή.
Τα εχω ξαναγράψει, αλλά τα επαναλαμβάνω
Το αγορασμένο μελίσσι συμβολίζει την πραγματική επιθυμία να έχεις μέλισσες με προσωπικό κόπο. Να ξοδευτείς για αυτό.
Το χαρισμένο μελίσσι συμβολίζει την βοήθεια και την καθοδήγηση απο κάποιον. Χρειάζεσαι κάποιον να σου χαρίσει ενα μελίσσι, γιατί αυτό σημαίνει οτι έχεις δίπλα σου κάποιον που έχει ήδη μέλισσες και είναι εκεί για να σε βοηθήσει στο ξεκίνημα σου. Είναι εκεί για να σου «χαρίσει» την απαιτούμενη στήριξη στην αρχή. Να σε στηρίζουν.
Το κλεμμένο μελίσσι συμβολίζει μια μελισσκομική πράξη. Δεν μιλά για κυψέλη… μιλά για το μελίσι, το σμήνος, τον αφεσμό. Το να πιάσεις έναν αφεσμό είναι κατα κάποιον τρόπο κλεψιά, αφού το μελίσσι λογικά έφυγε απο κάποιον άλλο μελισσοκόμο. Ας πρόσεχε όμως. Νομίζω οτι όλοι οι μελισσοκόμοι θυμούνται τον πρώτο τους τρύγο και τον πρώτο αφεσμό που έπιασαν – «εκλεψαν». Ειναι ενα σημαντικό σημείο στη μελισσοκομική πορεία και στο «ξεψάρωμα» και την πρώτη φορά που το κάνεις αποτελεί δυνατή εμπειρία.

Για να αρχίσεις λοιπόν πρέπει να εχεις τη διάθεση να κουραστείς, να έχεις τις πλάτες κάποιου φίλου και να έχεις και τα κότσια να το κάνεις. Αυτά τα απλά λέει η ρήση αυτή. Κρίμα που κάποιοι δεν μπαίνουν στον κόπο να σκεφτούν έτσι. Το θέμα όμως ξεπερνά κατα πολύ την βλακεία του κλέβω ένα πεντε, δέκα μελίσσια. Στο klemmenikipseli.blogspot.gr, το οποίο δεν είναι το site κάποιου επίσημου φορέα, δηλώνονται καθημερινά κλοπές μελισσιών. Λεω για τον επίσημο φορέα όχι για να απαξιώσω την προσπάθεια πίσω από αυτό, αλλά για να δείξω οτι δεν είναι υποχρεωμένος κάποιος να δηλώσει εκεί την απώλεια του. Δηλαδή πολλοί μελισσοκόμοι που εχουν πεσει θύματα κλοπής απλα δεν έχουν καταχωρίσει εκεί το συμβάν. Σε ένα site λοιπόν που ΔΕΝ εχει καταγράψει όλες τις κλοπές του μήνα, θα δούμε οτι για το το 2014 έχουν καταγραφεί περιπου 450 κλοπές, δηλ. πάνω απο 6 κυψέλες την ημέρα!
Εχει γίνει δε εξαιρετικά δημοφιλές στους κλεφτες, να μην παίρνουν ολόκληρη την κυψέλη, αλλά να την ανοίγουν και να παίρνουν το μέλι ή τα πλαίσια, καταστρέφοντας ουσιαστικά το μελίσσι.

Ελπίζω αυτή τη φορά να τελειώνουμε με το θέμα των κλοπών, γιατι αποδεικνύεται ότι ο άνθρωπος, εκτός απο χειρότερος εχθρός της μέλισσας, είναι και ο χειρότερος εχθρός του μελισσοκόμου.

Ο Κλέφτης ...

Πώς σκέπτεται και πως ενεργεί ο κλέφτης;

Ο κλέφτης κλέβει μελίσσια γιατί προφανώς θέλει είτε να αυξήσει το μελισσοκομείο του, είτε να πουλήσει μελίσσια. Αν είναι έξυπνος δεν πρόκειται να τοποθετήσει τις κλεμμένες κυψέλες στο μελισσοκομείο του γιατί αυτό είναι πολύ επικίνδυνο αφού αν βρεθούν θα τον προδώσουν.  Τι μπορεί να κάνει λοιπόν; 



1. Τοποθετεί τις κλεμμένες κυψέλες μακριά από τις δικές του, και μετά κάνει την μετάγγιση σε δικές του κυψέλες είτε για παραγωγή, είτε τις διαλύει σε παραφυάδες. Μετά από κάποιο καιρό πετάει ή καίει τα κλεμμένα κουτιά και πλαίσια . Άπιαστος κλέφτης = καθαρός νοικοκύρης.

2. Τοποθετεί τις κλεμμένες κυψέλες κάπου πιο μακριά και μετά ασχολείται με την εξαφάνιση του κωδικού και αλλαγή χρωμάτων αν θέλει να κρατήσει τα κουτιά.

Τι πρέπει να κάνουμε εμείς;

Ο κλέφτης έχει διαφορετική ψυχολογία από τον νοικοκύρη. Φοβάται και βιάζεται … παστρικές δουλειές. Ξεφορτώνει λοιπόν τις κλεμμένες γρήγορα και άτσαλα, όπως - όπως σε μέρος που δεν είναι εύκολα φανερό. Δηλαδή τις κρύβει! Δεν τον ενδιαφέρει να είναι μέρος προσήλιο κλπ …

Είναι λογικό ότι αυτές τις κυψέλες κάποιος μελισσοκόμος θα τύχει να τις βλέπει, αλλά παρόλο που αντιλαμβάνεται την προχειρότητα της τοποθέτησης δεν ενδιαφέρεται ή δεν υποψιάζεται.
Όταν εμείς που γυρνάμε στα μελισσοκομεία μας δούμε κάπου κοντά μας κάτι τέτοιο, ή απλά δούμε τοποθετημένες κυψέλες κάπου που μέχρι τώρα δεν υπήρχαν, θα πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΟΥΜΕ και να πάρουμε τον κωδικό αριθμό!

Με αυτόν τον κωδικό αμέσως να κάνουμε ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ στο klemmenikipseli.blogspot.gr, και να δούμε αν κάποιος τις έχει δηλώσει. Καλό είναι να ξανακάνουμε αναζήτηση μετά από λίγο καιρό μήπως και ο μελισσοκόμος άργησε να αντιληφθεί ότι έπεσε θύμα κλοπής, και τις δήλωσε αργότερα.

Αν οι κυψέλες έχουν σημάδια παραποίησης ή σβησίματος του κωδικού, ε, τότε το αναφέρουμε και στο klemmenikipseli.blogspot.gr,και στην αστυνομία, και στα φόρουμ και όπου μπορούμε.                                                                            2η συμβουλή
Επιλέξτε η θέση του μελισσοκομείου σας να μην φαίνεται απο το δρόμο, και γενικά να μην την βλέπουν πολλοί άνθρωποι. Όσοι περισσότεροι εντοπίζουν την θέση των μελισσιών σας, σε τόσο περισσότερους μπαίνει η ιδέα να τα κλέψουν. Όσες φορές προχωράω στο δρόμο με φίλους, με ρωτάνε, ρε φίλε όλα αυτά τα μελίσσια που υπάρχουν στους δρόμους πως και δεν τα κλέβουν; Η απάντηση είναι "γίνεται χαμός απο κλοπές, και φυσικά τα κλέβουν". Οπότε συνάδελφοι προσέξτε ιδιαίτερα που στήνετε το μελισσοκομείο σας. Πρεπει να μην φαίνεται απο το δρόμο.

3η συμβουλή
Προτιμήστε το μελισσοκομείο σας να είναι σε περιφραγμένο χώρο και αν υπάρχει δυνατότητα να υπάρχει σκυλί ακόμα καλύτερα. Σύμφωνα με τους νόμους αν κλαπούν μελίσσια μέσα και παραβοιαστεί η περίφραξη ο νόμος έχει διπλάσια ποινή αλλά δεν είναι μονο αυτό. Πολλοί κλέφτες θα δίστασαν να κλέψουν μέσα απο περιφραγμένο χώρο πόσο μάλλον αν υπήρχε και σκύλος μέσα.
4η συμβουλή
Πυροσφραγίστε όλες τις κυψέλες σας, και όλα τα πλαίσια το καθένα χωριστά. Μην βαριέστε να κάνετε αυτή τη δουλειά. Μην αφήνετε κυψέλες απυροσφράγιστες, με το που τις πάρετε περάστε και τον κωδικό σας επάνω. Οι κλέφτες παρατηρούν αν οι κυψέλες είναι πυροσφραγισμένες, και αν δεν έχουν κωδικό είναι πιο άνετοι και τις πέρνουν πιο εύκολα. Θυμάμαι μια μελισσοκόμο που είχε μια κυψέλη απυροσφράγιστη στο μελισσοκομείο της, και την επόμενη ημέρα που πήγαμε της την είχαν πάρει. Οι απυροσφράγιστες κυψέλες είναι ο πιο εύκολος στόχος. Ακόμη και αν δεν έχετε κωδικό και μελισσοκομικό βιβλιάριο, αγοράστε πυροσφραγίδα και τυπώστε το όνομα σας επάνω. Σώνει μελίσσια!

5η συμβουλή
Μην φέρνετε στο μελισσοκομείο σας ξένους ανθρώπους χωρίς να τους γνωρίζετε καλά. Όσος περισσότερος κόσμος γνωρίζει το μελισσοκομείο σας και όλα τα μυστικά σας, τόσο πιο εύκολο είναι να πέσετε θύμα κλοπής. Πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, με τις διαστάσεις που έχει πάρει χρειάζεται μυστικοπάθεια. Μην αποκαλύπτεται ποτέ τη θέση της κάμερας, η την κυψέλη που έχει το gps. Σε κανέναν!

6η συμβουλή
Βάλτε πινακίδα προειδοποίησης! Ότι τα μελίσσια ελέγχονται δορυφορικά, οτι παρακολουθούνται. Έχει πολύ καλό αποτέλεσμα. Δεν κοστίζει πολύ, και αποτρέπει πολλούς.

7η συμβουλή
Βάλτε μια τέτοια σανίδα, και όποιος κάνει το λάθος και πάρει το δρόμο για το μελισσοκομείο σας, δεν θα προλάβει να πάει μακριά...


Ο κλέφτης στηρίζεται στο ότι κανένας δεν θα δώσει σημασία στις τοποθετημένες κυψέλες που έκλεψε. Κανείς δεν θα ενδιαφερθεί !!! Εκεί είναι που πρέπει να ενδιαφερθούμε εμείς οι συνάδελφοι μελισσοκόμοι και να ενεργούμε με συλλογική συνείδηση!πηγες http://www.bees.gr/klepsies/ http://orinimelissa.blogspot.gr/  http://klemmenikipseli.blogspot.com

ΛΕΒΑΝΤΑ....μια αλλη χρήση για τον μελισσοκόμο!

Η λεβάντα ανήκει στην οικογένεια Lamiaceae (Laniatae) Χειλανθή και στο γένος Lavandula. Το γένος αυτό περιλαμβάνει περίπου 30 ειδη, τα σπουδαιότερα των οποίων είναι:
1) Lavandula vera DCL.
2) Lavandula spica L.
3) Lavandula stoechas (μυροφόρα)
4) Lavandula hybrida Rev.
Σήμερα στην Ελλάδα καλλιεργούνται δύο είδη κυρίως: L. Angustifolia και L. Stoechas
Η λεβάντα (επ. ονομ. Lavandula) είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Χειλανθών (Labiatae). Το γνωστότερο γένος είναι η λαβαντούλα, που περιλαμβάνει γύρω στα 25 είδη.
.
Είναι ιθαγενές των παραμεσόγειων περιοχών. Επίσης, απαντάται στα Κανάρια Νησιά, στην Ινδία και σε άλλες ασιατικές χώρες. Το αιθέριο έλαιο που περιέχουν τα φύλλα της χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και για τη θεραπεία νευρασθενειών. Έχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στην επούλωση τραυμάτων. Σε μεγάλες δόσεις η λεβάντα δρα ως υπνωτικό και ναρκωτικό. Οι ιαματικές της ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα και αναφέρονται στο Διοσκουρίδη, τον Πλίνιο και το Γαληνό.





Εκτός από σχετικά καλό μελισσοκομικό φυτό η λεβάντα, έχει κι άλλη μια χρήση για τον μελισσοκόμο. Όπως ίσως θυμούνται κάποιοι τις γιαγιάδες τους να βάζουν αποξηραμένη λεβάντα σε σακουλάκια μέσα στις ντουλάπες, έτσι κι και κάποιοι μελισσοκόμοι βάζουν σακουλάκια με λεβάντα στις αποθηκευμένες κυψέλες. Ο λόγος είναι ακριβώς ο ίδιος:
Ο σκώρος που τρώει τα μάλλινα στην ντουλάπα της γιαγιάς δεν διαφέρει σε πολλά από τον σκώρο που τρώει τις αποθηκευμένες κερήθρες στο ντουλάπι του μελισσοκόμου.
Έτσι κι αυτός ο σκώρος (galleria mellonella) σιχαίνεται τη μυρωδιά της λεβάντας. Δεν λέω ότι θα σωθείς από τον ανεπιθύμητο κηρόσκωρο με δυο φακελάκια λεβάντας, αλλά σίγουρα θα έχεις καλύτερα αποτελέσματα από το να μην κάνεις τίποτα και μάλιστα θα έχεις κάνει κι έναν απόλυτα βιολογικό χειρισμό. Η λεβάντα απωθεί τις πεταλούδες και κατασυνέπεια γλιτώνουμε από τα αυγά. Δεν κάνει τίποτα όμως για αυγά και προνύμφες.
Αν και εγώ έχω δική μου λεβάντα, με εξέπληξε ευχάριστα το ότι πουλάνε λεβάντα ακριβώς για την ίδια χρήση σε μελισσοκομικά καταστήματα
Τη βάζω σε υφασμάτινα σακουλάκια και τη μοιράζω στα πατώματα που αποθηκεύω τα περσινά πλαίσια. Τα πλαίσια αυτά έχουν περάσει νωρίτερα από καταψύκτη για να διασφαλιστεί ότι δεν έχουν πάνω τους ζωντανό αυγό από κηρόσκωρο.
                                                                      
Πηγες: http://www.bees.gr     wikipedia.org      http://melissokomianet.gr/

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

Το Θαύμα της Αστικής Γεωργίας της Κούβας και τα Organoponicos

φωτο food-sovereignty.jpg                                                                                                                                                                             Για τους περισσότερους από μας, το ενδιαφέρον μας στην οργανική και βρώσιμη κηπουρική είναι μια επιλογή τρόπου ζωής, ένα υγιές χόμπι για να γεμίσει το πολύτιμο ελεύθερο χρόνο μας.
Στην Κούβα, όμως, συμβαίνει το αντίθετο . Μαθαίνοντας πώς να αυξηθούν τα τρόφιμα οργανικά ήταν για τους Κουβανέζους θέμα επιβίωσης!.
Η ανάπτυξη μιας ευρείας αστικής κηπουρικής στην Κούβα είναι μια συναρπαστική ιστορία, η οποία ξεκίνησε πριν από δύο δεκαετίες.
Η πρόοδος ήταν τέτοια που το έθνος μπορεί να υπερηφανεύεται πλέον για την απαράμιλλη τεχνογνωσία σε οργανικό καλλιεργητικών τεχνικών και αστικής γεωργίας - μαζί με ένα συναρπαστικό τοπίο των φυτών για να εξερευνήσετε.το θαύμα της Αριστερής Κούβας !




Η εξάρτηση από τη Σ. Ένωση, η απεξάρτηση και η αστυφιλία                      Του Λάμπρου  Σεκλιζιώτη
αρχιτέκτονα

Πριν από το 1989, η Κούβα ήταν ένα μοντέλο οικονομίας βασισμένο στις μονάδες κρατικής γεωργικής παραγωγής μεγάλης κλίμακας και εξαρτημένο από τεράστιες ποσότητες εισαγόμενου πετρελαίου, χημικών προϊόντων και μηχανημάτων για την παραγωγή εξαγόμενων αγροτικών προϊόντων. Στο πλαίσιο των συμφωνιών με την πρώην Σοβιετική Ένωση, η Κούβα ήταν μια χώρα βασισμένη στο πετρέλαιο καθώς το 98 τοις εκατό του συνόλου του πετρελαίου ερχόταν από το σοβιετικό μπλοκ. Το 1988, 12-13 εκ. τόνους του σοβιετικού πετρελαίου εισήχθησαν και από αυτό, οι Κουβανοί επανεξήγαγαν  δύο εκατομμύρια τόνους. Το 1989, η Κούβα αναγκάστηκε να μειώσει την επανεξαγωγή στο μισό και το 1990, οι εξαγωγές πετρελαίου κόπηκαν εντελώς, καθώς είχε λάβει μόνο 10 από τα 13 εκατ. τόνους που υποσχέθηκε η Σοβιετική  Ένωση. Στο τέλος του 1991, μόνο 6 από τα 13 εκ. τόνους ελήφθησαν, και η έλλειψη του πετρελαίου άρχισε να γίνεται εμφανής και να επηρεάζει σοβαρά την οικονομία της χώρας.

Ενώ το πετρέλαιο ήταν κρίσιμη παράμετρος για την οικονομία της, άλλες απώλειες ήταν επίσης σημαντικές, καθώς το 85% του εμπορίου της Κούβας ήταν με τους Σοβιετικούς. Η Κούβα εξήγαγε 66% του συνόλου παραγωγής  ζάχαρης και το 98% των εσπεριδοειδών της, στο σοβιετικό μπλοκ, και εισήγαγε εκείνη τη περίοδο από τις χώρες αυτές, το 66% των τροφίμων της, το 86% όλων των πρώτων υλών, και το 80% των μηχανημάτων και ανταλλακτικών. Κατά συνέπεια, με τη πτώση του σοβιετικού μπλοκ, η υποστήριξη αποσύρθηκε, τα εργοστάσια έκλεισαν, η έλλειψη τροφίμων ήταν ευρέως διαδεδομένη και η ήδη ανεπαρκής και πεπαλαιωμένη γεωργική τεχνολογία άρχισε να διαβρώνεται. Η κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ και οι αυστηρότεροι όροι του εμπορικού εμπάργκο των ΗΠΑ , κατέδειξαν το πόσο ευάλωτο ήταν το μοντέλο της Γεωργικής Επανάστασης της Κούβας, η οποία βυθίστηκε στη χειρότερη επισιτιστική κρίση στην ιστορία της .

Στις αρχές του 1990, ένα είδος «οικονομίας επιβίωσης»  τέθηκε σε εφαρμογή. Μέσω συμφωνιών ανταλλαγής, 100.000 τόνοι σίτου απέτυχαν να φτάσουν στη Χώρα και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να κάνει χρήση των αποθεμάτων σκληρού νομίσματος για να εισάγουν σιτάρι από τον Καναδά. Η τιμή των τροφίμων αυξήθηκε και το ψωμί δινόταν με δελτίο. Συνολικά, η κατανάλωση τροφίμων μειώθηκε κατά 20% σε θερμίδες και 27% σε πρωτεΐνες μεταξύ 1989 και 1992.

Οι παραπάνω συγκυρίες ήρθαν να προστεθούν στο σοβαρό πρόβλημα αστυφιλίας, που άρχισε να γιγαντώνεται στη Κούβα. Οι προσπάθειες  για να αντιστραφεί η τάση της αστυφιλίας τις τελευταίες δεκαετίες απέτυχαν να ανακόψουν την αυξανόμενη παλίρροια των αγροτικών μεταναστών στις πόλεις, ιδιαίτερα προς την Αβάνα. Το 1994, 16.541 Κουβανοί μετανάστευσαν στην Αβάνα από όλη την Κούβα, περισσότεροι από κάθε άλλο χρόνο από το 1963. Μέχρι το 1996, ο αριθμός είχε φτάσει στους 28.193, σε προ-επαναστατικό επίπεδο. Οι ελλείψεις τροφίμων, φαρμάκων και πετρελαίου ήταν οι αιτίες που οδηγούσαν τους ανθρώπους στην πρωτεύουσα. Οι πολιτικές για να σταματήσει η εισροή τέθηκαν σε εφαρμογή το 1997, αλλά όχι πριν η  πυκνότητα του πληθυσμού στην πρωτεύουσα, φθάσει σε 3.000 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Ετσι η Κούβα ήρθε αντιμέτωπη με μια διπλή πρόκληση. Τον διπλασιασμό της παραγωγής τροφίμων με το μισό των προηγούμενων εσόδων, με περίπου 74% του πληθυσμού να ζει σε πόλεις. Ωστόσο, μέχρι το 1997, οι Κουβανοί έτρωγαν σχεδόν εξίσου καλά όπως έκαναν πριν από το 1989, με κάποια εισαγόμενα τρόφιμα και αγροχημικά προϊόντα. Αντ 'αυτού, η Κούβα επικεντρώθηκε στην δημιουργία μιας πιο αυτοδύναμης γεωργίας. Ένα συνδυασμό υψηλότερων τιμών των καλλιεργειών που καταβάλλονταν στους γεωργούς, οικολογικές μορφές αγροτικής τεχνολογίας, μικρότερες μονάδες παραγωγής, και το σημαντικότερο απ’ όλα, την αστική γεωργία. Η αστικοποίηση είναι μια αυξανόμενη τάση σε όλο τον κόσμο όχι μόνο στην Κούβα. Περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, ζουν σε πόλεις από ό, τι στην ύπαιθρο. Μέχρι το 2015, περίπου 26 πόλεις στον κόσμο, αναμένεται να έχουν πληθυσμό 10 εκατ. ή περισσότερο. Για να τραφούν πόλεις αυτού του μεγέθους, απαιτούνται  τουλάχιστον 6.000 τόνοι τροφίμων την ημέρα.

Η κουβανική απάντηση

Ο τρόπος με τον οποίο η Κούβα ανταποκρίθηκε σε όλα αυτά τα ζητήματα,  ήταν και παραμένει , μια έμπνευση για τον υπόλοιπο κόσμο (στα δύσκολα ανθούν οι ιδέες…!!!). Ξεκίνησε με μια πανεθνική έκκληση για αύξηση της παραγωγής τροφίμων με αναδιάρθρωση της γεωργίας. Προέβλεπε τη μετατροπή από συμβατική παραγωγή μεγάλης κλίμακας και συστήματα μονοκαλλιέργειας σε μικρότερης κλίμακας φάρμες, οργανικά και ημι-οργανικά συστήματα βιολογικής γεωργίας. Στο επίκεντρο της αναδιάρθρωσης, ήταν η χρήση χαμηλού κόστους και περιβαλλοντικά ασφαλών πρακτικών και μετεγκατάσταση της παραγωγής κοντά στην κατανάλωση, προκειμένου να μειώσουν το κόστος μεταφοράς, και την αστική γεωργία να είναι ένα βασικό εργαλείο αυτής της προσπάθειας.


 Ένα πραγματικά αυθόρμητο, αποκεντρωμένο κίνημα είχε προκύψει στις πόλεις. Οι άνθρωποι ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στην πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Μέχρι το 1994, πάνω από 8.000 αστικά αγροκτήματα δημιουργήθηκαν στην Αβάνα και μόνο. Κήποι,  χλοοτάπητες και προκήπια δημόσιων κτιρίων σκάφτηκαν για να φυτευθούν λαχανικά. Γραφεία, δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία  καλλιεργούν τη δική τους τροφή. Πολλοί από τους «αστικούς κηπουρούς» ήταν συνταξιούχοι άνδρες και γυναίκες ηλικίας 50 και 60 ετών. Έως το 1998, εκτιμάται ότι περίπου 541.000 τόνοι τροφίμων παράγονταν στην Αβάνα για τοπική κατανάλωση. Η ποιότητα των τροφίμων είχε επίσης βελτιωθεί σημαντικά,  καθώς οι άνθρωποι είχαν ευκολότερη πρόσβαση σε μεγαλύτερη ποικιλία από φρέσκα φρούτα και λαχανικά. Τα αστικά αγροκτήματα συνέχισαν να αυξάνονται και κάποιες γειτονιές της Αβάνας, έφτασαν να παράγουν μέχρι και το 30% της τροφής τους.

Η ανάπτυξη της αστικής γεωργίας οφειλόταν σε πολύ μεγάλο βαθμό στη πολιτική δέσμευση του κράτους να διαθέσει αχρησιμοποίητα κομμάτια αστικής, προαστιακής και περιαστικής γης, καθώς και πόρους και τεχνογνωσία προς τους επίδοξους αστικούς αγρότες. Μαζί με μια πολιτική επιδότησης της καλλιεργήσιμης γης στη πόλη, εκατοντάδες αστικά κενά και άδεια οικόπεδα μετατράπηκαν σε μικρής κλίμακας αστικά αγροκτήματα, αφιερωμένα στη παραγωγή τροφίμων. Συνοδευτικά, νέα πολεοδομικά σχέδια έδιναν απόλυτη προτεραιότητα  στη χρήση της γης για την παραγωγή τροφίμων.








Ένα άλλο κλειδί για την επιτυχία της αστικής γεωργίας, ήταν το άνοιγμα αγορών αγροτών(farmers markets) και η νομιμοποίηση της άμεσης πώλησης από τους παραγωγούς στους καταναλωτές εκτοπίζοντας τους όποιους μεσάζοντες. Η απελευθέρωση των τιμών σε συνδυασμό με την υψηλή ζήτηση για νωπά προϊόντα στις πόλεις, επέτρεπαν στους «αστικούς & περιαστικούς αγρότες» να κερδίζουν από τα προϊόντα τους, δύο έως και τρεις φορές παραπάνω από τους επαγγελματίες αγρότες.

Η κυβέρνηση ενθάρρυνε ακόμη πιο πολύ τους αστικούς αγρότες, με ένα εκτεταμένο δίκτυο υποστήριξης (γεωπόνους εφαρμογών) που προσέφεραν βοήθεια και τεχνογνωσία.  Δημιουργήθηκαν  ομάδες και «Σπίτια σπόρων» σε όλη την πόλη, όπου πωλούνταν σπόροι, εργαλεία κηπουρικής, λίπασμα και υπήρχε διανομή βιολογικών λιπασμάτων και εργαλεία βιολογικού ελέγχου με χαμηλό κόστος. Νέα βιολογικά προϊόντα και τεχνικές βιολογικής γεωργίας αναπτύχθηκαν και παράχθηκαν από τον γεωργικό ερευνητικό τομέα της Κούβας, η οποία είχε ήδη ξεκινήσει τη διερεύνηση βιολογικών εναλλακτικών λύσεων προς αντικατάσταση των χημικών πρακτικών,  επιτρέποντας στα αστικά αγροκτήματα της Κούβας να γίνουν εντελώς οργανικά. Στην πραγματικότητα, ένας νέος νόμος απαγόρευε τη χρήση οποιονδήποτε φυτοφαρμάκων για γεωργικούς σκοπούς, σε οποιοδήποτε σημείο εντός των ορίων της πόλης.

Αγροτική Αγρο-οικολογία και Αναδιάρθρωση της γης

Αγρο-οικολογικές μέθοδοι εισήχθησαν σε αγροτικές κοινότητες της Κούβας κυρίως λόγω της ανάγκης αντιμετώπισης γεωργικών προβλημάτων, χωρίς χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Υπήρξε όμως και ευρεία υποστήριξη με σημαντικούς κυβερνητικούς πόρους, χρηματοδοτούμενη έρευνα από το κράτος και  θεμελιώδεις αλλαγές σε θέματα αγροτικής πολιτικής. Η οικολογική καλλιέργεια στην ύπαιθρο και η βιολογική αστική γεωργία , ήταν το κλειδί για τη σταθεροποίηση τόσο των αστικών , όσο και των αγροτικών πληθυσμών.


Οι αγρο-οικολογικές μέθοδοι που εισήχθησαν, αποτελούνταν από  τοπικά παραγόμενα βιολογικά φυτοφάρμακα και βιολογικά λιπάσματα προς αντικατάσταση των χημικών, από πολύπλοκα αγροσυστήματα , σχεδιασμένα ώστε να επωφελούνται από οικολογικές αλληλεπιδράσεις και συνέργιες μεταξύ βιοτικών και αβιοτικών παραγόντων που ενισχύουν τη γονιμότητα του εδάφους, βιολογική καταπολέμηση των παρασίτων, και την επίτευξη υψηλότερης παραγωγικότητας μέσω εσωτερικών διαδικασιών. Άλλες πρακτικές περιλαμβάνουν αύξηση της ανακύκλωσης των θρεπτικών ουσιών και της βιομάζας στο πλαίσιο του συστήματος, προσθήκη οργανικής ύλης για τη βελτίωση της ποιότητας του εδάφους και την ενεργοποίηση της βιολογίας του εδάφους και των υδάτων, τη διαφοροποίηση των αγροσυστηματων στο χρόνο και στο χώρο, την ένταξη των καλλιεργειών και της κτηνοτροφίας, και την ενοποίηση των στοιχείων του αστικού αγροκτήματος για την αύξηση της βιολογικής αποτελεσματικότητας και τη διατήρηση της παραγωγικής ικανότητας.

Το 1993, η κυβέρνηση της Κούβας παρουσίασε μια σημαντική αναδιοργάνωση της γεωργίας, την αναδιάρθρωση των κρατικών αγροκτημάτων ως ιδιωτικούς συνεταιρισμούς. Το νέο αυτό είδος αστικών και μη, αγροκτημάτων, (που απαρτίζουν σήμερα το μεγαλύτερο τομέα στη γεωργία της Κούβας) ονομάστηκαν  Βασικές Μονάδες Συνεταιριστικής Παραγωγής (BΜΣΠ), βασιζόμενα σε μια αυξανόμενη αντίληψη ότι τα μικρότερα αγροκτήματα θα είναι πιο διαχειρίσιμα και πιο εύκολα στη χρησιμοποίηση πρακτικών αειφορικής γεωργίας. Το κράτος διατηρεί την ιδιοκτησία της γης, παραχωρώντας τη σε μακροπρόθεσμη βάση, αλλά χωρίς ενοίκιο. Ο συνεταιρισμός, όχι το κράτος, κατέχει την παραγωγή και τα κέρδη των μελών υπολογίζονται με βάση το μερίδιό τους από τα έσοδα του συνεταιρισμού. Οι ΒΜΣΠ διαθέτουν επίσης κτίρια και αγροτικό εξοπλισμό, που αγοράζονται από την κυβέρνηση σε τιμές έκπτωσης με μακροπρόθεσμα δάνεια με χαμηλό επιτόκιο (4%).


Πέραν των Βασικών Μονάδων Συνεταιριστικής Παραγωγής, η διάλυση των μεγάλων κρατικών γεωργικών αγροκτημάτων, απελευθέρωσε μεγάλα οικόπεδα για άλλη χρήση, και η γη δόθηκε προς εκμετάλλευση σε ιδιώτες μικρο-αγρότες και τους γεωργικούς συνεταιρισμούς.  Οι αστικοί αγρότες δημιούργησαν ενα αστικό – γεωργικό θαύμα, στον τρόπο παραγωγής τροφίμων που σάρωσε την Κούβα στις αρχές του 1990 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Από το Santiago de Cuba στα ανατολικά μέχρι το Pinar del Rio στα δυτικά, χιλιάδες αστικοί κήποι και αγροκτήματα ανθίζουν. Περίπου 300.000 Κουβανοί (οι οποίοι προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα: καλλιτέχνες, γιατροί, δάσκαλοι), βρίσκουν απασχόληση στη καλλιέργεια των δικών τους φρούτων και λαχανικών και στη πώληση του πλεονάσματός τους, στους γείτονές τους. Το «υβρίδιο» δημόσιου-ιδιωτικού τομέα φαίνεται να λειτουργεί καλά. Σε αντάλλαγμα για την παροχή της γης, η κυβέρνηση λαμβάνει ένα τμήμα του προϊόντος, συνήθως περίπου το ένα πέμπτο της συγκομιδής, για χρήση σε κρατικά κέντρα ημερήσιας φροντίδας, τα σχολεία και τα νοσοκομεία. Το υπόλοιπο πωλείται επιτόπου, μέσα στο αγρόκτημα. Πόσο απλό!
Παρά το γεγονός ότι η αστική γεωργία είναι εντελώς οργανική, η χώρα στο σύνολό της δεν είναι. Αλλά το ποσό των χημικών εισροών έχει μειωθεί δραστικά. Πριν από την κρίση το 1989, η Κούβα χρησιμοποιούσε στη γεωργία της, περισσότερο από 1 εκατ. τόνους συνθετικών λιπασμάτων ετησίως. Σήμερα, χρησιμοποιεί περίπου 90.000 τόνους. Κατά τη σοβιετική περίοδο, η Κούβα χρησιμοποιούσε περίπου 35.000 τόνους ζιζανιοκτόνων και παρασιτοκτόνων το χρόνο, ενώ σήμερα, κυμαίνεται στους 1.000 τόνους περίπου.


Όπως πολλές μικρές φτωχές χώρες, η Κούβα εξακολουθεί να εξαρτάται από την εξαγωγική γεωργία. Είναι μια σημαντική εξαγωγέας καπνού, ζάχαρης, καφέ και εσπεριδοειδών εξάγοντας σημαντικό ποσοστό των τριών τελευταίων, ως πιστοποιημένα βιολογικά προϊόντα.  Οι ξένες επενδύσεις σε αυτές τις επιχειρήσεις βρίσκεται σε άνοδο, αλλά όταν πρόκειται για την αειφόρο γεωργία, η πιο εντυπωσιακή καινοτομία της Κούβας είναι το δίκτυο των αστικών αγροκτημάτων και των αστικών κήπων.

Τα Organoponicos

Σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας της Κούβας, περίπου 150.000 στρέμματα γης καλλιεργούνται σε αστικές και προαστιακές περιοχές, σε χιλιάδες κοινοτικά αγροκτήματα, που κυμαίνονται από μέτριες αυλές σπιτιών και μικρά αστικά κενά ανάμεσα στα σπίτια, έως εγκαταστάσεις παραγωγής που γεμίζουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα. Τα Organoponicos,όπως αποκαλούνται πια, αποτελούν δείγμα του πώς η τοπική κοινωνία με τη βοήθεια του κράτους μπορεί να οδηγήσει σε σαρωτικές αλλαγές, και πώς οι γείτονες μπορούν να συνεργήσουν και να παράγουν τη τροφή τους. Όταν ξέσπασε η κρίση των τροφίμων, τα organoponicos ήταν μια ad hoc αντίδραση από τις τοπικές κοινότητες, ώστε να αυξηθεί η ποσότητα (και η ποιότητα) της διαθέσιμης τροφής. Καθώς η δύναμη του αστικού αγροτικού κινήματος έγινε προφανής, η κουβανική κυβέρνηση παρενέβη και παρείχε ζωτικής σημασίας υποστήριξη, σε επίπεδο υποδομών, τεχνογνωσίας και δεξιοτήτων. Τα περισσότερα organoponicos είναι εγκατεστημένα σε εκτάσεις ακατάλληλες για καλλιέργεια, καθότι αστικές. Δημιουργούνται όμως με τη λογική των υπερυψωμένων παρτεριών (raised beds). Η  φύτευση και το ξεβοτάνισμα γίνονται με το χέρι, όπως και η συγκομιδή. Η γονιμότητα του εδάφους διατηρείται με μεθόδους κομποστοποίησης και κοπριά από κοντινές αγροτικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις.


Η Αστική Γεωργία σε εθνικό επίπεδο μειώνει την εξάρτηση των αστικών πληθυσμών από την αγροτική παραγωγή. Εκτός από το σύστημα των organoponicos, υπάρχουν πάνω από 104.000 μικρά αγροτεμάχια, βεράντες και κήπους, πολύ μικρά αγροτεμάχια που καλύπτουν μια έκταση πάνω από 3.600 εκτάρια. Κάθε σπιθαμή εδάφους είναι υποψήφιο προς αγροτική εκμετάλλευση. Κάθε σπιθαμή εδάφους είναι εν δυνάμει, ένα ζωντανό κύτταρο στον κουβανικό τρόπο αστικής γεωργίας, η οποία αποτελεί ένα πεδίο μάθησης για όλους μας.  Είναι απόδειξη, ότι η αστική γεωργία,  χωρίς ορυκτά καύσιμα δεν είναι μόνο δυνατή αλλά και πολύ παραγωγική και προάγει την υγεία (σωματική, ψυχική αλλά και κοινωνική) με περισσότερους από έναν τρόπους.

-AGRICULTURE IN THE CITY
A Key to Sustainability in Havana, Cuba  (Maria Caridad Cruz and Roberto Sánchez Medina)
-Institute of Science in Society (ISIS)
-Vivero Alamar ( http://farmcuba.org/#home)

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Καλές Γιορτές και Καλό μήνα !

Σήμερα Χιόνισε στο Πέζι και Μύρισε Άρωμα Χριστουγέννων στην Ικαρία ..Καλές Γιορτές σε όλους μας !!!!!

Καλημέρα τι κάνεις?Εγώ Μοναξιά!


Καλημέρα τι κάνεις?Εγώ Μοναξιά! Μετά από επισταμένες έρευνες και ολονύχτιες συζητήσεις έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όσοι παλεύουμε να ζήσουμε Χειμώνα στην Ικαρία είμαστε η τρελοί η ήρωες !Μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα .. Καλό μήνα και καλά κουράγια !
Μετά την ευλογημένη βροχή κατέφθασε και το τσουχτερό κρύο στο νησί μας ...





Καλημέρα σας εύχομαι να έχετε μία υπέροχη ζεστή μέρα. ...χειμώνας ειναι θα περάσει!